Αλλά αυτό το αλλοπρόσαλο χαρμάνι κόσμου που απλώνεται στο μήκος αυτού του δρόμου, τα χρώματα, οι φωνές, οι εκπλήξεις που έχει πάντα σε κάνουν να ξεχνάς έστω και για μικρά διαλλείματα το άγχος, τις έννοιες και την κουραση που κουβαλάς.
Πόσο μάλλον όταν έχεις μαζί σου ένα μικρό παιδί, που βλέπει όλους αυτους τους "παραξενους" τύπους να δίνουν το δικό τους μαγικό show ...
Την πρώτη φορά που κατεβήκαμε την Ερμού, κοντοσταθήκαμε λίγο, την προσπεράσαμε αλλα γυρνώντας το κεφάλι πίσω να την ξαναδούμε λίγο ακομη...
Στην επιστροφή όμως καθίσαμε και την κοιτάζαμε ακίνητη σαν κούκλα να περιμένει κάποιον να της βάλει ένα κέρμα και να αρχίσει να χορεύει...
Μαμα θα μου δώσεις ένα κέρμα?Και η μαγεία ξεκίνησε...
Και πραγματικά η ψηλή λυγερόκορμη κοπέλα έμοιαζε σαν ξωτικό στα μάτια του Γιωργου που κάθισε και πάλι δίπλα στην μαμά του και την παρακολουθουσε περίεργος...
Και μαζευτηκε κόσμος...
και οι μικρές γύφτισσες με τα πολύχρωμα φορεματά τους και με αυτή την ζωηράδα και πονηριά στα μάτια, κοιτούσαν και αυτές με την ίδια απορία την μαγική χορεύτρια...
... ίσως και να έπαιρναν ιδέες...
8 σχόλια:
Πολύ καλή η φώτο με τις αθίγκανες και την χορεύτρια. ¨Εχει συμβολισμό. ;-)
αμα δεν ειχαν καταστρεψει τους ασπρους τοιχους η φωτογραφιες θα ηταν εξαιρετικες
ipodcrates χαίρομαι να μου κάνουν κοπλιμάν φωτογράφοι του επιπέδου σου!
όντως αν δεν ήταν οι αθίγκανες (δεν ξέρουμε και πως να τις αποκαλέσουμε σωστά και ορθά) δεν θα είχα κάνει αυτό το ποστ.
Οι φωτογραφίες οι αυθεντικές είναι στο flickr σε μεγάλο μέγεθος και μπορεί εκεί να δει κανείς το βλέμμα τους. Από μόνες τους θα αξίζανε ένα πορτραίτο.
patatoula, αυτό που λες είπε και η γυναίκα μου μόλις της είδε.
Αλλά οι φωτογραφίες μου γενικότερα δεν έχουν ως σκοπό στο να είναι τέλειες καλλιτεχνικά, αλλά να είναι φωτογραφίες ρεπορτάζ, καταγραφής μιας στιγμής, ενός γεγονότος, ακόμη και μιας λεπτομέρειας μέσα σε ένα σύνολο.
Η χορεύτρια χανόταν μες το σύνολο, μες την πολυκοσμία της Ερμου. Όταν την ανακάλυπτες όμως ξέχναγες την κακογουστιά των γκράφιτι στις πίσω κολώνες, την βρωμιά στο πλακόστρωτο, τον κόσμο γύρω σου.
Σίγουρα πάντως η χορεύτρια σε ένα άλλο φόντο,ίσως με μια επεξεργασία, θα έβγαζε ένα αποτέλεσμα μοναδικό και μια φωτογραφία εξαιρετική... αλλά δεν εχω τον χρόνο για κάτι τέτοιο... Άλλωστε η φωτογραφία διατίθεται ελεύθερα προς επεξεργασία και μη εμπορική χρήση. Αν ενδιαφέρεται κανείς, ας το κάνει
;))
Bιντεάκι δεν έχει;;;!!! :)
Καλομάθαμε Δανάη...
χαχαχα!
Η αλήθεια είναι ότι αρχικά το σκέφθηκα. Αλλά προτίμησα την μηχανή για να αποτυπώσω αυτή την σκηνή. Το μόνο άσχημο είναι ότι κρατούσα και το μωρό με το καροτσάκι και δεν είχα ελευθερία να πάω στο σημείο που ήθελα να κάνω καλύτερη λήψη.
cool!!!!!
Είναι υπέροχο το πόσο μαγικό φαίνεται στα μάτια ενός παιδιού κάτι που για μας είναι τόσο απλό!
Thank you zaphod!
~~a~~, είναι το καλύτερο εφόδιο για την ζωή αυτή η μαγεία!
Δημοσίευση σχολίου