7 Αυγ 2010

Διακοπές... ενός ανθρώπου που μοιράζεται...

Μια μικρή απογευματινή κουβεντούλα (δεν θα το έλεγα συνέντευξη) ούτε μισής ώρας διάρκειας με έναν άγνωστο (για τα 5 πρώτα λεπτά και πλέον φίλο) , μου αφύπνησε πολλές σκέψεις για το υπόλοιπο της βραδιάς.
Κάθομαι σήμερα το πρωί στην βεράντα με θέα στον Βόρειο Ευβοϊκό, σε αυτή την μία ώρα ελεύθερο χρόνο που μου δίνουν οι μικροί μέχρι ... να ξυπνήσουν και να αρχίσω να τρέχω από πίσω τους, να κάνω τον τροχονόμο, να φωνάξω, να συγχιστώ, να παίξουμε, να ταϊσω, να κολυμπήσουμε, να μαλώσω ... να σκεφτώ τι θα αναρτήσω.

Τι θα αναρτήσω για ποιον και για ποιο σκοπό?
Για να καταγράψω τις σκέψεις ή συναισθήματά μου, όπως θα έκανα σε ένα προσωπικό ημερολόγιο?
Για να ενημερώσω τους κολλητούς μου και τους συγγενείς μου?
Για να κρατήσω ζωντανό το ενδιαφέρον των διαδικτυακών μου επαφών και αναγνωστών (call them followers, facebook friends or whatever?)
Για να κρατήσω στιγμές, ατάκες, σκέψεις για την οικογένειά μου, σαν ένα ημερολόγιο, διάσπαρτο από φωτογραφίες και video?
ή μήπως όλα τα παραπάνω συνοψίζονται σε μία μου ανάγκη την οποία πρόσφατα ανακάλυψα και ακόμη δεν έχω καταφέρει να αποκρυπτογραφήσω και να δαμάσω.
Να μοιραστώ.
Τόσα χρόνια μοιραζόμουν τόσα λίγα και με τόσους λίγους. Και ένιωθα καλά. Και δύσκολα έβαζα ανθρώπους σε αυτό τον κλειστό κύκλο των λίγων εκλεκτών που έβλεπαν τις τυπωμένες φωτογραφίες μου και άκουγαν τις σκέψεις μου.
Σήμερα μοιράζομαι τόσα πολλά και με τόσους πολλούς και νιώθω υπέροχα που αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπων με τους οποίους μοιράζομαι πράγματα.

Γράφω όλες αυτές τις σκέψεις και νιώθω να συγκροτούνται μες το μυαλό μου σιγά, σιγά. Να μπαίνουν σε σειρά. Σα να κάνω αρχειοθέτηση στα άπειρα ερεθίσματα που παίρνω καθημερινά από τους εκατοντάδες διαδικτυακούς μου φίλους.

Είμαι διακοπές. Και αυτή μου η συνήθεια, αυτή η νέα μου πτυχή της προσωπικότητάς μου δε νιώθω να κάνει διακοπές.
ή μήπως κάνει με το δικό της τρόπο?

Δεν πολυμπαίνω διαδίκτυο, ελάχιστα θα έλεγα, έστω και από το κινητό για τα βασικά (email, twitter, Plurk, facebook ... τα γράφω έτσι για να ενημερώνεται και ο ιστορικός του μέλλοντος για τις συνήθειες του 2010), δεν με πολυνοιάζει που θα χάσω twits από αγαπημένους φίλους, όμορφα κείμενα, προσωπικές στιγμές... ούτε με πολυνοιάζει που δεν θα αναρτήσω twits την στιγμή ακριβώς που μου έρχονται, και ειδικά τώρα που το μυαλό έχει αρχίσει να καθαρίζει και να "γράφει" απίστευτα!

Με νοιάζει να μην ξεχάσω να καταγράψω τις όμορφες ατάκες των παιδιών, τις χαρούμενες φάτσες τους, την ξενοιασιά τους, την ηλικία τους.
Με νοιάζει να με νιώσουν κοντά τους, να με χορτάσουν και να τα χορτάσω όσο το δυνατό περισσότερο.
Με νοιάζει να νιώσω διακοπές, θάλασσα, ήλιο (με μέτρο μην ξεχνιόμαστε!), Ελλάδα και Έλληνες και ... τουρίστες.
Να νιώσω ή έστω να αφυπνίσω αυτό το καλοκαίρι όπως το έχω καταγράψει από παιδί στο υποσυνείδητο, από τα πρώτα μου βήματα στην άμμο της Βαγίας, μέχρι τις βουτιές μου από βράχια στην Κέρκυρα στην εφηβεία και τις αυγές κάτω από ανεμόμυλους στα Κυκλαδονήσια... αυτό το καλοκαίρι που σου γεννάει υπέροχες αναμνήσεις στην διάρκεια του χειμώνα και με το που τελειώνει σε κάνει να προσδοκάς το επόμενο..
Αν πατρίδα είναι εκεί που έχεις τις παιδικές μνήμες, ναι αυτό θέλω να νιώσω... να νιώσω πατρίδα!

Και μετά να την καταγράψω....
... και να την μοιραστώ...
 



...μαζί σας!

5 σχόλια:

Mαρία Ορφανίδου είπε...

Kαλή συνέχεια στις διακοπές σας, να γυρίσετε ανανεωμένοι, με όρεξη για δημιουργία και περισσότερα μοιράσματα!

Μαρία

KitsosMitsos είπε...

Για να κάνει κανείς αυτές τις σκέψεις και να τις μοιραστεί, χρειάζεται απαραίτητα χρόνο με τον εαυτό του για τον εαυτό του. Χρόνο που συνήθως μπορεί κανείς να διαθέσει μόνο σε τέτοιες στιγμές, σαν αυτές που περιγράφεις.
Άσε που τελικά όταν μοιράζεσαι φαίνεται ότι η χαρά και τα θετικά συναισθήματα πολλαπλασιάζονται...
Καλή συνέχεια στις διακοπές και στις σκέψεις.

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Βιβλιαράκι, παραλία, μάσες και ο εαυτούλης στην κορυφή της λίστας με τις προτεραιότητες. Έστω και για λίγο, γαμώτο! Καλά να'μαστε και να περνάμε όμορφα...

DaNaH είπε...

Καλό είναι που και που να κατεβάζουμε την οθόνη και να αφιερωνόμαστε στις διακοπές μας! Να τα περνάτε καλά και να γυρίσετε πίσω ανανεωμένοι! :)

philos είπε...

Μαρία, ήδη επιστρέψαμε και πραγματικά νιώσαμε να φορτίζουμε με θετική ενέργεια!

Kitsos πολύ σωστό αυτό που είπες. Καλή συνέχεια λοιπον!!!

Πιγκουίνε, πραγματικά φέτος είπαμε να πάμε ένα ταξίδι πέρα από το εξοχικό, όχι μόνο για τα παιδιά αλλα για εμάς. Τους εαυτούς μας...
Και ας έχουμε αντικαταστήσει το βιβλιαράκι με την φωτογραφική! Κάποια στιγμή θα το ξαναπιάσουμε και το βιβλίο! ;)

Danah περάσαμε τέλεια! Ελπίζουμε και συ το ίδιο! :D