24 Αυγ 2007

10 χρόνια μετά...

Tην Σαντορίνη, είχα να την επισκεφτώ ακριβώς 10 χρόνια.
Τότε και πάλι την είχαμε επισκεφτεί μαζί με την Κατερίνα.

Θυμάμαι τότε ότι είχαμε εορτάσει την δεύτερη επέτειό μας σε μία βίλα γνωστού βιομήχανου στο Μεροβίγλι.
Ο βιομήχανος δεν το έμαθε ποτέ, γιατί απλούστατα στο σπίτι του μας είχε βάλει εν αγνοία του και μείναμε για ένα 24ωρο ένας υπάλληλος του ο οποίος και αυτός εόρταζε την πρώτη του νύχτα με μία δική μας φίλη....


Αξέχαστες στιγμές...

Σήμερα πηγαίνοντας προς Οία, τα θυμηθήκαμε αυτά και άλλα ... πολλά.... με την Κατερίνα και αναρωτιόμασταν πόσο πολύ έχουμε αλλάξει αυτά τα 10 χρόνια.

Εδώ απέξω από το εργοστάσιο ντομάτας του Νομικού στον Μονόλιθο, η γυναίκα μου οδήγησε τα πρώτα 100 μέτρα της με το αυτοκίνητο μου, τότε... Μετά της έσβησε και δεν μπορούσε να το ξαναβάλει μπρος με εμένα να έχω πανικοβληθεί τρέχοντας ξωπίσω της.

Θυμηθήκαμε τα ξενύχτια μας εδώ, τα δεκάδες σφηνάκια τεκίλα που κατεβάζαμε , το πόσο ανέμελοι είμασταν (που χάσαμε το πλοίο χωρίς να αγχωθούμε δευτερόλεπτο... το αντίθετο μάλιστα!)

Και τα συγκρίναμε με τις σημερινές καταστάσεις και το άγχος που συντροφεύει κάθε μας κίνηση, κάθε μας δραστηριότητα.

Ναυάγιο στο Αμμούδι
................................................

Καθόμασταν στην Οία με θέα στην Καλντέρα και άκουγα από πίσω μου μία παρέα να συναγωνίζονται ποιανου ο πατέρας του άφησε μεγαλύτερη περιουσία και γιατί αυτή δεν είναι ακόμη μεγαλύτερη από κάποια "λάθη" των προγόνων τους... Από τις στιγμές που σου έρχεται να σηκωθείς όρθιος και να ξεστομίσεις την μεγαλύτερη κακία που σου έρχεται εκείνη την στιγμη.



..................................................

Αναρωτιόμουν χαζεύοντας το υπέροχο τοπίο της Οίας, τελικά τι είναι αυτό που το κάνει τόσο μοναδικά όμορφο, τόσο μαγευτικό, τόσο θεϊκό.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονικη των σπιτιών?

Οι υπέροχες λεπτομέρειες σαν αυτήν εδώ της φωτογραφίας?
Τα ποικίλλα χρώματα που διάσπαρτα κοσμούν έναν ζωντανό εξπρεσσιονιστικό πίνακα?
Το σκούρο μπλε της θάλασσας δίπλα ακριβώς στην εικόνα των σπιτιών έτσι όπως φαίνονται από κάτω?


ή μήπως το σκούρο καφέκόκκινο κάδρο της καλντέρας στο βάθος που λυτρώνει το μάτι από το απέραντο γαλάζιο στην ένωση του ουρανού με την θάλασσα?

................................................

Ένα άλλο στοιχείο που με γοήτευσε στην Σαντορίνη αλλά ειδικά στην Οία σήμερα το μεσημέρι ήταν αυτή η ποικιλία στις εθνικότητες. Πολλοί νοτιοαμερικάνοι ανακατεμένοι με γιαπωνέζους και γερμανούς, και πολλούς πολλούς Ιταλούς. Σαν να είσαι σε Μητρόπολη του κόσμου. Και από το πρωί να χάνεσαι σε ήχους του Dizzy και του Art Blakey...


............................................

Περί φαγητού
Με απογοήτευσε ο Κρητικός με τις πάλαι ποτέ φημισμένες μπριζόλες του. Δεν θύμιζε σε τίποτε τις παλιές καλές του εποχές και τις υπερμεγέθεις αλλά πολύ ζουμερές και καλοψημένες μπριζόλες του. Πλέον είναι μια ταβέρνα της σειράς με τιμές ανάλογες της Αθήνας, δλδ σίγουρα όχι φθηνές. Εδώ να ευχαριστήσω και τον Κλέαρχο που μας κέρασε!

Με απογοήτευσε και η ποιότητα του γνωστου ζαχαροπλαστείου με θέα στην καλντέρα στην Οία. Με τις τιμές που είχε περίμενα κάτι περισσότερο... ποιοτικά, κάτι πιο ξεχωριστό. Τελικά το παραπάνω στην τιμή (πλήρωσα για ένα μέτριο freddo baileys με παγωτό 10€ και σύνολο για 2 τοστ, 2 χυμους και έναν ακόμη freddo 45€, χωρίς κάτι από αυτά να αξίζει ιδιαίτερης μνείας) μπορώ να το αποδώσω μόνο στην εξαιρετική θέα των περισσοτέρων τραπεζιών του μπαλκονιού που καθίσαμε.

Από την άλλη έφαγα ικανοποιητικά και σχετικά φθηνά, σε ένα από τα δεκάδες τουριστικά εστιατόρια μες τα Φηρά, όταν από την εξάντληση 1 ώρας συνεχούς περπατήματος στα σοκάκια σταματήσαμε στο πρώτο μέρος που βρήκαμε για να πάρουμε δυνάμεις.

Ωραίο και το σημερινό, γνωστό για το ψάρι του, εστιατόριο στην παραλία του Περιβολου, "τα Δίχτυα". Βρήκαμε ένα ωραιότατο μεγάλο φαγκρί γύρω στα 1,750 κιλά, το οποίο μας βγήκε καλοψημένο και ... νοστιμότατο, δοκίμασα τις ωραιότερες τηγανιτές γαρίδες (τουλάχιστον όσο με άφησε ο υιός, ο οποίος τις καταβρόχθισε!) αλλά και μία εξαίσια πίτα μελιτζάνας. Θα δοκίμαζα και άλλα ωραία, αν έβρισκα τον Κλέαρχο σε καλύτερη φόρμα για να βοηθήσει! Δεν πειράζει τους χρωστάω ένα γενναιόδωρο κέρασμα και ελπίζω τις επομενες ημέρες να βρω την κατάλληλη ευκαιρία στο κατάλληλο μέρος.

Ο γιος μου βελτιώνεται στις φωτογραφίες που μου βγάζει!

Αλλα η έκπληξη ήταν το Jojo's λίγα μέτρα πιο πέρα... Και πισίνα, και εκπληκτικές ξαπλώστρες, και bar και ένα πολύ κομψό εστιατόριο (το οποίο δυστυχώς έκλεισε από χθες λόγω της επιστροφής του σεφ για την Αθήνα).
Πολύ καλή διεθνή κουζίνα, τεράστιες μερίδες, εξαιρετικό service, εκπληκτικό περιβάλλον και όμορφη mainstream μουσική. Εγώ συμβουλεύτηκα την σερβιτόρα και πήρα φιλετίνια με ζυμαρικά... Ο δε γιος μου - γόης όπως πάντα κατάφερε και πήρε στο τέλος κερασμένη διπλή μερίδα πανακότα! Από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει!

To εστιατόριο στο Jojo's

Κόσμος ... πιο ώριμος. άνω των 30 και αρκετά παιδάκια, χωρίς όμως να ενοχλούν. Και ξένοι λίγοι. Το μπαρ βέβαια "έτσουζε" λίγο, αλλά ίσως και να μου φάνηκε μιας και είχα χρόνια να παραγγείλω σε μπιτσόμπαρο! Θα ξαναπάω σίγουρα και με την αυριανή παρέα που θα προστεθεί μαζί μας! (Και όντως πήγαμε και κάτσαμε σε ξαπλώστρα-κρεβάτι, που δεν σου έκανε καρδιά να σηκωθείς και να βουτήξεις...)

Ο Κλέαρχος συστήνει και μία βόλτα από Chili για περισσότερο χαβαλέ και παιχνίδι. Θα το δω και αυτό και θα σας πω.

.....................................
Από παραλίες πάλι δεν είδα να έχει αλλάξει κάτι σημαντικά... Ο Μονόλιθος έχει αναβαθμιστεί κάπως, αλλά και πάλι είναι μόνο για οικογένειες, μιας και το μπαρ στην παραλία είναι κλειστό!!!
Είχε όμως ωραία παιδική χαρά για πιτσιρίκια!

......................................

Το νησί αν και έχει τρομερή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια με πάρα πολλά σπίτια να χτίζονται ακόμη και σήμερα, έχει πολλά θετικά αλλά και πολλά αρνητικά, που χαλάνε την συνολική εικόνα.
Εκεί που βλέπεις υπέροχα από αρχιτεκτονικής άποψης σπίτια, στην μάντρα από πίσω βλέπεις συνήθως αρκετά μπάζα από την οικοδομή και όχι μόνο. Και αν δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως από το αυτοκίνητο, όταν περπατάς σου κάνουν πολύ άσχημη εντύπωση.


Είδα σε πολλους ασβεστωμένους ευκαλύπτους αφίσες από την επιθεώρηση του Ψάλτη, με τον ίδιο ντυμένο τραβεστί ως Μαρία η άσχημη. ΌΤΙ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΟ για το νησί! Το έβαλα στο ποστ και αμέσως το ξανασκέφτηκα και την απέσυρα δια παντός.

Πολλές επίσης κακογουστες και άσχημες ταμπέλες που διαφημίζουν ότι μπορεί να φανταστεί κανείς σε πολλά σημεία του νησιού, διαταράσσοντας το τοπίο. Μέχρι και γήπεδο paintball
Το δε κέντρο των Φηρών συναγωνίζεται σε κιτσαρία την Γλυφάδα της εποχής της αμερικανικης βάσης στο Ελληνικό.
.........................................

Το νερό σε πολλά μέρη είναι βρόχινο αλλά χλωριωμένο ή αφαλατωμένο. Πριν σας φτιάξουν καφέ ρωτήστε το γιατί το εμφιαλωμένο έχει ... άλλη γεύση και απλα θα σας κοστίσει μόνο 1 ευρώ παραπάνω. Αφήστε που είστε και πιο σίγουροι με το εμφιαλωμένο.

..........................................
Είδα πολλές και ωραίες πισίνες. Αλλά σε ελάχιστες περιπτώσεις είδα ντους δίπλα σε αυτές που να υποχρεώνουν τον κόσμο να πλυθεί από τον ιδρώτα και τον αντηλιακό πριν βουτήξει.
Αυτός παραμένει και ο λόγος που δεν έχω βουτηξει ακόμα σε πισίνα.


............................................

Στην Οία και γενικότερα δεν βρήκα κάτι συγκλονιστικό καλλιτεχνικά. Αλλά το νησί έχει γεμίσει από εκθέσεις με πολύ όμορφα κεραμικά.
Θα προτιμούσα όμως να φυλάξω τα λεφτά μου και να αγοράσω σε ένα προσεχές ταξίδι σε κάποια ευρωπαική πόλη ή από κάποια ενδιαφέρουσα και μη διαφημιζόμενη έκθεση μη επώνυμου καλλιτέχνη σε κάποια άγνωστη Αθηναϊκή γκαλερί.


............................................

Τέλος...


Το ξενοδοχείο που βλεπετε στις περισσότερες φωτογραφίες αυτου και των προηγουμενων ποστς είναι το Απάνεμο, στο χωριό του Ακρωτηρίου, πάνω ψηλά στην κορυφή του λόφου.
Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που μου έχουν τύχει χρόνια τώρα, το ξενοδοχείο να είναι μακράν καλύτερο από αυτό που φαίνεται στην ιστοσελίδα.

Η φωτό αφιερωμένη στην Σοφία

Πεντακάθαρο, με φιλικότατους ιδιοκτήτες, με υπέροχο πρωινό (φανταστική η σπιτική φανουρόπιτα της ιδιοκτήτριας) πιο όμορφο και βελτιωμένο σε σχέση με τις φωτογραφίες του site, καθημερινές αλλαγές σε όλες τις πετσέτες, με Α/C, με wifi, κοινόχρηστο υπολογιστή ανοιχτό όλη μέρα, με δωρεάν καφέ (ελληνικό φραπέ ή γαλλικό όποτε το ζητήσετε) και μια πεντακάθαρη πισίνα που καθαρίζεται καθημερινά και .


Ξέχασα τίποτα? Α ναι ναι ναι ναι
Στο ξενοδοχείο δεν είναι λίγες οι φορές όπως και σε πολλά άλλα ξενοδοχεία εδώ στο νησί, που έρχονται ξένοι τουρίστες όπως Ρώσοι και τελούν τον πολιτικό τους γάμο δίπλα στην πισίνα ή στην βεράντα του δωματίου που διαμένουμε και που διαθέτει αυτή την εκπληκτική θέα...


Γενικά δεν είναι τυχαίο ότι ο κύριος Παύλος το προτιμάει εδώ και 7 χρόνια!!!

6 σχόλια:

Σοφία είπε...

Έχω να πω τα εξής:

1. Οι φωτογραφίες που βγάζει ο γιoς σου έχουν βελτιωθεί αισθητά.

2. Οι φωτογραφίες οι δικές σου συναγωνίζονται αυτές του Κλέαρχου (βοήθειά μας).

3. Ζηλεύω πολύ (αλλά λιγότερο απ' όσο θα ζήλευα αν δεν ήμουν στην Ελλάδα - πάλι καλά).

4. 45 ευρώ για 2 καφέδες, 2 τοστ και 2 χυμούς είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ πολλά λεφτά. Ακόμα και με θέα.

5. Το ξενοδοχείο φαίνεται και ακούγεται καταπληκτικό. Πόσο πάει το μαλλί αν επιτρέπεται;

6. Να περνάτε τέλεια!

nandia masoura είπε...

Αφηνιασες, ενταξει ;

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

καταπληκτικές φωτό!!!

jojo είπε...

Βγάζεις υπέροχες φωτογραφίες!
και απ'ότι φαίνεται το χάρισμα το κληρονόμησε και ο γιός σου! ;)

Klearchos είπε...

Χαίρομαι που περάσατε καλά!!!

philos είπε...

Σοφία, χαίρομαι για τα 2 πρωτα σου σχόλια και περιμενω και τις δικες σου φωτό όταν με το καλό επιστρεψεις!
Δεν σου λεω τι πληρωσαμε για ψαράκια την επομενη μέρα.... Μην μου παθεις κανα έμφραγμα!
το ξενοδοχείο super, και οι τιμες αναλογες των δωματίων
στο site έχει και καταλογο, αλλά και πάλι παίρνεις και ρωτάς ότι θες.
Είναι εξυπηρετικότατοι. Εμας ένα μεγα΄λο δωματιο που πήραμε έκανε 120, που ήταν λίγο χαμηλότερη από την τιμή πορτας.
Περάσαμε τέλεια!

Ριτς, συνειδητοποιησα ποσο μου λειπανε οι διακοπες σε ωραίο νησί και με καλούς φίλους!

το να σου λενε δυο από τις καλύτερες φωτογραφους που έχεις γνωρίσει ότι βγάζεις καταπληκτικες φωτό είναι ωραίο πραγμα!
Ξερω ότι μπορω πολύ καλύτερα, αλλά θελω χρόνο, καλύτερη μηχανή από την olympus μου και να μην με τραβολογάει ο γιος μου!
οι μισες φωτό που βγαζω είναι θολές γιατί πιανει όλη την ημερα τον φακό ο γιος μου!
Του οποιου του αρεσει τρελλα να παιζει με την καμερα και την βιντεοκαμερα!

Κλεαρχε, χαίρομαι που βοήθησες να περάσουμε όμορφα!