Τα κάλαντα του Λαζάρου, ο Αη Βασίλης και η Αεκ!

Φωνητικά Γιώργος,
Φωτογραφία και παραγωγή: philos

Έτσι ξαφνικά ήρθε χθες βράδυ ο μεγάλος και άρχισε να μου τραγουδάει τα κάλαντα του Λαζάρου που τους έμαθε η δασκάλα τους και που είναι κάπου από την "πάνω" Ελλάδα από ότι μου είπε!

Κι έφτιαξα ένα πολύ απλό βιντεάκι που δείχνει την κερασιά του κηπου μας.

Θα ήθελα πολλά να πω για τον μεγάλο, αλλά μέχρι να κάτσω να τα γράψω έχουνε φύγει από το μυαλό μου.
Τον ρώτησα αν ξέρει τι έγινε την Μεγάλη Εβδομάδα και τι γιορτάζουμε και ήξερε αρκετά. Ήταν λέει ο μόνος στην τάξη του που απάντησε για την Ανάσταση.
Τα είχε δει και πέρσι στο Νήπιο (να μπαμπά αυτό είχαμε δει πέρσι στο σχολείο... τα κλασσικά πάθη του Ιησού που δείχνει φέτος ο Αντ1) αλλά και φέτος είδανε σε dvd σε κιν. σχέδια στο σχολείο.

Η εκκλησία και κατ' επέκταση τα θεία και η θρησκεία δεν φαίνεται να του κάνουν κλικ σε αντίθεση με τον μικρό που του αρέσει η μουσική και κάθε λειτουργία στην τηλεόραση την παρακολουθεί σα μαγεμένος.



Ο μεγάλος άλλωστε πριν λίγες ημέρες αποκάλυψε στον μικρό ενώ κρυφάκουγε η μαμά ό,τι "...δεν υπάρχει άγιος Βασίλης Παναγιώτη... ο μπαμπάς και η μαμά είναι αλλά δεν πειράζει κάνε εσύ ότι πιστέυεις για να παίρνουμε δώρο!"
Δεν πειράζει όμως... γιατί πλέον κάθε φορά που του παίρνουμε δώρο του μεγάλου έρχεται και μας αγκαλιάζει και μας τονίζει ότι είμαστε ... "η καλύτερη μαμά!" ... "ο καλύτερος μπαμπάς!"... γιαγιά, παππούς, νονά...

Δείχνει να προσγειώνεται ομαλά στην πραγματικότητα.
Ο μικρός πάλι δεν ξέρω πως θα προσγειωθεί... θέλει αγάπη, αγκαλιές, αλλά δεν λέει όχι σε σκανδαλιές, σε ανυπακοή, σε ανταρσίες... αλλά και σε ψεματάκια, παρόλες τις φωνές και τις τιμωρίες που τον βάζουμε... είναι που δεν μπορείς να αντισταθείς στην αγκαλιά του μετά!
Άλλωστε όταν φεύγει η μαμά από μπροστά... "Μπαμπά...εγώ ΑΕΚ είμαι!"