26 Μαΐ 2008

Μας δουλεύουν κανονικά...

Ποιοι άλλοι?
Για τα παιδιά μας μιλάω... με τα απίστευτα καπρίτσια τους και τις συμπεριφορές τους.
Και κει που νομίζεις ότι το παιδί σου είναι μοναδικό και ότι είναι το πιο ευφάνταστο, το πιο κακομαθημένο, το πιο ζιζάνιο, ανακαλύπτεις ότι βρίσκεται στον μέσο όρο της ηλικίας του...

Μαντεύει κανένας τι κατασκέυασε ο γιος μου?

Προσπαθούμε αυτό τον καιρό να κάνουμε τον μικρό να τρώει φρούτα.
Αδύνατον. Αρνείται τα πάντα εκτός της μπανάνας και τον χυμό πορτοκάλι. Λόγω εποχής προσπαθούμε να φάει καμιά φράουλα, κανα ροδάκινο, κανα κεράσι που είναι της εποχής συν κανα ακτινίδιο, μήλο.
Όλως παραδόξως ανακαλύψαμε ότι ο μικρός πίνει ευχάριστα σχετικά τον χυμό από φράουλες. Λέμε για να δοκιμάσουμε και με άλλα φρούτα. Τζίφος.
Παράλληλα το τελευταίο διάστημα άρχισε να μας κάνει κόλπα και με τα απογευματινά του γιαουρτάκια.
"Δεν θέλω, δεν μου αρέσει, θέλω μόνο Μεβγαλίτο φράουλα" (που έχει δωράκι).
Οκ. Μεβγαλίτο...

Παίρνουμε λοιπόν Μεβγαλίτο. Παρόλο που παλαιότερα δεν το έτρωγε, γιατί η αλήθεια είναι ότι μύριζει πολύ έντονα άρωμα φραουλας, τώρα το καταφέρνει.
Η γυναίκα μου είχε μία καλή ιδέα. Παίρνει τα γιαουρτάκια που έτρωγε τόσο καιρό και τα βάζει στα κεσεδάκια του Μεβγαλίτο που τα πλένει και τα κρατάει κρυμμένα. Μία δόση γιαουρτάκι φράουλα μία απλό γιαουρτάκι. Κλείνουμε απο κατω το ασημόχαρτο και βάζουμε ξανα μέσα το δωράκι. Εχουμε απόθεμα από δωράκια μορφής Kinder έκπληξη.
Απλά το τσακίζει το γιαουρτάκι, περιμένοντας να το φάει όλο για να ανακαλύψει το δωράκι. Και φυσικά γελάμε όταν ανακαλύπτει ότι "πάλι η Ινδιάνα είναι μαμά"

Με την ίδια λογική στο χυμό φράουλας βάλαμε και λίγο μήλο και ακτινίδιο και τον τσάκισε επίσης. Πάντα όμως να επικρατεί το κόκκινο της φράουλας.

Τις παραπάνω φωτογραφίες τις αφιερώνω στην diva, που μου ζήτησε μια ζωγραφιά του μικρού αλλά επειδή ακόμη ο μικρός δεν ζωγραφίζει κάτι καλύτερο από μουντζούρες επέλεξα μια κατασκευή που δείχνει να τα πηγαίνει ήδη καλύτερα .

Προχθές σε ένα ακόμη πάρτυ του μικρού (όπου όλα εξελίχθησαν ήρεμα και ομαλά και παιδιά και μεγάλοι περάσαν εκπληκτικά, μιας και είχαν οργανωθεί όλα τέλεια - ας είχα και γω 4 νταντάδες λέει η γυναίκα μου και θα σου έλεγα!!!) ανταλλάσαμε εμπειρίες με τους άλλους γονείς.
Ανακαλύψαμε τους ίδιους προβληματισμούς και τακτικές στο θέμα του φαγητού και όχι μόνο.
Αλλά το καλύτερο ήταν αυτό που κάνουν οι γονείς ενός κοριτσιού που σταμάτησε να πίνει το γάλα της... αλλά όταν δεν την βλέπουν της αρέσει να πίνει το καφέ του μπαμπά της... από το μεγάλο ποτήρι του φραπέ...

Όπως καταλάβατε το μεγάλο ποτήρι του φραπέ του μπαμπά, αφήνεται σε εμφανές σημείο του σπιτιού περιέχοντας Μιλκο και γάλα παιδικό!

Γονείς - Παιδιά 1-1
Ισοφαρίσαμε!

7 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

Χαχαχαχαχαχα! Γέλασα πάρα πολύ! Τελικά πρέπει να είσαι πολύ ευρηματικός όταν έχεις να κάνεις με παιδιά! Αφού κι αυτά βέβαια είναι εξίσου ευρηματικά!

Καλά, άλλα δωράκια εκτός της Ινδιάνας δεν έχετε; Θα σας πάρει χαμπάρι στο τέλος! :) Πάντως χαρά στο κουράγιο σας με τα κυπελλάκια κλπ.

diva είπε...

χαχαχ
Απατεωνιές γονέων:-)
Ευχαριστώ πάαααααρα πολύ για το δώρο αφιέρωση:-))))

philos είπε...

Γκρινιάρη, έχουμε και γιαπωνέζα, και ζωάκια και κάτι άλλες φιγούρες που δεν θυμάμαι τώρα τι απεικονίζουν.

diva, μονο με απατεωνιές αντιμετωπίζονται. Όσο ευθύς και να θες να είσαι κάποια στιγμή απευθύνεσαι σε τέτοια μέτρα.
Χάρηκα που σου άρεσε η αφιέρωση.
Είναι ένα πειρατικό πλοίο από όσο μου δήλωσε! Αν και ένα ακόμη που έφτιαξε το πέτυχε πολύ καλύτερο, αλλά του έσπασε το κατάρτι και το χάλασε πριν προλάβω να το φωτογραφήσω.

Unknown είπε...

Απίστευτοι είστε!Βρε τι τραβάνε οι γονείς...Θα του τα λέτε αυτά όταν μεγαλώσει και θα γελάτε πιο πολύ...Ακόμα ακούω από τους γονείς μου!

fpboy είπε...

χα,χα,χα ! Αυτά τράβαγε και η μητέρα μου ?

Unknown είπε...

Εγώ πάντως θα συμφωνήσω με τα παιδιά. Ποτέ μου δεν κατάλαβα (από τότε μιλάω...) γιατί κάτι ήταν παιδικό και κάτι άλλο για μεγάλους: θεωρούσα μάλιστα ότι τα των μεγάλων "πράγματα" ήταν τα καλύτερα, για παράδειγμα όταν τηγανιζόταν μπακαλιάρος η μαμά έκανε πιτάκια για μένα και ολόκληρο κομμάτι για κείνους. Ε προτιμούσα το άλλο, αυτό με τα κόκκαλα, μέχρι που μεγάλωσα και κατάλαβα το λά8ος. Τώρα βέβαια κανείς δεν ενδιαφέρεται να μου κάνει τρίμματα το ψάρι ώστε να μην έχει κόκκαλα. Με τον καφέ δεν με ξεγέλαγες όμως ποτέ. Ηξερα τη γεύση και οι προσμίξεις δεν περνούσαν. Να το περιμένεις από το Γιώργο το δίχως άλλο. Το κοριτσάκι του παραδείγματος που δεν πίνει το γάλα του μάλλον πολύ αθώο μου φαίνεται!!!

philos είπε...

~~a Για αυτό και τα καταγράφουμε... για να ξερουν και να είναι έτοιμοι για την δική τους ώρα!

fpboy, ρώτα την... Και εμένα τράβαγε ουκ ολίγα!

Ελένη, για αυτό είσαι στην σπίντα και σήμερα... έπινες καφεδάκι από τρυφερή ηλικία!
xaxaxa
Δεν είναι θέμα γεύσης, είναι θέμα καπρίτσιου.
Και το γιαούρτι του Γιώργου έχει άλλη γεύση και ο χυμός του, αλλά θέλει να παίξεις ένα είδους θέατρο για να συμμορφωθεί στην επιλογή σου!
Αυτό που σου λέω είναι μία πολύ σημαντική συμβουλή για όσους έχουν παιδιά σε τέτοιες ηλικίες.
Δεν θέλει κόπο... θέλει τρόπο!