26 Απρ 2008

"Χάσαμε την αγάπη"

Ήρθα σπίτι τρέχοντας από τα τελευταία ψώνια για τους Γιώργηδες.
Πήρα αγκαλιά τον μικρό μέχρι να ρευτεί. Μπροστά μου στο χαμηλό τραπεζάκι του καναπέ οι εφημερίδες ακόμη μες τα σελοφάν τους.
Δεν άντεξα για πολύ. Έσκισα με ήρεμες κινήσεις το περιτύλιγμα της Καθημερινής για να μην ταρακουνήσω το μικρό στον δεξί μου ώμο.
Τέχνες και Γράμματα.
Ενας υπέροχος πίνακας του Ξενοφώντα Μπήτσικα στην πρώτη σελίδα με ένα κείμενο του Νίκου Ξυδάκη γραμμένο αποκλειστικά για την Καθημερινή και το Πάσχα. Λέω ας πάω και στην Τελευταία σελίδα να δω τι γράφει και η αγαπημένη μου Ρίτσα και επανέρχομαι. Το απαλό ξεδίπλωμα της εφημερίδας και πάλι ήταν αρκετό για να μου εκφράσει την δυσαρέσκεια του με μορφασμους ο μικρός. Ακόμη δεν κοιμήθηκε... Θα ξεκινήσω από εδώ λοιπον. Και δεν θα αφήσω κανεναν να με διακόψει.
Εχω ένα χούι. Όταν διαβάζω ένα διήγημα, δεν θέλω διακοπές. Θέλω να είναι μονορούφι. Και όταν σηκώνω το κεφάλι να ταξιδεύω με τις σκέψεις μου για ώρα πολλή. Θέλω να το απολαύσω, να νιώσω τα έντονα συναισθήματα εαν αυτά μου γεννηθούν κατά την ανάγνωση.


Και αυτό το μικρό διήγημα του Ξυδάκη το κατάφερε. Σε μια καθημερινότητα που η αναγνωση όχι απλά βιβλίων ή διηγημάτων αλλά ακόμη και ποστς έχει καταντήσει πολυτέλεια, έκανε την ανάγνωση αυτής της μικρής ιστορίας μια μοναδική συγκίνηση.
Και είμαι σίγουρος ότι το ίδιο δεν συνέβη μόνο σε μένα...
Όλοι όσοι διαθέσαν 10 λεπτά και διαβάσαν αυτό το κείμενο και ειδικά όσοι διαθέσαν και άλλα 10 λεπτα για να σκεφθούν, να αναλογιστούν κοινά σημεία με τους ήρωες, με τα συναισθήματα που νιώσαν, με τις εικόνες στα μάτια τους, θα ένιωσαν τα ίδια συναισθήματα με εμένα... Μπορεί και την ίδια συγκίνηση.
Ενα κείμενο απλό, σύγχρονο και συνάμα διαχρονικό. Πολύ δυνατό και με υπέροχο τέλος...

¨Εμειναν ένα φωτεινό σημάδι μονάχο στη μελανή επιφάνεια και πέρα η φωτοχυσία.¨

Ο μικρός αποκοιμήθηκε. Το γύρισμα των σελίδων δεν τον ενοχλούσε πλέον. Γύρισα στην τελευταία σελίδα. Πάνω από την αφίσα των μπαλέτων Μπολσόϊ 48 χρόνια πριν, η Ρίτσα Μασουρα έδινε και αυτή με την σειρά της τον καλύτερο εαυτό της.
Σταμάτησα εκεί την ανάγνωση.

Τωρα είναι απογευμα. Εβαλα και πάλι το μπέμπη για ύπνο μετα από αρκετή προσπάθεια. Όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνται.
Και γω καταθέτω τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τα συναισθηματά μου.
Σταματώ και κοιτάζω τους υπόλοιπους που κοιμούνται.

Και νιώθω αγάπη...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Περασα να πω χρονια πολλα σημερ ακυριακη, και χαθηκα για λιγο στα λινκ σου! το κειμενο της καθημερινης ηταν καταπληκτικο, αλλα το ιδιο και το δικο σου! χρονια πολλα σε ολη την οικογενεια!

philos είπε...

Χρόνια σου πολλά σε σένα και όσους αγαπάς!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που χάθηκες στα links μου!
;))

lemon είπε...

Είδα πόσο σου άρεσε το κείμενο στο βλέμμα, μετά είδα τη λαχτάρα του ανοίγματος της εφημερίδας, μετά είδα το κείμενο για το Φιλόθεο Φάρο-τον οποίο ανακάλυψα από το συγκεκριμένο άρθρο κι εγώ, ε, δεν μπόρεσα να μην στα επικοινωνήσω όλα αυτά!
Χρόνια πολλά :)

Kwlogria είπε...

Να είσαι καλά και συ κι ο μπέμπης και όσοι αγαπάς!! Χρόνια πολλά, καλά, ευτυχισμένα να έχεις!!! :)))))))))

Unknown είπε...

Χρόνια Πολλά και από εδώ Χρίστο. Να τους χαίρεσαι όλους!

philos είπε...

lemon, πολύ καλά έκανες και μου τα επικοινώνησες όλα αυτα! Είσαι από τις πιο παλιές μου φίλες εδώ!
Χρόνια πολλά! ;))

Σε ευχαριστώ αγαπητή μου kwlogria για τις ευχές! Χρόνια πολλά και καλά και να χαίρεσαι όσους αγαπας!
;)))))

Ελένη, Χρόνια πολλά και εύχομαι να περάσατε ωραία χθες όσο και εμείς!

iLiAs είπε...

Χρόνια πολλα με χαρά!
Ελπιζω να περάσατε καλά το Πάσχα :)

philos είπε...

Ηλία να σαι καλά! Μια χαρά περάσαμε. ήρεμα, απλά, σπιτικά! Τι άλλο να θέλει κανείς!
Ελπίζω και για σένα να ήταν το ίδιο όμορφα!

ritsmas είπε...

Χρόνια ΠΟλλά αγαπημένε φίλε.Να προσέχεις οσο μπορείς περισσότερο. Σ εχουν τόσοι ανάγκη κι τους έχεις κι εσύ με τη σειρά σου.. Σ ευχαριστούμε κι εγω και ο Ξυδάκης. Τέτοιοι αναγνώστες σπανίζουν και το ξέρεις. Ευχαριστώ που με τιμάς καθε φορά
ριτς

philos είπε...

Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείτε εσείς.
Απλά να γνωρίζετε ότι υπήρχαν πολλοί ακόμη αναγνώστες σας εκεί έξω, χωρίς ίσως εξοικείωση με το internet που θα νιώσαν το ίδιο με μένα διαβάζοντάς σας.
Εμείς σας ευχαριστούμε!
;)