8 Νοε 2007

Τεστάρωντας τα όρια του Google Reader.

Κοντεύουν να φτάσουν τα 5000 τα ποστς που έχω μαρκάρισμένα ως αδιάβαστα στο reader μου.
Πρώτη φορά άφησα και ξέφυγε τόσο το νούμερο. Και έχω τόση λαχτάρα να διαβάσω πολλά πολλά blogs και posts, αλλά η δουλειά μου είναι τόσο κουραστική, πολλές νέες υποχρεώσεις ξεπηδήσαν τους τελευταίους 2 μήνες και το τελευταίο που δεν αντέχω είναι να διαβάζω και να γράφω και το βράδυ στο σπίτι.

Πολλά ποστς τα διαβάζω από το sync και άλλα από το buzz. Οπότε πρέπει το πραγματικό νουμερο να είναι μικρότερο.

Από την άλλη όμως ακολουθώ ψιλοσυνειδητά την αντίστοιχη συμβουλή του ΕΚΟ για τα βιβλία.

Είχε δηλώσει κάποτε ο ΕΚΟ ότι αγοράζει συνέχεια καινούρια βιβλία, αλλά τα διαβάζει μετά από 10 χρόνια. Αν τότε μετά από πάροδο 10 χρόνων, τα βιβλία αυτά του κάνουν καλή εντύπωση, σημαίνει ότι ήταν πραγματικά καλά βιβλία, που διαβάζονται διαχρονικά.

Κάπως έτσι πρέπει να είναι και για τα ποστς.
Και διαπιστώνω και γω ότι πολλά καλά ποστς διαβάζονται με το ίδιο ενδιαφέρον και τώρα, όπως και πριν λίγες εβδομάδες, μήνες ή χρόνια και ας μην είναι επίκαιρο πλέον το θέμα που πραγματεύονται.

Αν και πλέον - και χωρίς να ήταν αυτό στην αρχική μου επιδιωξή για ενασχόληση με τα blogs - έχω γίνει φίλος με πολλούς blogger και ας μην έχω δει ή μιλήσει με τους περισσότερους ποτέ μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα η επαφή μου με τα blogs τους να έχει και μια άλλη διάσταση πιο κοινωνική πλέον. Είναι μια παρέα, μια συντροφιά.
Που με ακούει και τους ακούω.

Και δεν έχω πάψει ποτέ, να αναζητώ νέες, δυνατές φωνές, που λένε κάτι διαφορετικό, με ντρομπροσύνη, χωρίς να σκέφτονται το κόστος σε επισκέψεις, φίλους, δημοτικότητα. Που αποτυπώνουν τις σκέψεις τους χωρίς φίλτρα, σε όλες τους τις διαστάσεις.
Μάλλον δύσκολα θα πέσει το νουμερο αυτό στον reader μου, μιας και συχνά μπαίνω στον πειρασμό και προσθέτω blogs στην λίστα...

Φαντάζομαι όμως από τώρα.... μια - έστω και μόνο μία - ωραία χειμωνιάτικη μέρα, εγώ σε άδεια σπίτι χωρίς έννοιες και υποχρεώσεις, κουκουλωμένος με κουβερτουλα στην γωνιά μου στον καναπέ, το φορητό πάνω στο μπράτσο του, τεράστιο καφέ νες αχνιστό και cookies, χαλαρή lounge, τζάκι να σιγοκαίει, και θα διαβάζω, θα διαβάζω, θα διαβάζω...
... και όταν θα σηκώνω το κεφάλι από την οθόνη θα είναι για να δω το χιόνι να πέφτει πάνω στα δέντρα στην αυλή, να δω τα τελευταία κατορθώματα του γιου μου στα παιχνίδια του και να δώσω ένα φιλάκι στην κοιλιά της γυναίκας μου που όλο και μεγαλώνει...

10 σχόλια:

katerina είπε...

Αυτό και αν είναι ωραίο συναίσθημα... Τώρα ζήλεψα και θέλω και εγώ να το κάνω.. Λοιπόν θα ανάψω τζάκι το Σ/Κ, και θα βάλω μουσική και θα κάτσω στον καναπέ χουχουλιάζωντας (με ζεστή σοκολάτα) διαβάζοντας... περιοδικά και βιβλία. Τηλέφωνο και κατά συνέπεια internet στο σπίτι μέσα στην άλλη εβδομάδα!
Άντε πάντα τέτοια!!! ;)

DaNaH είπε...

Πολύ ωραίο post! Και εγώ νιώθω ακριβώς το ίδιο για αρκετά από τα blogs που διαβάζω.

Ωραία και η χειμωνιάτικη εικόνα χεχε!

Να σε ρωτήσω κάτι που θέλω καιρό; Μήπως μπορείς να βάλεις επιλογή στο theme σου ώστε να γίνεται κλικ στον τίτλο του εκάστοτε post σου ανοίγοντάς το; Ευχαριστώ! :)

Katerina ante portas είπε...

Πολύ cocooning έχει πέσει επ εσχάτως στην μπλογκερία!

(Φιλάκια και στους δυο και από μένα ante portas!)

philos είπε...

river, αφορμή ψάχνεις... Θα σε προσκαλούσα σπίτι στον καναπέ μας που ειναι τεράστιος, αλλά καπνίζεις πολύ βρε γμτ!
;D

Δανάη το ποστ αυτό το ξεκίνησα απλα για να γράψω μια σκέψη μου και μέσα σε 5 λεπτά κατέληξε έτσι.
Για αυτό που μου ζητάς, δεν έχεις άδικο, είναι πιο βολικό έτσι και το εχω σκεφτεί και γω, απλά κατά καιρούς ειδικά παλαιότερα αλλα και πιο σπάνια πρόσφατα, κάτω από τον τίτλο κρύβεται κάποιο Link.
;)

Katerina, θα τους δώσω φιλάκια, και θα ετοιμάσω και το ποστάκι με τα αγαπημένα μου αντικείμενα το ΣΚ, τώρα που ξαναπήρα την φωτογραφική μου μηχανή.

Σοφία είπε...

Αυτό το όνειρο με την κουβερτούλα, τον καναπέ, το λαπτοπ και τον καφέ (χωρίς το τζάκι γιατί εδώ απαγορεύονται) το έχω κι εγώ, αλλά δεν μου βγαίνει ρε ΓΜΤ!!

ritsmas είπε...

Καλά μην τρελλαθούμε κιολας. Να περιμένω τωρα δεκα χρονια για να διαβάσεις μια συμπαθητική βλακιούλα μου; Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.Αυτά ο Εκο ταλεγε όταν ηταν νεώτερος. Τωρα που γερνάει, τί μας λεει , παρακαλω;
φιλιά, ριτς

Ανώνυμος είπε...

Ωραία το βλέπεις το πράγμα :) Εγώ έχω άδεια λόγω λοχείας αλλά δεν έχω τζάκι (ούτε χιόνι πρέπει να πω!) Καλό σ/κ!

philos είπε...

Εσύ m00nchild, έχεις άλλα πιο σημαντικά. Υπομονή σε 2-3 χρόνια να βάλεις σε ταξη και το δεύτερο και θα έρθουν και πιο ξεκουραστες στιγμές.

Ρίτσα, Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν για τον Εκο, τώρα που 70ρισε.
Αλλά οχι και συμπαθητικές βλακειούλες. Αλλά και σύ όπως και οι υπόλοιπες παρούσες και όχι μονο του ποστ έχετε περάσει σε άλλη κατηγορία και η βόλτα μου από τα ποστς σας γίνεται σε πιο συχνή βάση και έχει ΚΑΙ άλλο χαρακτηρα πλέον!
;))
Φιλάκια!

Σοφία, μία συμβουλή!
Χαλααααααρωσεεε!
Μια στο τόσο χρειάζεται. Πήγαινε πρώτα για ένα μασαζάκι και μετά επιστρέφοντας στο σπίτι κούλαρε.

DaNaH είπε...

Δεν κατάλαβα την απάντησή σου στην πρότασή μου να ανοίγει κάθε post ξεχωριστά.

Βασικά όταν βλέπω ένα καινούριο ποστ σου στο Google Reader και το ανοίγω σε νέο tab στον firefox φαίνεται μόνο το ποστ και δεξιά από αυτό δεν φαίνεται η sidebar (σε περίπτωση που θέλεις να διαβάσεις και κάτι άλλο).

Από την άλλη όταν τύχει να μπω στην κεντρική του blog σου δεν μπορώ να κάνω κλικ στον τίτλο για να δω το post και τα comments στην ίδια σελίδα. Και είναι άκρως ενοχλητικό και άβολο κατά την γνώμη μου να κάνεις κάθε φορά κλικ στα σχόλια και να ανοίγει το pop-up.

Τέλος όταν έχω ανοιχτή την σελίδα ενός ποστ στην αρχή της sidebar έχει 2 μπλε γραμμές που προεξέχουν. Δες εδώ

philos είπε...

Δανάη, κατ'αρχήν να σε ευχαριστώ για το χρόνο σου να μου κάνεις υποδείξεις.
Αυτό που σου είχα πεί είναι ότι σε πολλούς τίτλους ποστς, βάζω κάποια links.
π.χ. δες εδώ
Κάλλιστα αν θες να ανοιξεις ένα ποστ πας κατω στο τέλος του ποστ και πατας την ώρα.

Τωρα το ότι φαίνεται γυμνό από sidebar κάθε μεμονωμένο ποστ το έκανα για να μην αργεί να φορτωνει η κάθε σελίδα.
Πες μου εσύ τι θα προτιμούσες να βλέπεις στο πλάι?

Για το ότι είναι άκρως ενοχλητικό καιάβολο το να κάνει pop-up, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Εμένα με βολεύει περισσότερο και ειδικά όταν έχω να απαντήσω σε πολλά και μεγάλα σχόλια. Εκτός και αν εχεις βάλει κάποιο αυστηρό permission στο firefox και κάθε φορά σε ρωτάει ή δεν σου αρέσει να ανοιγει παραθυράκι.
Στην τελευταια περίπτωση θα σου συστησω αυτό που κάνω και γω τους τελευταίους μήνες.
Κάνε κλικ στην μπίλια του mouse σε οποιοδήποτε λινκ και θα τα δεις να ανοιγουν σε νέο tab!

Παρόλα αυτά... εγω ακολουθησα την παρότρυνση σου και το άλλαξα.

Γούστα και συνήθειες είναι αυτά. Αν δεν μπορείς να αλλάξεις εσύ, θα αλλάξω εγώ!
;D

Για τις μπλε γραμμές που λες το γνωρίζω.
όταν έχω χρόνο να μπλεχτω με το template θα το διορθώσω.