10 Οκτ 2007

H Δημοκρατία αποδεικνύεται με πράξεις.

Αντιγράφω από τον Γιάννη Τριάντη στην "Ε" της Δευτέρας. Οι επισημάνσεις δικές μου:

Ο τραγικός Κ. Σημίτης

...Είχε κι ένα καλό η πολύμορφη κρίση στο ΠΑΣΟΚ: απομυθοποιήθηκε πλήρως και βυθίστηκε στα τάρταρα ο Κ. Σημίτης. Ενας υπερεκτιμημένος πολιτικός, ο οποίος κατασκευάστηκε, προβλήθηκε και στηρίχτηκε όσο κανένας άλλος από τα μήντια της διαπλοκής, τον ΣΕΒ και τους Ευρωπαίους, που έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν πειθήνιο γιέσμαν ο οποίος δεν τους δημιουργεί πρόβλημα... Η απουσία του Κ. Σημίτη από το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ήταν -ίσως- το κύκνειο άσμα του. Διότι αποκάλυψε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ το πραγματικό, απωθητικό του πρόσωπο. Το υποκριτικό πρόσωπο ενός μέτριου λογιστή, ο οποίος μοστράριζε ικανότητες και ιδιότητες που δεν είχε. Ενας άνθρωπος με υπόκωφη πονηρία, την οποία προέβαλλε ως ηγετική μαεστρία. Ενας πολιτικός που έπαιζε στα δάχτυλα το παρασκήνιο, την ίντριγκα και τις σχέσεις με τη διαπλοκή και πόζαρε ως ανεπίληπτος ηγέτης.
Ενας κυνικός που δεν ορρωδούσε προ ουδενός (παράδειγμα: η καρατόμηση Λαλιώτη, η ανοχή του σφαγείου που λεγόταν χρηματιστήριο, η ανακίνηση του θέματος των ταυτοτήτων για να καλυφθεί το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου κ.ά.) αλλά έδινε την εικόνα ενός ηγέτη χαμηλών τόνων, αξιοσέβαστου και σοβαρού...

Ομως δεν είναι η πρώτη φορά που κρύβεται και το βάζει στα πόδια ο Κ. Σημίτης. Μπορεί να μη θυμούνται τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, που είχαν να λένε τα χειρότερα για την απουσία του, αλλά η πραγματικότης είναι εδώ:
πονηρά, φοβικά και με ιδιοτέλεια λειτούργησε ο Σημίτης, όταν παρέδωσε το δαχτυλίδι στον Γ. Παπανδρέου. Εβλεπε τη συντριβή να έρχεται, και αντί να πιει στωικά το πικρό ποτήρι της ήττας, το 'βαλε στα πόδια, ποντάροντας στα ντελίβερι μπόις της προπαγάνδας, που... αποθέωσαν την κατάπτυστη αυτή επιλογή...

Είναι ο ίδιος άνθρωπος, που τρομαγμένος από τις αντιδράσεις, έκανε πίσω στο Ασφαλιστικό. Είναι ο πολιτικός που δεν ήθελε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δεν είχε τα κότσια να πάει κόντρα στους εργολάβους, και αναγκάστηκε με μισή καρδιά να τους δεχθεί (αφού χάθηκαν τρία πολύτιμα χρόνια)...

Είναι ο άνθρωπος που μισούσε το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά όποτε τους χρειαζόταν προεκλογικά, έβγαινε -ο θλιβερός- στο μπαλκόνι και υμνούσε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ... Κακός άνθρωπος και -πολιτικά- ολίγιστος ο Κ. Σημίτης, βγήκε προεκλογικά στο μπαλκόνι της Πάτρας και αποκάλεσε χοντρό τον αντίπαλό του, τον Μιλτιάδη Εβερτ. Αλλά τα τυφλωμένα μήντια ούτε είδαν ούτε άκουσαν τίποτε και γι' αυτό... Και να ήταν το μόνο... Υπέγραψε τις οδυνηρές για τη χώρα συμφωνίες του Ελσίνκι και της Μαδρίτης, και εκείνα τον αποθέωναν... Βυθίστηκε η χώρα στα Ιμια και στις γκρίζες ζώνες των βραχονησίδων, εκείνος -ψοφοδεής και ανύπαρκτος- ευχαριστούσε τους Αμερικανούς, και τα μήντια τού έπλεκαν το εγκώμιο... Αφησε την εκκρεμότητα με τη FYROM όπως τη βρήκε και πάλι εισέπραττε ύμνους...

Δεν πήρε ποτέ τίποτε από την Ενωση (σε αντίθεση με τον Ανδρέα Παπανδρέου, όπως ομολόγησε και η Θάτσερ), αλλά τα παπαγαλάκια αποθέωναν τον «μεγάλο Ευρωπαίο»...

Ομως, όλα εδώ πληρώνονται: ο πρωθυπουργός, που δήθεν θα έμενε στην Ιστορία, ξεχάστηκε γρήγορα. Και θα είχε αγνοηθεί εντελώς, αν δεν έμπαινε -με το γνωστό ύφος και το αποκαλυφθέν, πια, ήθος- στη μάχη της διαδοχής, για να περισώσει το έργο του, ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα που προβλήθηκε ως μέγα επίτευγμα *** Δεν επαρκεί ο χώρος. Αλλά τι νόημα έχει ένας λίβελος μπροστά στην πικρή -για τον υπερεκτιμημένο- πραγματικότητα...



Συμφωνώ με πολλά και διαφωνώ με κάποια άλλα.
Ένα είναι το σίγουρο. Οτι δεν συμπάθησα τον Σημίτη, ούτε μία ημέρα όσο καιρό ήταν στην εξουσία. Γιατί και εγώ είχα ακούσει πολλά για τον χαρακτήρα του από το πολιτικό του περιβάλλον. Και πολύ περισσότερο με τον τρόπο που έφυγε από την εξουσία παραμονές εκλογών που προώρα αυτός προκάλεσε.
Και ίσως για αυτό χάρηκα τόσο όταν η ΝΔ ξαναπήρε την εξουσία πριν 3,5 χρόνια (που και να 'ξερα...).
Σήμερα ελπίζω από την εκλογή νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, να έρθει κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό. ΌΧΙ ότι πρόκειται ποτέ να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ αλλά όσο καλύτερους ηγέτες έχουν τα μεγάλα κόμματα, τόσο καλύτερο και ελπιδοφόρο είναι για την Ελλάδα.

Και αυτό που δεν καταλαβαίνω παρακολουθώντας όλες αυτές τις κόντρες και τις γκρίνιες μες το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα μες την ελληνική μπλογκόσφαιρα, είναι γιατί δεν έχει προτείνει κάποιος ακόμη από όλους αυτους τους υποστηριχτές του ενός και του άλλου πόλου, να βγουνε όλοι οι διεκδικητές εδώ στο διαδίκτυο και να ερωτηθουν από όλους τους απλούς σκεπτόμενους πολίτες του ιστόχώρου. Πως το σκεφτήκαν αυτό προεκλογικά για τον ΓΑΠ και είχαν ενθουσιαστεί οι δικτυακές κοινότητες και συμμετείχαν μαζικά σε αυτή την πρόσκληση, ε ας το κάνουνε πάλι για όλους τους διεκδικητές. Από τον ΓΑΠ μέχρι τον Τζιώτη ή όποιον άλλον εμφανιστεί.
Για μένα και άλλοι 50 να εμφανιστούν για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ αυτό είναι ένα υγιές δείγμα δημοκρατίας. Και εφόσον οι Πασοκτζήδες αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται Δημοκράτες... ας το αποδειξουν και στην πράξη μία φορά.

Χωρίς κομματικές ταυτότητες. Χωρίς ονόματα. Αλλά με σοβαρές ερωτήσεις και χωρίς ύβρεις και ειρωνίες να αναζητήσουν αυτά που πραγματικά ρωτάει ο κόσμος, αυτά για τα οποία περιμένουν απαντήσεις και όχι αυτά τα οποία έχει επιλέξει η κάθε πλευρά να προβάλει λες και πρόκειται για τυποποιημένο εμπορικό προϊόν στο ράφι προς πώληση.

Θέλετε αγαπητοί φίλοι Πασοκτζήδες έναν αρχηγό που να κερδίσει τις επόμενες εκλογές? Αφήστε τους μη Πασοκτζήδες να τον επιλέξουν. Ακούστε τους μη Πασοκτζήδες τι θέλουν και ζητάνε από ένα κόμμα εξουσίας. Ακούστε αυτους που εναλλάσουν την εξουσία κάθε τετραετία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και όχι μόνο.

Η αληθινή και σύγχρονη δημοκρατία στήνεται σε σύγχρονες κάλπες, σαν και αυτές που έχουν στηθεί μόνιμα όλο τον χρόνο εδώ στον χώρο του διαδικτύου.

Μόνο έτσι θα ξεχάσει ο λαός, οι ψηφοφόροι δηλαδή, την ΚΑΤΑΡΑ που φέρει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Και αυτή η κατάρα δεν είναι άλλη από το περίφημο δαχτυλίδι, την μεγαλύτερη κοροϊδία στην σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία με τους 1 εκατομύριο Ελληνες που συνέρρευσαν "αυθόρμητα" στις κάλπες να εκλέξουν τον ΕΝΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ υποψήφιο!

Για να σας δούμε...

5 σχόλια:

bbchris είπε...

Το πρόβλημα του όλοιμαζί πασόκ είναι και η μόνη τους έγνοια. Πως θα ξαναπάρουν την εξουσία. Εκλέγουν αρχηγό λες και πρόκειται για μπάλα. Πως θα πάρει το πρωτάθλημα ο γάβρος απ' τον βάζελο και τούμπαλιν.

Είδες εσύ στην διακύρηξη Βενιζέλου καμιά πολιτική πρόταση; Γιατί εγώ είδα μόνο αοριστολογίες. Μην πω ακατάσχετη μπουρδολογία χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Το «στροφή προς τ' αριστερά» και «προς την κοινωνία» που μας ζαλίζουν κάθε τόσο είναι τόσο συγκεκριμένο όσο και ότι υπάρχουν ούφο. Όλοι μιλάνε γι' αυτά αλλά κανένας δεν μπορεί ν' αποδείξει ότι υπάρχουν.
Αν θέλουν να ξαναπάρουν την εξουσία θα πρεπει πρώτα να ξεκαθαρίσουν ποιοι είναι, με ποιους είναι και που θέλουν να πάνε. Αλλοιώς ας το κλείσουν το μαγαζί. Όπως έγραφα στο blog μου ο κόσμος έδειξε ότι από μια γιαλατζί δεξιά, προτιμά την αυθεντική.

Unknown είπε...

Σε ευχαριστώ αρχικά για την αναμετάδωση του άρθρου του κ. Τριάντη το οποίο δεν είχα δει αλλά θα μπορούσα να είχα γράψει... Προσωπικά το πρόβλημα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ δεν με προβληματίζει. Μου αρέχει ο διάλογος που γίνεται και απολαμβάνω την κόντρα που επιτέλους λαμβάνει χώρα.
Προσωπικά ο κ. Σημίτης είναι ένα πρόσωπο το οποίο ποτέ δεν εκτίμησα.
Για πολλούς λόγους προσωπικούς, επαγγελματικούς και κοινωνικοπολιτικούς. Και από την αρχή.

Katerina ante portas είπε...

Το μαύρο πρόβατο της οικονομικής μας κατάντιας..
Ξέρεις, πολλάά χρόνια πριν, συνάδελφος που δεν έκρυβε τη διαπλοκή του -έτσι τουλάχιστον έλεγε- με αμερικάνικη μυστική υπηρεσία, μου είχε μιλήσει για την εμφάνιση του καθηγητή που θα μας έκανε "να τρώμε με χρυσά κουτάλια".. Ποιός έκλεψε το σερβίτσιο βρε παιδιά;

philos είπε...

Chris, εσύ πολύ σωστά τα γράφεις, αλλά εγώ νομίζω ότι ο κόσμος προτιμά να δει πρόσωπα καινούρια, αφθαρτα και ας είναι και πιο κεντρώα (αφού ούτως ή αλλως να ακολουθησει αριστερη πολιτική χλωμό το κόβω). Αριστερα κομματα υπάρχουν και μπορούν να γινουν και καλύτερα και να διεκδικήσουν καλύτερα ποσοστα ακόμη. Χωρίς υπερβολές, αλλά με ξεκάθαρες προτάσεις.
Προτάσεις θέλουμε να δουμε και καλά κανεις και το υπενθυμίζεις συνέχεια.
Βαρεθηκαμε τις διακηρύξεις μόνο.

Ελένη, πολύς κόσμος αισθανεται έτσι. Ειδικά όσοι είναι πιο κοντά στην εξουσία και βλέπουν αντικειμενικα τα πραγματα.

Κατερίνα, την Παντειο την ξεχάσαμε! Δείξε μου τους φίλους σου... Τέτοιο θράσος στους καθηγητές ποιος τους το έδωσε?

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρεις τον Τρ. γι αυτό τον ανεβασες.
ρ.