24 Οκτ 2007

22 Οκτωβρίου 2007

Αυτή η Δευτέρα ξεκίνησε με τον πιο δημιουργικό, τον πιο ευχάριστο και ελπιδοφόρο τρόπο.

Ακριβώς στις 6 και πέντε το πρωί είδα ένα μικρό πλασματάκι ύψους 52 εκατοστών και βάρους 3.300, που μόλις 15 λεπτά πριν αποχωρίστηκε για πάντα την κοιλιά της μανούλας του που τον προστατευε και τον έτρεφε για εννιά γεμάτους μήνες.

Εννιά δύσκολοι μήνες για όλους εκείνους τους λόγους που κάνουν κάθε εγκυμοσύνη δύσκολη αλλα και για κάποιους ακόμη ιδιαίτερους λόγους που υποχρεωναν την φίλη μου Νίκη, να "τρυπιεται" σε καθημερινή βάση και να αγωνιά μαζί με τον συζυγό της μέχρι τέλους.

Θα μπορουσα κοινότυπα να πω, τέλος καλό όλα καλά!
Αλλα η ζωή του μικρού, του κάθε παιδιού που γεννιέται μόλις ξεκινά και μαζί με αυτη και δεκάδες προβλήματα και δυσκολίες. Και για το παιδί, αλλα πολύ περισσότερο και για τους γονείς. Που συνεχίζουν να αγωνιούν κάθε ημέρα, σε κάθε βήμα και σταθμό αυτής της νέας ζωής που οι ίδιοι δημιούργησαν ως καρπό και αποκορύφωμα της αγάπης τους και του ερωτικού τους πάθους.


Και οι αγωνίες και το άγχος δεν σταματουνε μόνο σε θέματα υγείας που είναι και πάντα πρέπει να είναι το νουμερο ένα ζητουμενο! Συνεχίζονται με θέματα που αφορουν το μέλλον του παιδιού, την μορφωσή του, την εν γένει παιδεία του, την συμπεριφορά του, την οικονομική του άνεση, την επαγγελματική του σταδιοδρομία, μία καλή οικογένεια και άλλα κοινότυπα που λέμε πολλές φορές και ασυναίσθητα τα συνδέουμε με την ευτυχία ενός παιδιού, παρασυρόμενοι ίσως από τα ευτυχισμένα τέλη των παραμυθιών που γαλουχηθηκαμε από την παιδική μας ηλικία.


Και στον γιό του Πάνου και της Νίκης, όπως και στα δικά μου παιδιά ένα πράγμα εύχομαι να μάθουν να ζουνε ...

Να ζήσουν κάθε τους στιγμή με πάθος για αυτό που θα κάνουν,

με μυαλό,

να αγαπάνε,

να γελάνε,

να κλαίνε,

να ερωτεύονται,

να κάνουν καλούς φίλους,

να είναι δίκαιοι,

να μάθουν να μην μισούν,

να συγχωρούν,

να προχωρούν πάντα μπροστά και με ψηλά το κεφάλι,

να μην φοβούνται να κάνουν λάθη,

να μαθαίνουν από τα λάθη τους,

να κοιτάνε ψηλά όταν είναι χαμηλά και χαμηλά όταν είναι ψηλά,

να έχουν πάντα διάθεση να μάθουν και να ανακαλύψουν,

να ταξιδέψουν πολύ,

να διαβάσουν και να αναρωτηθούν πολύ,

να αμφισβητήσουν,

να μην διστάζουν να ρωτάνε αλλά και να μην διστάζουν να διδάσκουν αυτά που ξέρουν σε όσους ρωτάνε,

να αγαπάνε την φύση και ότι αυτή τους δίνει, να την προστατεύουν,

να πιστέψουν στις δυνάμεις τους, στις ικανότητές τους,στο ταλέντο τους, και να το καλλιεργήσουν,

να μην φοβηθουν την δουλειά, την σκληρή δουλειά,

να διεκδικήσουν την αξία τους,

να μάθουν το ωραίο και το όμορφο, παντού, σε κάθε τους μορφή, να το εκτιμήσουν,

να το αναζητήσουν και να το επιβραβεύσουν με την σειρά τους,

να νιώθουν πάντα ελεύθεροι!

Και μεις μια υπόσχεση τους δίνουμε....

Ότι θα τα αγαπάμε και θα τα βοηθάμε για πάντα!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ πάρα πολύ γλυκό!

DaNaH είπε...

Όντως πάρα πολύ γλυκό το post σου! Να τους ζήσει και να είναι υγιές και ευτυχισμένο!

Πολύ τρυφερή η φωτογραφία!

Θα προσθέσω σε όλα αυτά που είπες την προσπάθεια εκ μέρους των γονέων να μη σταματάνε στιγμή, να προσπαθούν κάθε μέρα, να γνωρίζουν τα παιδιά τους από την αρχή. Γιατί οι περισσότεροι είναι τόσο "κολλημένοι" στα όποια τυχόν προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζουν που δεν ξέρουν ποια είναι τα παιδιά τους. Σίγουρα τα βοηθούν οι γονείς και τους δίνουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν αλλά πρέπει να προσπαθούν να μαθαίνουν τι αρέσουν και σε εκείνα (απλά πραγματάκια όπως τι χρώμα τους αρέσει, τι φαγητά προτιμούν, τι μουσική κλπ). Αυτά φυσικά φαίνονται όταν μεγαλώσουν λίγο.

Συγγνώμη αν το πήγα λίγο μακριά, αλλά φτάνεις σε μια ηλικία που βλέπεις γύρω σου γονείς να αγνοούν βασικά πράγματα για τα παιδιά τους και καλό είναι ό,τι συμβουλές μπορεί κανείς να δώσει στους νέους γονείς να την δίνει! ;-)

Και πάλι συγχαρητήρια στους φίλους σου! :)

philos είπε...

Σε ευχαριστω Άννα και Δανάη.
Δανάη, πολύ καλές και χρήσιμες είναι και οι δικές σου επισημάνσεις και πρέπει να τις έχουν στο μυαλό τους όλοι οι νέοι γονείς!

Και ευχαριστώ και όποιον έβαλε 4,6 στο rate από κάτω...
Πανω που σκεφτόμουν να το βγάλω μιας και κανένας δεν το χρησιμοποιεί εδώ και πάνω από μήνα.

Katerina ante portas είπε...

Nα ζήσει, καλότυχο, ευλογημένο και εσείς να τα καμαρώνετε και τα δυό!

Εύχομαι και στο τρίτο, γιατί έχετε πολλά να δώσετε philos μου!!

philos είπε...

Ας έρθει το δευτερο με το καλό και βλέπουμε και για αλλο.
Εμείς να μαστε καλά!

Katerina ante portas είπε...

Ουπς την πάτησα ως αγράμματη και βιαστική!

Οι ευχές όμως ισχύουν!!