"Στη Νότια Αφρική, όπως και στις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια στη Βόρεια Αμερική και στη Χιλή, στη Νότια, καθώς και σε τμήμα της Αυστραλίας, οι φωτιές συνιστούν υπαρκτό παράγοντα που εμπεριέχεται στη λειτουργία των οικοσυστημάτων μεσογειακού τύπου. Στη χώρα μας αυτά τα οικοσυστήματα είναι τα κυρίαρχα και τα βρίσκουμε ως 500 μέτρα υψόμετρο."
.............
"Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε σοβαρή επιστημονική συζήτηση με χρησιμοποίηση βιβλιογραφίας από τον Ταρζάν. Ούτε να αναφερόμαστε στο γεγονός της απουσίας κτηματολογίου. Κάτι που δεν ισχύει. Στη Ρόδο που έχει κτηματολόγιο ποτέ δεν σταμάτησαν οι πυρκαϊές. Χώρια που υπάρχουν πυρκαϊές σε χώρες που έχουν κτηματολόγια όπως η Γαλλία και η Ισπανία. Στις οποίες η αντιπολίτευση δεν απέδωσε τις πυρκαϊές στους πλουτοκράτες (KKE), στην προτεινόμενη αλλαγή του Συντάγματος (Συνασπισμός), στα τρία κακά της μοίρας μας (ΠαΣοΚ). Και όλοι να συμφωνούν στο να γίνει αναδάσωση.
Κάτι τελείως λανθασμένο, βλαβερό και ξεπερασμένο."
Ολα αυτά, βέβαια, με την προϋπόθεση ότι η καμένη περιοχή δεν θα βοσκηθεί, κάτι που δεν γίνεται, μια και ακόμη και στην Πεντέλη και στην Πάρνηθα τα γίδια βόσκουν ανενόχλητα στις περιοχές που κάηκαν. "
...........
" Εστω ότι κάθε χειμώνα πάμε στο πευκοδάσος και το κλαδεύουμε απομακρύνοντας τα γέρικα - νεκρά συνήθως - κλαριά και συγχρόνως «καθαρίζουμε» το έδαφός του από τις πευκοβελόνες. Ακόμη, τον χειμώνα μετά από βροχή και με δυνατό κρύο μπορούμε να βάλουμε και προγραμματισμένη φωτιά. Με αυτήν καίγονται μόνο οι πευκοβελόνες και τα ξερά κλαριά ενώ τα πεύκα μένουν ανέπαφα. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να δράσει με ευκολία ένας εμπρηστής ή κάποια άλλη αιτία; H απάντηση είναι σαφέστατα αρνητική."
............
"Οταν ακόμη και σήμερα όλοι όσοι ασχολούνται με οποιονδήποτε τρόπο με το πρόβλημα των πυρκαϊών θεωρούν ότι με τη φωτιά το δάσος καταστρέφεται ολοκληρωτικά και η αναδάσωση είναι η μόνη λύση, πώς θα προχωρήσουμε στην πρόληψη; Πόσοι από αυτούς έχουν υπόψη τους ότι ένα καμένο πευκοδάσος έχει τη δυνατότητα φυσικής αναγέννησης με τα χιλιάδες πευκάκια που φυτρώνουν μετά τα πρωτοβρόχια;"
Εγώ μπορώ να επιβεβαιώσω όλα αυτά που γράφει ο κ. Μάργαρης για την περίπτωση της Πάρνηθας και της Πεντέλης. Είδα πριν 10 χρόνια στην Πάρνηθα να καίγεται μια περιοχή κοντά στην Βαρυμπόπη και σήμερα στα σημεία που δεν βοσκάνε τα δυο τρία κοπάδια της περιοχής, υπάρχει ένα πυκνό δάσος πεύκων, ενώ στα υπόλοιπα σημεία που καθημερινά βρίσκεις δεκάδες πρόβατα να βοσκάνε, δεν έχει φυτρώσει τίποτε άλλο παρά πουρνάρια.
Χθες βρέθηκα στην Πεντέλη στο δρόμο προς Ντράφι, σε ένα παιδικό πάρτυ στο σπίτι του φίλου μου του Κωσταντίνου, και τον οποίο ρώτησα πως και δεν έχουν αναπτυχθεί τα δέντρα της γύρω περιοχής ξανά, έπειτα από τόσα χρόνια από εκείνη την εφιαλτική πυρκαγιά το 1998; Mήπως υλοτομήσαν και καθαρίσανε το δάσος αμέσως μετά; Η απάντηση ήταν καταφατική. Τον ρώτησα ποιοι ανελάβαν αυτή την δουλειά, ο Δήμος ή κάποιος άλλος φορέας, και μου απάντησε ότι απλά τότε είδαν ότι είχαν έρθει κάποιοι έμπειροι υλοτόμοι με ηλεκτρικά πριόνια που δουλεύαν πολύ γρήγορα και για πολλές ώρες την ημέρα. Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς? Ότι οι τύποι αυτοί ΔΕΝ ήταν δημοσιοι υπάλληλοι, αλλά κάποιοι που χρειαζόντουσαν όλη αυτήν ποσότητα ξυλείας που δεν είχε καεί πλήρως! Σήμερα σε όλη αυτή την απόσταση μεταξύ Πεντέλης - Γέρακα δεν υπάρχει ούτε ένα δεντράκι! Μόνο ένα λοφάκι κοντά στο κεντρικό δρόμο που κάποιοι έχουν κάνει αναδάσωση και βλέπεις κάτι πευκάκια στοιχισμένα μεταξύ τους που δεν ξεπερνούν το ένα μέτρο ύψος.
Για αυτό χάρηκα που είδα αυτές τις απόψεις σε μια αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, από έναν μη κυβερνητικά προσκύμενο καθηγητή, σε μια φορτισμένη (και προεκλογική) περίοδο, αμέσως μετά τις πυρκαγιές στην Κασσάνδρα (Κλέαρχε ελπίζω να μην έφτασαν οι φλόγες στις ψησταριές του Κασσανδρινού με τα υπέροχα παϊδάκια!), όπου όλες οι άλλες αντιπολιτευόμενες εφημερίδες είχαν αρχίσει χορό για τον κρατικό μηχανισμό και την αντίστοιχη αναλγησία, τους οικοπεδοφάγους και άλλα κλασσικούς λαϊκιστικούς ξορκισμούς χωρίς καμία εποικοδομητική άποψη ή συμβουλή για την αποφυγή παρομοίων φαινομένων (μικρή εξαίρεση και το άρθρο της Ελευθεροτυπίας χθες).
Έχω και γω σπίτι μες το δάσος και για αυτό είμαι τόσο ευαισθητοποιημένος σε τέτοια ζητήματα όλο το χρόνο και όχι μόνο μετά από μεγάλες καταστροφές. Και πιστεύω ότι αν είμαστε τόσο τυχεροί στους Θρακομακεδόνες που ακόμη δεν είχαμε κάποια εκτεταμένη πυρκαγιά, με μια μικρή - ευτυχώς - εξαίρεση πριν 2 χρόνια, είναι το γεγονός ότι ακολουθούμε κάποιες από τις συμβουλές που αναφέρονται και στο άρθρο του Βήματος.
- Κάθε χρόνο, Μάη μήνα οι περισσότεροι από εμάς, καθαρίζουμε τα γειτονικά και άχτιστα ακόμη οικόπεδα από το πούσι (πευκοβελόνες) και τα ξερά κλαδιά των δέντρων, μη διστάζοντας να δώσουμε και 100 έως 200 € σε έμπειρους ανθρώπους που ανεβαίνουν στους κορμούς και ξεκλαρίζουν τα ξερά, και χωρίς ποτέ να ζητήσουμε τα έξοδα από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες. Τα δικά μας οικόπεδα τα καθαρίζουμε σχεδόν κάθε δεύτερη εβδομάδα. Ο Δήμος μας αναλαμβάνει να απομακρύνει όλα τα μπάζα που δημιουργούνται με δικά του ειδικά αποριμματοφόρα.
- Μέχρι πριν μερικά χρόνια, κάθε καλοκαίρι δηλώναμε πότε μπορούσε ο καθένας από εμάς να δηλώσει εθελοντική βάρδια για δυο ώρες το βράδυ για μια το πολύ δυο φορές όλο το καλοκαίρι με σκοπό να βοηθήσει τους πυροσβέστες και τους υπαλλήλους του Δήμου που είχανε βάρδια αν τυχόν συνέβαινε κάτι.
- Οι περισσότεροι δημότες είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί στις φωτιές που βάζουν και στα BBQ που διοργανώνουν και τις ελάχιστες φορές που έχουν δημιουργηθεί εστίες φωτιάς, τα πυροσβεστικά του δήμου επεμβαίνουν σε διάστημα 3-5 λεπτών. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, τουλάχιστο παλαιότερα 5-10 φορές το χρόνο είχαμε εστίες φωτιάς, που στην χειρότερη προλαβαίναν να κάψουν το πολύ ένα με δυο στρέμματα δάσους. Είναι πολύ σημαντικό να προλάβεις μια φωτιά στην γέννηση της.
- Κάθε μια με δύο ώρες από την άνοιξη μέχρι το χειμώνα, περνάνε μπροστά από το σπίτι μου οχήματα με υδροφόρες που περιπολούν το Δήμο.
- Οι δε φωτιές που μπήκανε πριν δυο χρόνια στην περιοχή μας, αποκαλύφθηκε πολύ γρήγορα ότι ήταν σχέδιο εμπρηστών, μιας και σε πολλά σημεία της περιοχής αποκαλύψαμε (μεταξύ πολλών και εγώ) ότι το προηγούμενο βράδυ είχαν περάσει άγνωστοι και είχαν πετάξει μέσα σε άκτιστα οικόπεδα σακούλες με σχισμένα παλιόρουχα, για να προκαλέσουν γρήγορο προσάναμμα. Θυμάμαι ότι τις επόμενες ημέρες γίνανε και συλλήψεις.
- Και τέλος παρόλο που η φωτιά πριν δύο χρόνια πέρασε μέσα από σπίτια μόνο μια ατελείωτη οικοδομή πήρε φωτιά. Τα αλουμινένια κουφώματα και οι πυριμαχες πόρτες ασφαλείας κάνουν θαύματα. Ούτε σπάνε από τα κουκουνάρια, ούτε καίγονται.
Όσοι πραγματικά αγαπάνε τα δάση, ας μην βγάζουν κορώνες πέρι αναδάσωσης στο τέλος του καλοκαιριού, αλλά ας πάνε τον Μάϊο σε ένα δάσος και να καθαρίσουν 10 μέτρα γης. Αυτό θέλει το δάσος. Την φροντίδα μας, όχι τις νεκρολογίες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου