Γιαγιά Μαρία,
γιαγιά Φώτο,
μπαρμπά Γρηγόρης,
κυρ Σώζος,
o "Θησαυρός της Βαγίας" και η Ζωρζ Σαρή
...
αξέχαστες παιδικές παρέες και παιδικά παιχνίδια κάτω από το Μεγάλο Πεύκο, φωνές μεγάλων, μυρωδιές από τηγανιτές πατάτες και καρπούζι, τα παγωτά με τις τσίχλες, μυρωδιά θάλασσας, μυρωδιες από κοτέτσι, ντιρλανταντάς... ιστορίες και κουβέντες φιλοσοφικές, γλυφιτζούρια και μικυ μαους τις Παρασκευές...... αλλά και τσούχτρες και βουτιές με μεγάλες παρέες, σκανδαλιές και χαστούκια, γιορτές, μια μεγάλη φλόγα στην κουζίνα, η μικρή α/μ τηλεόραση στο μπαλκόνι, ένα οπελ καντέτ γεμάτο μέχρι την σχάρα, μονοπάτια, η μυρωδιά του φορτηγού με τα φρούτα και τα λαχανικά, ο νερουλάς, ο παπάς και το κατηχητικό, οι περίπατοι πάνω από το λιμάνι, το λιμάνι, τα κοχύλια και οι αστερίες, οι ιστορίες για Γερμανούς, τον θείο Πάππα και το Γερμανάκι,...
... η γιαγιά...
Η Βαγία άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της πάνω μου!
ps. Θυμήθηκα την Βαγία και πάλι έντονα σήμερα που άκουσα για τον θάνατο της Ζωρζ Σαρή, θυμήθηκα την περσινή μου επίσκεψη με τα παιδιά, σκέφτηκα πόσα πολλά με δίδαξε, πόσες σκέψεις ακόμη κουβαλάω από κουβέντες με φίλους μου της παιδικής μου ηλικίας τότε που ανακαλύπταμε μαζί τον κόσμο, αναρωτήθηκα πως σκέφτεται σήμερα ο μεγάλος γιος μου, ο μικρός, πόσο θέλω να χαλαρώσω φέτος το καλοκαίρι...να πάρω δύναμη και να συνεχίσω!
6 σχόλια:
Όμορφα παιδικά βιώματα και είναι ωραίο που κάποια τα πέρασες και στα παιδιά σου.
Την καλημέρα μου.
Λοιπόν τώρα κατάλαβα ότι το προηγούμενο μου σχόλιο ήταν για την περσινή σου ανάρτηση... Όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν η ανάμνηση παραμένει ολοζώντανη!! Είναι σαν να έζησες τα καλοκαίρια του βιβλίου...πόσο τυχερός είσαι για αυτές τις μνήμες!!Πόσο τυχερά τα παιδιά σου που θέλεις να τις μεταφέρεις και ξέρεις πως να το κάνεις...καλό βράδυ! Υπέροχες καλοκαιρινές εικόνες Ελλάδας!!
Σε ευχαριστώ και πάλι Χρήστο! Μακάρι να ξαναπάμε σύντομα και να σε βρούμε και σένα Αίγινα!
Πάντα παραξενευόντουσαν οι φίλοι μου Κατερίνα για το πόσο ζωντανές διατηρώ τις μνήμες από την Βαγία αν και έζησα εκεί μέχρι τα 7-8 μου ολόκληρα τα καλοκαίρια μου (4 μήνες το χρόνο!). Είχε και έχει κάτι αυτό το μέρος... όχι τουριστικό... κάτι άλλο πιο μυστηριώδες, το οποίο η Ζωρζ Σαρή το αποτύπωσε λίγα χρόνια πριν το ζήσω και γω.
Πέρσι τα παιδιά πραγματικά το χαρήκανε έστω για τις δυο μέρες που μείναμε.
Αλλά θα το ξαναεπαναλάβουμε! Σίγουρα! Με χρόνο για εξερευνήσεις, όπως κάναμε τότε! ;)))
σας προτρέπω να δείτε την εργασία του Γυμνασίου μας τη σχετική με τη Βαγία http://local.e-history.gr/pages/viewpage.action?pageId=11928026
Χρήστο επέλεξα αυτήν την ανάρτησή σου, ώστε να σου ευχηθώ καλό καλοκαίρι με έντονες "μυρωδιές" από εκείνα τα χρόνια! Να τις ζήσεις και φέτος το ίδιο έντονα μαζί με τους μικρούς σου!
Σας εύχομαι έναν υπέροχο Αύγουστο!
υ.γ. χαίρομαι που δε βάφεις τα νύχια σου χεχε
Λίτσα και γω πριν λίγο διάβαζα την δική σου, αλλά ο αχαϊρευτος δεν άφησα ένα σχόλιο!
Να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι και να σκέφτεσαι θετικά!
Καλό καλοκαίρι, καλές διακοπές να έχουμε! :D
Δημοσίευση σχολίου