31 Ιουλ 2011

O Θησαυρός του!

Ο Γιώργος μου έκανε ένα δώρο... το βιβλίο που είχε ζητήσει να του φέρει η μαμά του ερχόμενη από Αθήνα. "Ο θησαυρός της Βαγίας" της Ζώρζ Σαρή.
- Σε αγαπώ πολύ μπαμπά, για αυτό σου κάνω ένα δώρο που  ξέρω ότι θα σου αρέσει πολύ.

Διάλειμμα για επεξηγήσεις:
Πριν δύο εβδομάδες πήγαμε Σαββατοκύριακο Βαγία, και πραγματικά οι μικροί ξετρελάθηκαν με το μέρος και τους έκανε πολύ εντύπωση το γεγονός που τους περιήγησα στα μέρη που πήγαινα διακοπές στην ηλικία τους.
Ο Γιώργος κάνει σπάνια δώρα!

 Το σπίτι που μας νοίκιαζε η Κύρα Βαγγελιώ στην Βαγία το '70!

Το ίδιο βράδυ τον ρώτησε πάλι η μαμά, αν θέλει να του διαβάσει το καινούργιο βιβλίο.
- Όχι μαμά... προτιμώ να μου το διαβάσει ο μπαμπάς, που μου έχει λείψει.

Όσο και αν βρίσκομαι σε ένα sleepy mode λόγω των ξενυχτιών της τελευταίας εβδομάδας, δεν θα του χάλαγα χατίρι.

Και ξεκινήσαμε τις περιπέτειες των παιδιών στην Βαγία.

Το είχα ξεχάσει εντελώς το βιβλίο. Είμαστε στο πρώτο κεφάλαιο που παρουσιάζονται οι ήρωες.
Λίγες σελίδες πριν το τέλος του πρώτου Κεφαλαίου, ο Γιώργος χασμουριέται και κλείνει μάτια, αλλά δεν το βάζει κάτω.

- Νυστάζεις Γιώργο; Να σταματήσω; 
- Όχι μπαμπά, συνέχισε και ας κοιμάμαι.. θέλω να ακούω... και γυρνάει πλευρό.

Τα παιδιά φτάσανε στο ξενοδοχείο... και κάπου εκεί τελειώνει το πρώτο Κεφάλαιο...

Προφήτης Ηλίας

Ο Γιώργος, γυρνά, μισανοίγει τα μάτια του και με ρωτά: 
- Μπαμπά, τελικά ποιος είναι ο θησαυρός της Βαγίας;  
- Δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο.
- Δεν τον βρήκανε ακόμη τα παιδιά;
- Όχι Γιώργο... ο θησαυρός είναι κρυμμένος από τους Γερμανούς στρατιώτες, θα το μάθουμε σε επόμενο κεφάλαιο...
- Ναι αλλά μπαμπά... μήπως ο θησαυρός είναι και άλλος;
- Τι άλλος;
- Ο θησαυρός μπορεί να είναι ότι είναι πολύ όμορφα εκεί...τα παιδιά ανακάλυψαν ότι είναι πολύ όμορφο το νησί...  μπορεί να είναι και αυτός θησαυρός... ένας άλλος θησαυρός!

Φιλί... δυνατή αγκαλιά... καληνύχτα...
Ο Γιώργος ανακαλύπτει τους δικούς του θησαυρούς, αυτούς που θα τον κάνουν να νιώθει πραγματικά πλούσιος, και ότι μου τους αποκαλύπτει με κάνει και μένα με την σειρά μου  να νιώθω πολύ πλουσιότερος!

11 σχόλια:

Sophia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Sophia είπε...

Ah.. τί μου θύμισες τώρα... Τι ωραία καλοκαίρια κάτω από τα δέντρα, δίπλα στη θάλασσα.. (Και συνεχίζονται, βέβαια...)
Εμείς, διαβάζουμε το Χόμπιτ... Και μου έχουν ήδη φτιάξει, ένα δαχτυλίδι από Scooby doo!!
;-)

philos είπε...

Χαίρομαι Σοφία. Έχω και καιρό να μπω στο blog σου.... ετοιμάζομαι!
Εμάς ανακαλύψανε το harry potter και έχουν ξετρελαθεί! Οποτε μάλλον είμαστε έτοιμοι σε λίγο και για φανταστική λογοτεχνία! Και το Χόμπιτ το έχω διαβάσει και γω όταν ήμουν 7-8! Το έχω ακόμη. Το βρήκα όταν έψαχνα για τον Θησαυρό της Βαγίας! :)

Sophia είπε...

Χαχαχα, τα ίδια πράγματα διαβάζουνε!! Πήρα στον ανιψιό μου το Χάρυ Πότερ το πρώτο (μόλις τέλειωσε την πρώτη) και το ξεκίνησε να το διαβάζει μόνος του, επίσης και το Πώς να εκπαιδεύσετε το Δράκο σας, και το Χόμπιτ για να το διαβάζω εγώ σε αυτόν και την ανιψιά μου.. Οπότε, κάθε μέρα, έχουμε βουτιά στην φαντασία (γιατί, κατάλαβες, μέχρι τώρα μας έλειπε, χαχαχα ;-Ρ)!!
;-)))

KitsosMitsos είπε...

Θα τον βρούνε τον θησαυρό, διάθεση υπάρχει. Όμορφες οι αφηγήσεις. Την καλημέρα μου.

Φλώρα είπε...

Τι ώριμο και έξυπνο παιδί και τι τυχερός μπαμπάς! Να είστε πάντα καλά! Με συγκινήσατε! Φιλιά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας!

DaNaH είπε...

Τι ωραία ατάκα! Και τι ωραία να μάθουν τα παιδιά να αγαπούν τη λογοτεχνία από μικρή ηλικία και να αναπτύσσουν έτσι και την φαντασία τους! :)

Καλό μήνα Χρήστο!

Newagemama.com είπε...

Aυτές οι στιγμές με τα παιδιά είναι οι δικοί σου μοναδικοί θησαυροί!

Biberologio είπε...

Έφτασε στο "δίδαγμα" πριν καν αρχίσει καλά καλά το βιβλίο! Επόμενο! Φαίνεται πανέξυπνος!

philos είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τα όμορφα σχόλιά σας!
ήδη με το διάβασμα τόσων βιβλίων βλέπω τα παιδιά μου και μόνο να εκφράζονται πολύ πολύ καλύτερα, πιο τεκμηριωμένα και έξυπνα και θεωρώ ότι το κάθε βιβλιο είναι από μόνο του ένας θησαυρος!

KaPaworld είπε...

Υπέροχο...Καταρχήν ζήλεψα απίστευτα που τα έχεις ζήσει εκείνα τα μέρη...Τα έχεις περπατήσει! Το σπίτι των διακοπών σας...τι συγκινητικό!!Είναι σαν ο γιός σου από ένστικτο, να σου χάρισε την ευκαιρία να αναστατώσεις τη μνήμη σου...ίσως να κατάλαβε ότι το είχες ανάγκη...Μου έδωσες τέλεια ιδέα...Αυτό το καλοκαίρι θα τους διαβάσω κι εγώ αυτό το βιβλίο...ίσως και εγώ έχω την ίδια ανάγκη...κι ίσως τα παιδιά είναι ένας τρόπος να την καλύψω!! Ελπίζω να αγαπήσουν την λατρεμένη μας Ζωρζ Σαρή...Σε ευχαριστώ για αυτό!