29 Σεπ 2008

Madonna: Ένα όμορφο δίωρο show




Το ομολογώ, ήμουν και γω ένας από τους εκατό χιλιάδες Αθηναίους που αψηφήσαν κρύο, ακριβό εισητήριο, οικογενειακές υποχρεώσεις και δώσανε το παρόν στο event της χρονιάς στην Αθήνα και στο ΟΑΚΑ.
25 χρόνια πριν την σνόμπαρα, λίγο χρόνια αργότερα κοπανιόμουν στα κλαμπ με το Like a prayer και εδώ και κάτι χρόνια την αγνοούσα παντελώς.
Αλλά δεν έπαψε όλα αυτά τα χρόνια να συντηρεί το μυθο της και να καταφέρει να μένει στην κορυφή και ειδικά σε μια περίοδο που δεν παράγονται πλέον mega ποπ-σταρ.



Το βίντεο αμοντάριστο

update: To βίντεο παραμένει αμοντάριστο προς το παρόν λόγω έλλειψης χρόνου αλλά σε πολύ καλύτερη ποιότητα από το από πάνω. Διαλέγεται και παίρνετε...




Πήγα Madonna από καθαρή τύχη και επειδή ένας συνάδελφος μάζεψε πολλά περισσότερα εισητήρια από όσα ήθελε. Η γυναίκα μου ήθελε σαν τρελλή να την παρακολουθήσει. Εγώ πάλι δεν συνηθίζω να παρακολουθώ συναυλίες τελευταία και ειδικά από εξέδρα, αλλά είπα να της κάνω μια έκπληξη μετα από όλα όσα τράβηξε φέτος με τα παιδιά.


Δεν το μετάνιωσα.

Ήταν ένα όμορφο, πολύ καλοστημένο show που σε κράταγε σχεδόν στο 80% του χρόνου καθηλωμένο και στο τέλος έκανε τον περισσότερο κόσμο να σηκωθεί και να χορέψει.

Εμένα μου έκατσε να παρακολουθήσω το show στην θύρα 8 τέρμα πάνω προτελευταία σειρά. Είχαμε προνοήσει και ντυθήκαμε με τα πιο χοντρά μας αντιανεμικά. Σεπτέμβρης μήνας και είχε 13 βαθμους.


Απίστευτα εφφέ, εκπληκτικοί χορευτές, αυτοκίνητα στην εξέδρα, ένας τεράστιος κύλινδρος που ανεβοκατέβαινε και πάνω του απεικονίζονταν εκπληκτικά οπτικά εφφέ, μια Μαντόνα αεικίνητη και με κέφι για αυτό που έκανε. Πολύ δυνατός αλλά καλός ήχος.
Επίσης είχε πολύ καλό μιξάρισμα κομματιών. Πολλά της παλαιά κομμάτια remixed με γνωστά κομμάτια είτε το Τικ Τακ είτε άλλων καλλιτεχνών όπως των Εurythmics, των Faithless και με αποκορύφωση το remix του La Isla Bonita με ήχους τσιγγάνικους, βιολιά και μια μαγεία που θύμιζε Γκόραν Μπρέγκοβιτς.

Λίγο πριν την έναρξη

Εκεί κάπου στο στάδιο στα πάνω διαζώματα άρχισε ο σεισμός! Οι άνω εξέδρες κουνιόντουσαν πάνω κάτω και πέρα δώθε από τον συντονισμό των χιλιάδων θεατών που χόρευαν... Στο βίντεο που έχω πιο πάνω θα δείτε την οθόνη που κουνιέται πανω κάτω σε κεινο το σημείο (γύρω στο 48-50 λεπτό) Και από τότε δεν ξανακάθισαν μέχρι που στα ματριξ έδειξε "GAME OVER".


Θα διαβάστε και αλλού ότι η Madonna έκανε και πολιτική. Μίλησε για οικολογία, πολέμους και φτώχεια. Εγώ πάντως εκείνη την στιγμή ένιωσα άβολα... Το να μιλάμε ότι νοιαζόμαστε για την φτώχεια στις υπαναπτυκτες χώρες όταν 100.000 κόσμου δώσαμε 80-100-200 ευρώ χοντρικά ο καθένας... Από την άλλη και γω που συχνά πυκνά και μέσα απο εδώ αναδεικνύω τέτοια θέματα δεν είμαι και γω ένας υποκριτής, μιας και η ζωή που κάνω δεν αποδεικνύει παρά ψήγματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης? Από την άλλη σκέφτομαι ότι και το να μιλάμε μόνο αν όχι ότι είναι καλύτερο από την πλήρη σιωπή, είναι μια ελπίδα ότι αρχίζουμε να μην αδιαφορούμε...
Τεσπα... Συνεχίζω την καταγραφή των εντυπώσεών μου.

Ο κόσμος που είδα ήταν κυρίως άνω των 30, τουλάχιστον στις εξέδρες που ήμουν και γω. Είδα πολλές γυναίκες σε μεγάλες παρέες, πολλά ζευγάρια μεμονωμένα, αρκετές παρέες αντρών με εμφανώς... χαλαρή και ανάλαφρη διάθεση και ... χιλιάδες κάμερες...

Τραγουδούσε και η Robyn... αλλά μόνο τραγουδούσε... κατα τα άλλα ακίνητη!

Είδα μέχρι και τον φίλο μου τον Ηλία, που ακόμη επιμένει και με φωνάζει cassis και ο οποίος πρέπει να είναι ένας από τους ανθρώπους στην Ελλάδα με την μεγαλύτερη συλλογή δίσκων και cd ανεξάρτητης ροκ-πανκ σκηνής. Αλλά ο Ηλίας δεν χάνει συναυλία για συναυλία στην Ελλάδα κυρίως ξένων συγκροτημάτων και μουσικών. Αν και είμαι σίγουρος ότι δεν έχει ούτε ένα δίσκο της Madonna ή άλλων ποπ σταρ, έχει προ πολλού απενοχοποιήσει την παρουσία του σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Ενα event ήταν, ένα show. Από τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο του είδους του παγκοσμίως. Δεν ήταν πολιτιστικό γεγονός, δεν ήταν η συναυλία που έβγαινες μετά και ήθελες να φιλήσεις την κοπέλα σου, να πιαστείτε χέρι χέρι και να περπατάτε μέχρι το πρωί αγκαλιασμένοι.
Ήταν απλά η Madonna και ήταν μισή ώρα απόσταση από το σπίτι μου.


Στην φωτογραφία από πάνω όλα αυτά τα φωτάκια που φαίνονται μες το πλήθος είναι οι οθόνες από τις φωτογραφικές μηχανές και κινητά...
Σε μερικά χρόνια θα λέω στα παιδιά μου ότι κάποτε στις συναυλίες ανεμίζαμε ψηλά τα χέρια με αναμμένους αναπτήρες... ενώ σήμερα σηκώνουμε ψηλά τα κινητά και τις κάμερες...


Ασχετο:
Το ΟΑΚΑ το βράδυ παραμένει πανέμορφο και μαγικό, γιατί δεν το ανοίγουν μόνιμα στο κοινό με παραστάσεις και συναυλίες και διάφορα events...
Περπατούσα στην πύλη των Εθνών και στο μυαλό μου ηχούν ακόμη οι φωνές των εθελοντών του 2004 και εκείνο το υπέροχο πολύγλωσσο και πολύχρωμο πλήθος...


ps. Στον γυρισμό με το μετρό για Κηφισιά, δυο γνωστοί χαιρετιούνται μες το βαγόνι. Απλώνουν και δίνουν τα χέρια ψηλά, αναμεσα από τον κόσμο ...
- Γεια σου, τι κάνεις καλά?
- Καλά, μια χαρά.
.....
- στην συναυλία ήσουν?
- Ναι, και ήταν καλύτερη και από το Λονδίνο...
Μειδίασε ο άλλος... Δεν ξαναμιλήσανε...

Ατιμα ΒΟΥΠΟΥ... άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις...

12 σχόλια:

philos είπε...

Το βίντεο δουλεύει σε σας? Γιατί σε μένα σταμάτησε!

philos είπε...

Θα ακολουθήσει από αύριο πάντως βίντεο με πολύ καλύτερη ανάλυση εικόνας.

~~A~~ είπε...

Το βίντεο δε το είδα αλλά από τις φωτογραφίες σου μόλις συνειδητοποιήσα πως ήταν η σκηνή.

Μετανιώνω που δεν ήμουν πάνω να βλέπω καλύτερα και όσο για το καλλιτεχνικό μέρος κάποια κομμάτια έπρεπε να είναι λιγότερο μιξαρισμένα...

philos είπε...

Εγώ πάλι μετανιωσα που δεν ήμουν κάτω...
;)

Αλλά να σου πω προτιμησα που μιξάρισε όλα της τα παλαια κομμάτια. Και πάντα εκτιμούσα στην Μαντόνα ότι ήξερε να κοιτάζει μπροστά και να πειραματίζεται με την χορευτική μουσική!

Γκρινιάρης είπε...

Πρέπει να ήταν μοναδική εμπειρία! Αυτό έχω καταλάβει απ' ότι είχα δει και διαβάσει! Μ' αρέσει που σκέφτηκες έστω και για λίγο να μην πας! Ευτυχώς έκανες τη σωστή επιλογή!

Άντε και σε άλλα με υγεία!

Ανώνυμος είπε...

χεχε ημουν στα 10 μετρα περιπου απο εκεινο το ρινγκ!
ευτυχως που εβλεπα τη συναυλια απο εκει που ησουν εσυ γιατι ειμαι και μυωψ!!!
αλλα μια ωρα βιντεο;;;; μια ωρα;;;
καταπληκτικο σε βρισκω!!και ο ηχος εντωμεταξυ ακουγεται καλα, θα περιμενε κανεις να χανει λιγο απο τετοια αποσταση!

philos είπε...

γκρινιάρη, καλα να είμαστε και να περνάμε καλά όπου και να πηγαίνουμε.
Λες να πάμε Κυριακή REM και Caiserchiefs?

lifewhispers έχω εξασκηθεί να κρατώ την βιντεοκάμερα σταθερή και να κοιτάζω μπροστά... λόγω μικρών. Ο ήχος ήταν γενικα εκπληκτικός στην εξέδρα. Αλλα και εγώ θα προτιμουσα να ήμουν κάτω μαζί σας.

Xenia είπε...

γω παλι που ημουν κατω δεν περασα καθολου καλα.
ο κοσμος ειχε παθει υστερια και λογω του οτι ειμαι ψηλη αν μπορουσαν να με αποκεφαλιζαν θα το εκαναν.
Προσπαθουσαν ολοι να δουν την σκηνη επειδη μας τρελλαναν για το μοναδικο σοου με αποτελεσμα να χαθει το feeling της συναυλιας...

Μου κακοφανηκε που τα τραγουδια του 80 ηταν ολα ριμιξ.

Τα βιντεο γουολ ηταν χαμηλα ή μικρα, δεν ξερω τι εφταιγε αλλα δεν μπορουσαμε ουτε αυτα να δουμε απο τα κεφαλια των μπροστα.

Μου την εσπασε που δεν φωναξαμε στο τελος της συναυλιας για να ξανα βγει και εφυγαν ολοι αμεσως...

Εχω παει σε πολλες συναυλιες και βγαινοντας μου εμενε μονο γλυκα. Οπως του george micheal,kylie minogue, duran duran κτλ

Xenia είπε...

Ειναι η μοναδικη συναυλια μου εφυγα με πικρία.

philos είπε...

patatoula, εγω συμφωνώ ότι ήταν ένα show περισσότερο. Πάντα η αρένα έχει αυτό το πρόβλημα. Αλλά έχει παλμό και ένταση.
Πάντως η εξεδρα ήταν χαμηλά και τα βιντεο wall ¨ηταν για να βλέπουν οι κερκίδες πιστεύω ή οι πολύ πίσω.

Τωρα τα τραγουδια του 80 προσωπικά δεν με χάλασε που ήταν remixed. Σε ένα τέτοιο show και beat δεν θα ταιριάζαν τόσο. Μπορεί να ξαναγυρίσει σε 10 χρόνια και να εμφανιστεί κανα Λυκαβηττό παίζοντάς τα...
;))

Εγώ πάντως άκουγα από όλους δίπλα που είχαν ακουσει από τα κανάλια ότι η Madonna σε καμία συναυλία της δεν βγήκε ξανα. Μάλλον για αυτό τους είδες όλους να φεύγουν αμέσως. Και εμείς φύγαμε... νωρίτερα λόγω παιδιών στο σπίτι...

Πάντως για μένα η πιο πρόσφατη συναυλία που για μέρες την σκεφτόμουν ήταν αυτή του PHIL COLLINS. Απλα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ!

Αν και καμία συναυλία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις μνήμες μου από την Συναυλία της Διεθνους Αμνηστίας 20 χρόνια πριν στο ΟΑΚΑ, με περισσότερο κόσμο και από την Μαντόνα... 8 ώρες συναυλία... Με STING, GABRIEL, Yusu'n'door, Urban Heep, Νταλάρα και αποκορύφωμα Bruce Springsteen στα καλύτερά του!
ΤΕΛΟΣ!

Xenia είπε...

philos παντα αρενα παω.την Επιλεγω για αυτο που ζεις εκει κατω.
χορος,φωνες, ενταση που μονο εκει μπορεις να ζησεις.
Αυτο ομως δεν υπηρχε στην μαντονα.
Σιγουρα κατι δεν πηγε καλα.
Σωστα λες οτι η σκηνη ηταν χαμηλα...
Απλα πρωτη φορα ειδα τον κοσμο να μενει ακινητο...

μονο στο like a prayer υπηρχε αυτος ο παλμός και η ένταση.

philos είπε...

patatoula, καταλαβαίνω τι εννοείς. ίσως να φταίει και το κοινό.
Σε ακριβές συναυλίες πάνε πολλοί που σπάνια πατάνε σε συναυλίες (καλή μου ώρα) και δεν έχουν αυτό τον παλμό που χρειάζεται.
Το βλέπουν ως ένα κοσμικό γεγονός που πρέπει να παρευρεθουν και όχι ως μια ένα πάρτυ που θα πανε να διασκεδάσουν.