30 Ιουν 2007

"Οι ελληνικές αγκυλώσεις και οι σύγχρονες αντιλήψεις"

Και όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται να διαβάσουν και μία "άλλη" αλλά καθαρά επιστημονική άποψη για το θέμα των δασικών πυρκαγιών και την αναδάσωση, ας ρίξουν μία ματιά στο άρθρο του καθηγητή Περιβάλλοντος Ν.Σ. Μάργαρη από το Βήμα της 27 Αυγούστου 2006 το οποίο και παραθέτω από κάτω αυτούσιο ή στο Ε Κ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο ποστ της Kalliopi (και τα σχόλια στα οποία δίνει πολλές εξηγήσεις προς αποφυγή παρεξηγήσεων).

Οι επισημάνσεις στο κείμενο δικές μου

ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΪΕΣ

Οι ελληνικές αγκυλώσεις και οι σύγχρονες αντιλήψεις

Στη Νότια Αφρική κυριαρχούν μερικά φυτικά είδη του γένους «πρωτέας», κάποια εκ των οποίων έχουν εντυπωσιακά λουλούδια. Υπήρχε ένα σπανιότατο είδος, η διανομή του οποίου περιοριζόταν μόνο σε έναν συγκεκριμένο λόφο. Φυσικά αποφάσισαν να το προστατεύσουν με κάθε θυσία και εφήρμοσαν πλήρη αποκλεισμό της φωτιάς εκεί. Σε λίγο το είδος αυτού του φυτού χάθηκε γιατί απλούστατα η επιβίωσή του ήταν στενά συνδεδεμένη με την πυρκαϊά!

Στη Νότια Αφρική, όπως και στις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια στη Βόρεια Αμερική και στη Χιλή, στη Νότια, καθώς και σε τμήμα της Αυστραλίας, οι φωτιές συνιστούν υπαρκτό παράγοντα που εμπεριέχεται στη λειτουργία των οικοσυστημάτων μεσογειακού τύπου. Στη χώρα μας αυτά τα οικοσυστήματα είναι τα κυρίαρχα και τα βρίσκουμε ως 500 μέτρα υψόμετρο.

Οπως η βροχή και το χιόνι

«Σε πείσμα της ικανότητας του ανθρώπου να καταπολεμήσει τις πυρκαϊές με τα πιο σύγχρονα συστήματα από έδαφος και αέρα, καθώς και με τους καλύτερα εκπαιδευμένους πυροσβέστες του κόσμου, φαίνεται βέβαιον ότι οι φωτιές δεν θα σταματήσουν». Αυτά έγραψε στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο καθηγητής Μπίσγουελ του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ και δεν αφορούν βέβαια την Ελλάδα αλλά την Καλιφόρνια.

Σε έκθεση του Παγκοσμίου Οργανισμού Τροφίμων (FAO) το 2001 αναφέρεται ότι «οι επαναλαμβανόμενες πυρκαϊές είναι τμήμα των φυσικών οικοσυστημάτων, όπως είναι η βροχή, το χιόνι ή η θερμοκρασία. Πληροφορίες για επαναλαμβανόμενες φωτιές έχουν βρεθεί πολλές από το απώτατο παρελθόν σε γεωλογικές αποθέσεις». Μάλιστα αναφέρονται τόσο σε οικοσυστήματα που είναι προσαρμοσμένα στη φωτιά όσο και σε οικοσυστήματα που εξαρτώνται από τη φωτιά.

Οι ελέφαντες δεν χωράνε!

Οταν η ανεύρεση απολιθωμένων οστών από μεγάλα ζώα όπως τα λιοντάρια, οι ρινόκεροι και οι ελέφαντες χρησιμοποιείται στη χώρα μας για να αποδείξουμε την ύπαρξη δάσους, τι να γράψεις; Οτι είναι ζώα ανοιχτών θαμνώνων; Δεν χωράει το λιοντάρι και ο ελέφαντας στo δάσος! Είναι ζώα της σαβάνας, όχι της ζούγκλας. Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε σοβαρή επιστημονική συζήτηση με χρησιμοποίηση βιβλιογραφίας από τον Ταρζάν. Ούτε να αναφερόμαστε στο γεγονός της απουσίας κτηματολογίου. Κάτι που δεν ισχύει. Στη Ρόδο που έχει κτηματολόγιο ποτέ δεν σταμάτησαν οι πυρκαϊές. Χώρια που υπάρχουν πυρκαϊές σε χώρες που έχουν κτηματολόγια όπως η Γαλλία και η Ισπανία. Στις οποίες η αντιπολίτευση δεν απέδωσε τις πυρκαϊές στους πλουτοκράτες (KKE), στην προτεινόμενη αλλαγή του Συντάγματος (Συνασπισμός), στα τρία κακά της μοίρας μας (ΠαΣοΚ). Και όλοι να συμφωνούν στο να γίνει αναδάσωση. Κάτι τελείως λανθασμένο, βλαβερό και ξεπερασμένο.

Τα φυτά «γνωρίζουν» την πυρκαϊά

Ολα τα φυτά της χώρας μας έχουν προσαρμογές για να επανέλθουν μετά τη φωτιά και διακρίνουμε δύο βασικές κατηγορίες: στην πρώτη ανήκουν όλα εκείνα που επανέρχονται με την ενεργοποίηση φύτρωσης των σπερμάτων τους· στη δεύτερη ανήκουν όλα εκείνα των οποίων, μολονότι το υπέργειο μέρος καίγεται, οι ρίζες παραμένουν ανέπαφες. Τέτοια φυτά είναι το πουρνάρι, η δάφνη, η κουμαριά, η αγριελιά και άλλα που, με εξαίρεση τα πεύκα, συνιστούν τα κυρίαρχα φυτά των ελληνικών μεσογειακών οικοσυστημάτων. Σε αυτά οι ρίζες έχουν βιομάζα διπλάσια από τα υπέργεια μέρη. Τα φυτά αυτά επανέρχονται με παραβλαστήματα και οι ανέπαφες ρίζες συγκρατούν το έδαφος (πέρυσι στις περιοχές που είχαμε πλημμύρες δεν υπήρχαν πυρκαϊές!). Τα πεύκα επανέρχονται μόνο με ενεργοποίηση της φύτρωσης των σπόρων τους. Αν δεν καούν οι κουκουνάρες, δεν ανοίγουν ούτως ώστε να εμφανιστούν τα σπέρματα και να φυτρώσουν. Στην «αναδάσωση» της Πεντέλης είχαν ανοίξει κάτι τεράστιες λακκούβες όπου φύτευαν ένα πευκάκι ξεριζώνοντας καμιά δεκαριά που είχαν βγει από μόνα τους.

Ολα αυτά, βέβαια, με την προϋπόθεση ότι η καμένη περιοχή δεν θα βοσκηθεί, κάτι που δεν γίνεται, μια και ακόμη και στην Πεντέλη και στην Πάρνηθα τα γίδια βόσκουν ανενόχλητα στις περιοχές που κάηκαν.

Θέλουν να καούν γρηγορότερα!

Ας συνεχίσουμε με ένα εύκολο πείραμα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Παίρνουμε ένα κιλό χώμα από μια περιοχή με φυσική βλάστηση (πευκοδάσος ή θαμνώνα) και το χωρίζουμε σε δύο μισόκιλα. Το ένα το βάζουμε στον φούρνο της ηλεκτρικής κουζίνας και το αφήνουμε στους 120 βαθμούς για μισή ώρα. Μετά και τα δύο μισόκιλα τα βάζουμε σε γλάστρες και τα ποτίζουμε. Σε αυτό που κάηκε βλέπουμε να φυτρώνουν περισσότερα φυτά. Δηλαδή, υπάρχει μια τράπεζα σπερμάτων στο έδαφος που περιμένει την επόμενη φωτιά για να φυτρώσει.

Εστω τώρα ότι παίρνουμε ένα κιλό πεύκο και ένα κιλό έλατο και τα βάζουμε ξεχωριστά στο τζάκι. Το πεύκο καίγεται πολύ γρηγορότερα, μολονότι βγαίνει σε περισσότερο επικίνδυνες και ζεστές περιοχές. Και εδώ ερχόμαστε στη Θεωρία του Ματς την οποία διατύπωσε στη δεκαετία του '70 και έλεγε ότι τα οικοσυστήματα που υπάρχουν στις περισσότερο επικίνδυνες κλιματικές περιοχές όπως στη Μεσόγειο επιδιώκουν να καούν όσο το δυνατόν νωρίτερα. H ρητίνη και οι κουκουνάρες που πετάγονται και μεταφέρουν τη φωτιά στα πεύκα και τα εύφλεκτα αέρια που παράγουν τα αρωματικά φυτά - για να μην πάμε στη φλεγόμενη βάτο - ενισχύουν αυτή την άποψη. Γιατί όμως τα φυτά να θέλουν να καούν;

Εστω ότι κάποιος έχει δύο στοίβες ξύλα: στην πρώτη έχει πέντε κιλά με χλωρά και στη δεύτερη 10 κιλά από τα οποία τα πέντε είναι ξερόκλαδα και πευκοβελόνες. Ποια στοίβα θα πάρει ευκολότερα φωτιά; Σίγουρα εκείνη με τα 10 κιλά και τα ξερόκλαδα.

Αυτό έχει συμβεί δυστυχώς στα πευκοδάση μας! Τα οποία έχουν έναν κύκλο ζωής περίπου 80 ετών. Δυστυχώς η πλειονότητα των δασών μας έχει μετατραπεί σε «γηροκομεία», στα οποία η πιθανότητα εμφάνισης πυρκαϊάς μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο.

Χρειάζονται καθάρισμα

Εστω ότι κάθε χειμώνα πάμε στο πευκοδάσος και το κλαδεύουμε απομακρύνοντας τα γέρικα - νεκρά συνήθως - κλαριά και συγχρόνως «καθαρίζουμε» το έδαφός του από τις πευκοβελόνες. Ακόμη, τον χειμώνα μετά από βροχή και με δυνατό κρύο μπορούμε να βάλουμε και προγραμματισμένη φωτιά. Με αυτήν καίγονται μόνο οι πευκοβελόνες και τα ξερά κλαριά ενώ τα πεύκα μένουν ανέπαφα. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να δράσει με ευκολία ένας εμπρηστής ή κάποια άλλη αιτία; H απάντηση είναι σαφέστατα αρνητική.

Και στους ανθρώπους μπορεί κάποιος να δολοφονηθεί 20 ετών, η θνησιμότητα όμως αυξάνεται πολύ μετά τα 80. Τι νόημα έχει άραγε το κλάδεμα ενός δένδρου άλλο από την επαναφορά σε νεαρότερη ηλικία; Κάτι σαν... λίφτινγκ αλλά πραγματικό!

Οι οικοπεδοφάγοι και το συμπέρασμα

Δεν θα ισχυριστώ ότι δεν υπάρχουν οι λεγόμενοι οικοπεδοφάγοι που στην Ελλάδα εκμεταλλεύονται τα πάντα: από τις φωτιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς ως τις προεκλογικές περιόδους. Ας μην το παραξηλώνουμε όμως με αυτούς. Υπήρχαν οικοπεδοφάγοι στο Αγιον Ορος ή στον Υμηττό πάνω από το Μοναστήρι της Καισαριανής;

Επομένως είναι θέμα αλλαγής νοοτροπίας και διαχείρισης. Οταν ακόμη και σήμερα όλοι όσοι ασχολούνται με οποιονδήποτε τρόπο με το πρόβλημα των πυρκαϊών θεωρούν ότι με τη φωτιά το δάσος καταστρέφεται ολοκληρωτικά και η αναδάσωση είναι η μόνη λύση, πώς θα προχωρήσουμε στην πρόληψη; Πόσοι από αυτούς έχουν υπόψη τους ότι ένα καμένο πευκοδάσος έχει τη δυνατότητα φυσικής αναγέννησης με τα χιλιάδες πευκάκια που φυτρώνουν μετά τα πρωτοβρόχια; Ακόμη, πόσοι από τους παραπάνω γνωρίζουν τι σημαίνει προγραμματισμένη φωτιά και καθορισμός της ηλικίας του δάσους σε συνδυασμό με τη συσσώρευση βιομάζας και χειμερινών δράσεων μείωσής της που συμβαίνουν σε Καλιφόρνια, Αυστραλία και Χιλή; Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα της διαχείρισης και να εφαρμόσουμε σύγχρονες τεχνικές πρόληψης. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε ο ομφαλός της γης και μπορεί να προβλέψουμε ακόμη και με δορυφόρους το ποια δάση κινδυνεύουν περισσότερο ούτως ώστε να τα καθαρίσουμε.

Ο κ. Νίκος Σ. Μάργαρης είναι καθηγητής του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.


update: Πως οι αναδασώσεις καταστρέφουν τα δάση.

Παλαιότερο (1999) πιο εμπεριστατωμένο και μακροσκελές κείμενο του Μάργαρη πάνω στο θέμα των αναδασώσεων, που πρέπει σίγουρα και αυτό να διαβαστεί (via akindynos).

και πρόσφατο κείμενο με Μύθους και Αλήθειες γύρω από την φωτιά στην Πάρνηθα. (via oldboy)


Εάν ακόμη αντέχετε διάβασμα και δεν σας "ενοχλησαν" αρκετά οι παραπάνω αλήθειες, μπορείτε να διαβάσετε και τις δικές μου σκέψεις και εμπειρίες πάνω στο θέμα της προστασίας του δάσους και τηςν αναδάσωσης στο ποστ που ανέβασα στις 28 Αυγούστου 2006.

Απο εκεί θα απομονώσω την ίδια φράση που επέλεξε και η Magica στο δικό της πολύ ενδιαφέρον ποστ περί Φυσικής Διαδοχής.


"Όσοι πραγματικά αγαπάνε τα δάση, ας μην βγάζουν κορώνες πέρι αναδάσωσης στο τέλος του καλοκαιριού (ή να προσθέσω τώρα μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά), αλλά ας πάνε τον Μάϊο σε ένα δάσος και να καθαρίσουν 10 μέτρα γης. Αυτό θέλει το δάσος. Την φροντίδα μας, όχι τις νεκρολογίες μας (ή απλά την αγανάκτησή μας)."


Αγαπάτε το δάσος?
Αποδείξτε το!

Από το να χάσετε δύο ώρες την Κυριακή και να κατεβείτε να διαδηλώσετε μπροστά στην Βουλή, και απλά να εκτονώσετε την οργή σας, κάνετε κάτι πιο δημιουργικό και πιο άμεσα ωφέλιμο για το περιβάλλον.
Κάνετε τον κόπο, πάρτε μία μεγάλη πλαστική σακούλα σκουπιδιών ο καθένας, ανεβείτε σε ένα βουνό, πηγαίνετε σε ένα δάσος, και όχι μόνο στην Πάρνηθα, αλλά οπουδήποτε έχουν απομείνει, στην Ραφήνα, στο Γραμματικό, στην Ανάβυσσο, στην Χαλκιδική, στο Πήλιο, ακόμη και μέσα στο Κτήμα Συγγρού και καθαρίστε την γή από πευκοβελόνες, από ξερά κλαριά, από σκουπίδια, από ξερούς θάμνους και άλλα φυτά.
Ας γεμίσει ο καθένας μας
από μία σακούλα, δυο φορές μες το καλοκαίρι.
Χωρίς ραντεβού, όποτε μπορεί ο καθένας.
Και ας μην σας δείξουν τα κανάλια, ας μην ακουστουν μαζικά οι φωνες σας. Ας το ξέρει μόνο το δάσος και εσείς οι ιδιοι.

Για τους πολιτικούς που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια τώρα αρκεί μόνο η ψήφος σας για να τους κάνετε να τρομάξουν και να πάρουν τα σωστά μέτρα και αποφάσεις.

Θα κλείσω με την φράση του
Νίκου Καζαντζάκη που διάβασα στο προφίλ της Kalliopi:

"Ν'αγαπάς την ευθύνη.
Να λες, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη.
Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. "

12 σχόλια:

JustAnotherGoneOff είπε...

Μπράβο ρε συ για το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Μάργαρη που ανέσυρες. Διαφωτιστικότατος όπως πάντα ο καλός καθηγητής.

paraxeno είπε...

εγώ σίγουρα φταιω... ελπίζω μόνο να καταφέρω να λυτρώσω το φταιξιμο αυτό...

Γλάστρες στα μπαλκόνια, να φτιάξουμε πράσινη την πόλη, αλλαγή στις λάμπες μας με εκείνες που κάνουν οικονομία και στο περιβάλλον και στη τσέπη μας, όχι για τσιγάρα με το αυτοκίνητο, το περπάτημα κανει καλό στην υγεία... στη δουλειά τρεις τεσσερις μαζί μεχρι τουλάχιστον το πιο κοντινό σημειο μεσων συγκοινωνιας,,,

ανακύκλωση των σκουπιδιών μας, με το χαρτί γλιτώνουμε ενα δεντρο, με το γυαλί λίγη άμμο, με το πλαστικό γλιτώνουμε χιλια χρόνια μολυνσης του χώματος που θα ακουμπήσει, με το τενεκάκι γλιτώνουμε μερικούς πόντους από το βουνό που εχει το μεταλλευμα και μπορεί να μπει σε αυτούς ενα δέντρο...

τωρα με τις ζέστες, όχι όλη μερα το κλιματιστικό, ανοίξτε το δυο ώρες δροσίστε το χώρο σας και μετά με το ανεμιστήρι θα κρατηθεί φρεσκια και δροσερή η ατμόσφαιρα για τουλάχιστον τεσσερις ώρες....

και τελος παντων ας μην κοιτάμε ποιος δεν κάνει ότι πρέπει, αλλά ας κάνουμε ο καθένας μας ότι πρεπει κι άσε τους άλλους να πεθάνουν με δική τους ευθύνη, εγώ θα εχω κάποιον να ψέξω πραγματικά εκείνοι ποιον????

συγχωρειστε με αλλά φταιω και ντρέπομαι

kalliopi είπε...

--Από το να χάσετε δύο ώρες την Κυριακή και να κατεβείτε να διαδηλώσετε μπροστά στην Βουλή, και απλά να εκτονώσετε την οργή σας, κάνετε κάτι πιο δημιουργικό και πιο άμεσα ωφέλιμο για το περιβάλλον.--

Μπράβο! Αυτές είναι κινήσεις ευαισθητοποίησης που έχουν νόημα και δεν είναι για τα μάτια του κόσμου. Τέτοια θέλουμε ν' ακούμε και πιο καλά, τέτοια θέλουμε να βλέπουμε !

Εύγε

Ανώνυμος είπε...

//Υπήρχαν οικοπεδοφάγοι στο Αγιον Ορος ή στον Υμηττό πάνω από το Μοναστήρι της Καισαριανής;

Δεν καταλαβαίνω που είναι το περιέργο?!? Οι παπάδες έχουν ξεκινήσει τις μπίσνες!

Σοφία είπε...

Αυτά που λέει ο καθηγητής ήξερα κι εγώ για τις πυρκαγιές και την δασοπροστασία, και μου κάνει μεγάλη εντύπωση πόσοι τα αγνοούν ακόμα και τώρα, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που οι πυρκαγιές το καλοκαίρι είναι σύνηθες φαινόμενο. Μπράβο σου που τα 'γραψες. Όσο πιο πολλοί ενημερωθούν, τόσο το καλύτερο.

philos είπε...

JustAnοotherGoneOff να σε συγχαρώ και απο εδώ για το μάζεμα διαφόρων απόψεων και ποστς στο blog σου.
Χριστίνα, όλοι πρέπει να ντρεπόμαστε για όσα θα έπρεπε να κάνουμε για το περιβάλλον, αλλά αμελούμε να κάνουμε. Πάντως σε παραδέχομαι. Είναι να μην βάλεις κάτι στο μάτι!
Kalliopi, χάρηκα που τα ποστς μας έδωσαν την ευκαιρία σε αρκετό κόσμο να δει τα πράγματα με μια άλλη ματιά από ότι τον έχουν συνηθισει. Τώρα που σε ξανα- βρήκα (το blog σου μου το είχε συστήσει μία φίλη από πέρσι) δεν πρόκειται να σε ξαναχάσω!
sid_iron δεν έχω τους παπαδες για τόσο χαζους ειδικά όταν κάνουν μπίζνες όπως λες και να καίνε τα δάση γύρω τους! Ας μην αποπροσανατολιζόμαστε με "εύκολα" επιχειρήματα.
Σοφία, μην εκπλήσσεσαι. Ο κόσμος στην Ελλάδα καλλιεργεί με ευλαβια τους αστικούς μύθους που του σερβίρουν!

etalon είπε...

εξαιρετικο το post!!!
με εκανε να σκεφτω περα απο τον θυμο και την οργη μου.
συμφωνω με το μοτο του Νικου Καζαντζακη
Ευχαριστω.

philos είπε...

Είπες την φράση κλειδί φίλε μου etalon.
"με εκανε να σκεφτω περα απο τον θυμο και την οργη μου."
Αυτό χρειαζόμαστε όλοι, να σκεφτόμαστε πιο ψύχραιμα και να βγάζουμε συμπεράσματα χωρίς θυμό και οργή!

Ανώνυμος είπε...

Ok .. αλλά το κακό συνέβη! Ποιο δάσος έμεινε να προφυλάξουμε στην Αθήνα?! Και πιστεύετε ότι αν δεν κάνουμε τίποτα και αφήσουμε τα "καμενα" στην ησυχία τους..θα έχουμε αποτέλεσμα!! Διαβάζω από εδώ και από εκεί:
Το δασος της παρνηθας πεθανε οριστικα και αμετακλητα.
Δασολογοι ειπαν οτι ακομα και 100 χρονια να περασουν δεν θα αποκατασταθουν οι καταστροφες απο τη φωτια.
Το σπανιο ειδος ελατος κινδυνευει να χαθει και αυτο οριστικα.
Η συσταση και η μορφολογια του εδαφους κανουν την αναδημιουργια του αδυνατη.
Επίσης ,τα κοκκινα ελάφια (πολυ σπανιο ειδος) ισως χαθηκαν για παντα μαζι με τον εθνικο δρυμο που εγεινε παραναλωμα.
Άκουσα ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε κάποια μέτρα.Ψάχνω να τα βρω για να τα συζητήσουμε!

Ανώνυμος είπε...

Ο Μάργαρης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ξερόλα και λυπάμαι πραγματικά που κάποιοι άνθρωποι τον πιστεύουν. Εδώ μιλάμε για κεφαλληνιακή ελάτη και όποιος ισχυρίζεται πως η κεφαλληνιακή ελάτη ανήκει στα δάση που "θέλουν" να καούν είναι παντελώς άσχετος. Έλεος γαμώτο. Φτάνει πια!
Δεν μας φτάνει που καταστρέφεται η φύση μέρα με την μέρα έχουμε και τους καθηγητάδες που λένε ότι καλά κάνουν και καίγονται
Αι σιχτίρ πια με τους ειδικούς που ζουν στην κοσμάρα τους και στην φιλαυτία τους
Αι σιχτιρ πια!

philos είπε...

ανώνυμε, να υπενθυμίσω ότι το κείμενο του Μάργαρη είναι από πέρσι και δεν μιλάει για την έλατη, αλλά για πεύκα.
Αν έχεις κάποια άλλη πληροφόρηση που μπορείς να μας υποδείξεις μέσω κάποιων Links και τα οποία να υποστηρίζουν κάτι διαφορετικό, θα χαρώ πολύ να μας τα υποδείξεις.
Δεν είμαστε επιστήμονες. Απλά ψάχνουμε να βρούμε τι ισχύει.

Ανώνυμος είπε...

δεν μιλάει για ελάτη μιλάει για πεύκα , αλλά τα τσουβαλιάζει τα δάση της Ελλάδας όσα βρίσκονται κάτω από 500 μέτρα στην ίδια κατηγορία:
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΟΥΝ
Τό ότι τα πεύκα και τα αείφυλλα πλατύφυλλα έχουν ανπτύξει άμυνες για να μπορούν να επιβιώνουν στις πυρκαγιές δεν σημαίνει ότι επιθυμούν να καούν που λέει ο Μάργαρης και επιμένει να πασάρεται και ως περιβαντολόγος...( Ως μαιδανός μπορεί να πασάρεται όσο θέλει)Εκτός αυτού όταν μιλάμε για κάτω από 500 μέτρα μόνο και δεν λέμε για γεωγραφικό πλάτος, δεν λέμε για ανάγλυφο, για κλίση και προσανατολισμό και μέσα σε αυτό το εύρος όλα τα δάση τα θεωρούμε ως μεσογειακά άρα αναγεννώμενα με φωτιά λέμε ψέμματα και εξυπνάδες.
Άλλο δάσος στα 500 μέτρα στην Μακεδονία και άλλο στην Κρήτη. Άλλο αυτό που έχει νότιο προσανατολισμό και άλλο το βόρειο. Άιντε όλα να τα τσουβαλιάσουμε στο ίδιο σακί και να τα πετάξουμε στη φωτιά...
Εμ δε γίνεται έτσι σώνει και καλά για χατήρι του Μάργαρη και του κάθε Μάργαρη.
Η πάρνηθα δεν ήταν ένα δάσος που ήθελε να καεί, εμείς θέλαμε να καεί και ξέρετε γιατί? Γιατί η οικονομία μας και η ζωή μας έχει μπει στην λογική της αγοράς. Έχει αξία ότι φέρνει κέρδος και τα καημένα τα δάση δεν φέρνουν χρήμα, αντίθετα χρειάζονται χρήμα για να τα διαχειριζόμαστε και να τα προστατεύουμε. Φέρνουν ποιότητα ζωής, προστατεύουν το έδαφος, αποθηκεύουν το νερό προσφέρουν σπίτι στην άγρια ζωη, χαρίζουν σε μας αναψυχή, ρυθμίζουν την θερμοκρασία, αλλά ποιός νοιάζεται γι αυτά? Χρήμα δεν φέρνουν. Κάψτε τα να ξαναγεννηθούν!!Ακόμη και η εκκλησία είχε βλέψεις στην Πάρνηθα!Εδώ φτάσαμε... ακόμη και η καημένη η φτωχή εκκλησία πάλευε να βάλει στο χέρι εκτάσεις δασικές. Τόσο ρεζίλια πια γίναμε...
Σιγά σιγά θα μας πουν πως τα δάση μας είναι προσαρμοσμένα και στην εκχέσωρση και την οικοπεδοποίηση.
Μην εμπιστεύεστε κανέναν ούτε δασάρχες ούτε πολιτικάντηδες ούτε καθηγητές- μαιντανούς.
Έτυχε να περάσω και εγώ απο την δασολογική σχολή οπότε μπορώ να καταλαβαίνω αν ισχύουν τα λεγόμενα του Μάργαρη που τα πήρατε και τα κάνατε ευαγγέλιο