30 Μαρ 2007

Κείμενα για σκέψη ...

Σας παραθέτω δύο κείμενα παρακάτω τα οποία διάβασα τις τελευταίες ημέρες και τα οποία μου γεννήσαν πολλούς προβληματισμούς και σκέψεις...

Στο blog του Antvol το κείμενo "Happy birthday sweet fifty and human rights" μιλάει για τα 50χρονα της ΕΕ που τόσο αδιάφορα πέρασαν από την Ελλάδα και για τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει από εδώ και μπρος στην προσπάθειά της να υλοποιήσει τα πιστεύω με τα οποία έχει δεσμευτεί στις Διακηρύξεις της και τα Συντάγματα των μελών της. Θα μπορέσει να ενσωματώσει ισότιμα την μουσουλμανική κουλτούρα αποκλείοντας παράλληλα τις ακραίες μορφές και εκφανσεις της? Διαθέστε 10 λεπτά και διαβάστε το όλο, καθώς και τα σχόλια από κάτω, γιατί δεν μπορεί να γίνει απλή περίληψη σε ένα τέτοιο πολύπλοκο θέμα.

από την στήλη Διαστάσεις του Μιχάλη Μήτσου στα Νέα και το ομώνυμο blog του, το κείμενο "Αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει".

Δεν έχω σκοπό να αναλύσω πόσο και που συμφωνώ ή διαφωνώ. Δεν είναι κείμενα για κατηγορηματικές θέσεις και απόψεις όπως έυστοχα παρατηρεί τους σχολιαστές του και ο Antvol. Είναι κείμενα για σοβαρή και νηφάλια σκέψη...

Σχολιάστε στα αντίστοιχα ποστς που σας παρέθεσα... ή αν προτιμάτε απλά καθείστε και σκεφτείτε, για το μέλλον της ΕΕ, των κρατών μελών της, των νέων υπηκόοων της, των θρησκειών, των σημαιών, των ορίων των παρατάξεων, της θέσης της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη κλπ...

Εγώ θα επισημάνω από τα παραπάνω κείμενα δύο φράσεις που χαρακτηρίζουν εμένα και τον ευρωπαϊκό μου προσανατολισμό (οι εμφάσεις δικές μου):

"Κι η Ευρώπη, μετά από τον διαφωτισμό, κατάφερε, επιτέλους, να ξεχωρίσει το κοσμικό από το θείο. Να δημιουργήσει κρατικές οντότητες που κυβερνώνται από κοσμική εξουσία. Να περιορίσει, όσο το δυνατόν, τη δύναμη της εκκλησίας σε πνευματικά θέματα. Γεγονός που, για μένα, αποτελεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό επίτευγμα. Και να φτάσει, από τις σταυροφορίες και την ιερά εξέταση, στη σημερινή υπερδομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ό,τι πιο προηγμένο και ελπιδοφόρο έχει ποτέ γίνει πάνω σ' αυτή την ταραγμένη και καταματωμένη ήπειρο."


«Στις 14 Ιουλίου θα κρεμάσω στο μπαλκόνι μου τη γαλλική σημαία και όλες τις άλλες μέρες θα έχω την ευρωπαϊκή». (Ζερμαίν, ένας από το 47% των Γάλλων που συμφωνούν, στη Φιγκαρό).

και θα σας θυμίσω την γνώμη μου για τις σημαίες, όπως την έγραψα αναλυτικά εδώ.

2 σχόλια:

antvol είπε...

Αγαπητέ Χρήστο,

Σ' ευχαριστώ, ακόμη μια φορά, για τα καλά σου λόγια.

Ο Μιχάλης Μητσός ανήκει στους απόλυτα εκλεκτούς εκείνους ανθρώπους, των οποίων το ήθος, ο χαρακτήρας, η σεμνότητα, η συνέπεια, οι γνώσεις, η ανθρωπιά και πολλές άλλες αρετές χαρίζουν στα κείμενά του μοναδική ποιότητα.

Μετά από αυτά, το τοποθετείς κείμενό μου δίπλα σε δικό του είναι, βέβαια, τουλάχιστον υπερβολικό.

philos είπε...

Φίλε Antvol, το διαδίκτυο σαν δημοκρατικό μέσο έκφρασης δεν διαθέτει διακεκριμένες θέσεις ή θέσεις vip.

Είναι όλοι ισότιμοι, τουλάχιστον στην προβολή των απόψεών τους.
Μπορεί ο αξιόλογος -πέραν κάθε αμφιβολιας - κυριος Μήτσος να έχει την δυνατότητα να διαβάζετε καθημερινά από εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες των Νέων, ενώ εσύ και εγώ στην καλύτερή μας στιγμή από 100 ανθρώπους μόνο, αλλά δεν σημαίνει ότι η δική σου η γνώμη ή ένα σωρό άλλων γνωστων μας blogger, δεν μπορεί να έχει, αν όχι μεγαλύτερη τουλάχιστον ίση αξία με αυτές του Μήτσου, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια αξιολόγησης!!!