ή πως μια κατασκευαστική εταιρεία (ή πιο σωστά ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών) μπορεί να κερδίσει 388.000.000 Ευρώ χωρίς να χρησιμοποιήσει ούτε έναν εργάτη, χωρίς να σκάψει ούτε ένα μέτρο ή να ρίξει ούτε κυβικό μπετόν.
1ο Βήμα. Βασικά πείθεις την Κυβέρνηση και την Κοινή Γνώμη να εκκινήσει ένα σημαντικό έργο υποδομής. Μην ρωτάτε πως. Μπορεί να σας απαντήσει κάποιος δημοσιογράφος...
2ο Βήμα. Στην φάση της Προσφοράς το "σκοτώνεις" όπως λέμε και εμείς του Κατασκευαστικού κλάδου στην γλώσσα των Προσφορών για να το πάρεις πάση θυσία, μη διστάζοντας να καταργήσεις κάθε έννοια λογικής (και ξεπερνάς με συνοπτικές διαδικασίες, τις τυχόν αντιδικίες για παρατυπίες από τους υπόλοιπους διαγωνιζομένους).
3ο Βήμα. Αφού μειοδοτήσεις, πείθεις την επόμενη Κυβέρνηση ότι το έργο είναι σπάταλο, μεγάλου ρίσκου, κλπ, κλπ, προκειμένου τελικά η Κυβέρνηση να αποσύρει το συγκεκριμένο Έργο από τον Προϋπολογισμό της
4ο Βήμα. Πας Ταμείο, για να αποζημιωθείς το minimum με ένα ποσό που ισούται με ένα 10% του Έργου για θετικές ζημίες, διαφυγόντα κέρδη και ότι άλλο μπορεί να κατεβάσει το κεφάλι ενός δικηγορου ή ενός Claim Specialist.
Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την Αρχή.
Η νέα Ιταλική Κυβέρνηση αποφάσισε ότι θα περικόψει το Πρόγραμμα Επενδύσεων σε έργα Υποδομής και με αυτά τα λεφτά θα χρηματοδοτήσει το Σύστημα Υγείας της χώρας.
Περικόπτει συνολικά 19 έργα σε όλη την Ιταλία. Χωρίς όμως να καταστησει σαφές ότι αυτή η αναστολή των έργων θα στοιχίσει λεφτά, τα οποία και πάλι θα πληρώσουν οι Ιταλοί Πολίτες. Και μάλιστα τσάμπα και βερεσέ.
Για τις δε Κατασκευαστικές τέτοιες αποφάσεις είναι όχι απλά Λαχείο, αλλά μια γερή ανάσα και ένα πολύ δυνατό ...σπρώξιμο, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Και το ωραίο της υπόθεσηςείναι ότι και τα δύο μέρη, πολίτες και Εταιρείες έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι από την απόφαση αυτή της Κυβέρνησης. Αν κάποιος σκεφτεί καλύτερα, διαπιστώνει ότι η Ιταλία μένει χωρίς σοβαρότατα έργα υποδομής (σαν το Φράγμα Υδάτων στην Βενετία) και χιλιάδες εργάτες και απασχολούμενοι στον Κατασκευαστικό Κλάδο χωρίς δουλειά για τα επόμενα χρόνια.
Πότε πιάνουμε δουλειά στην Impregilo, Κλέαρχε?
Ναι, ναι, η ίδια εταιρεία είναι που καταδικάστηκε για διαφθορά στο μαγευτικό Lesotho (βλέπε παλαιότερο post!)
1ο Βήμα. Βασικά πείθεις την Κυβέρνηση και την Κοινή Γνώμη να εκκινήσει ένα σημαντικό έργο υποδομής. Μην ρωτάτε πως. Μπορεί να σας απαντήσει κάποιος δημοσιογράφος...
2ο Βήμα. Στην φάση της Προσφοράς το "σκοτώνεις" όπως λέμε και εμείς του Κατασκευαστικού κλάδου στην γλώσσα των Προσφορών για να το πάρεις πάση θυσία, μη διστάζοντας να καταργήσεις κάθε έννοια λογικής (και ξεπερνάς με συνοπτικές διαδικασίες, τις τυχόν αντιδικίες για παρατυπίες από τους υπόλοιπους διαγωνιζομένους).
3ο Βήμα. Αφού μειοδοτήσεις, πείθεις την επόμενη Κυβέρνηση ότι το έργο είναι σπάταλο, μεγάλου ρίσκου, κλπ, κλπ, προκειμένου τελικά η Κυβέρνηση να αποσύρει το συγκεκριμένο Έργο από τον Προϋπολογισμό της
4ο Βήμα. Πας Ταμείο, για να αποζημιωθείς το minimum με ένα ποσό που ισούται με ένα 10% του Έργου για θετικές ζημίες, διαφυγόντα κέρδη και ότι άλλο μπορεί να κατεβάσει το κεφάλι ενός δικηγορου ή ενός Claim Specialist.
Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την Αρχή.
Η νέα Ιταλική Κυβέρνηση αποφάσισε ότι θα περικόψει το Πρόγραμμα Επενδύσεων σε έργα Υποδομής και με αυτά τα λεφτά θα χρηματοδοτήσει το Σύστημα Υγείας της χώρας.
Περικόπτει συνολικά 19 έργα σε όλη την Ιταλία. Χωρίς όμως να καταστησει σαφές ότι αυτή η αναστολή των έργων θα στοιχίσει λεφτά, τα οποία και πάλι θα πληρώσουν οι Ιταλοί Πολίτες. Και μάλιστα τσάμπα και βερεσέ.
Για τις δε Κατασκευαστικές τέτοιες αποφάσεις είναι όχι απλά Λαχείο, αλλά μια γερή ανάσα και ένα πολύ δυνατό ...σπρώξιμο, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Και το ωραίο της υπόθεσηςείναι ότι και τα δύο μέρη, πολίτες και Εταιρείες έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι από την απόφαση αυτή της Κυβέρνησης. Αν κάποιος σκεφτεί καλύτερα, διαπιστώνει ότι η Ιταλία μένει χωρίς σοβαρότατα έργα υποδομής (σαν το Φράγμα Υδάτων στην Βενετία) και χιλιάδες εργάτες και απασχολούμενοι στον Κατασκευαστικό Κλάδο χωρίς δουλειά για τα επόμενα χρόνια.
Πότε πιάνουμε δουλειά στην Impregilo, Κλέαρχε?
Ναι, ναι, η ίδια εταιρεία είναι που καταδικάστηκε για διαφθορά στο μαγευτικό Lesotho (βλέπε παλαιότερο post!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου