Και ξαφνικά ξαναθυμηθηκαμε τα πανεπιστήμια. Πάλι όχι για κάποιο χαρμόσυνο λόγο, μια διεθνή επιτυχία, γιατι τα τελευταία χρόνια μόνο για διεθνείς επιτυχίες διψάμε, αλλά για τις φασαρίες και τα γενικότερα ευτραπελα που γίνονται μέσα σε αυτά. Δοξάστηκε ο Βουλγαράκης, που επέλεξε ως υπουργός πολιτισμού να επειδείξει το ταλέντο του στα τύμπανα του πολέμου και των γηπέδων, και δείχνοντας να ευχαριστιέται και τα ανάλογου επιπέδου συνθήματα, χωρίς να έχει διδαχθεί το παραμικρό από τον αείμνηστο Ράλλη (όπως επισήμανε και ο Gloria Mundi και μπορεί κανένας να διδαχθεί απο το βιογραφικό του - προσέξτε την 3η και 4η παράγραφο, στο κεφάλαιο Πρωθυπουργός)
Χθες, είχα την απαίτηση να παραιτηθεί ο "Υπουργός Πολιτισμού" (κάνω παράλληλα με τα χέρια και την κίνηση των εισαγωγικών - όπως Αμέρικη).
Είχα την απαίτηση να ζητηθεί η παραίτηση του από τον Πρωθυπουργό, γιατί προσέβαλε τις αξίες του Πολιτισμού (με Π Κεφαλαίο), τον οποίο υπηρετεί ως υπουργός -για το αν έπρεπε να παριατηθεί ως υπουργός Δημοσίας Τάξης δεν μπορώ να έχω άποψη, γιατί το θέμα των υποκλοπών είναι εθνικό και με τέτοιες κρυφές πτυχές που δεν θα μάθουμε ποτέ, δεν μου επιτρέπεται να εκφέρω την παραμικρή γνώμη.
Είχα την απαίτηση να παραιτηθούν οι υπεύθυνοι της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ, γιατί δεν έχουν επίγνωση των καταστάσεων και της θέσης την οποία κατέχουν.
Δεν είναι δικαιολογία για ένα κόμμα, να χρησιμοποιούν φθηνα επιχειρήματα (βλέπε δηλώσεις Ρουσόπουλου σχετικά με το περσινό επεισόδιο που είχε στην Κοζάνη ή του προέδρου της ΟΝΝΕΔ και άλλων) του στυλ ότι και τα άλλα κόμματα τα ίδια κάνουν .
Θα έπρεπε να παραιτηθούν διότι αποτύχαν στις εκλογές, όταν πριν 15 χρόνια και επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και γενικότερης λαικής κατακραυγής, απεργιών (ΕΑΣ, ΟΤΟΕ κ.α.) και ακραίων καταστάσεων (δολοφονία Τεμπονέρα) η ΔΑΠ είχε 48% στα Πανεπιστήμια, έχοντας ως αιχμή της, την φιλελευθερη ιδεολογία (με την πραγματική της διάσταση και χωρίς τις διάφορες μετέπειτα προσθήκες, του νέο-, ριζοσπαστικού-, κοινωνικού-) και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (σε αντίθεση με ότι λαϊκιστικά ευαγγελίζεται η "Ε"). Και το ποσοστό που πήραν πάλι μεγάλο είναι και δυστυχώς οφείλεται στην πελατειακή λογική που κουβαλάνε ακόμη, στην αδιαφορία των περισσοτέρων φοιτητών, και στην ανικανοτητα και των υπολοίπων παρατάξεων.
Μέσα από το πλήθος των σχολίων για το θέμα, όπως πολυ σχολαστικά έχουν μαζέψει τα έδρανα της βουλής εγώ θα επισημάνω ιδιαίτερα τα σχόλια του "Day Dreamer" και του Gloria Mundi, με την πολύ καλή ανάλυση του αρχιδάμπουρα (και τις επίσης κατατοπιστικές φωτό :-) ) !!! Από το τελευταίο και το παρακάτω απόσπασμα, που με εκφράζει απόλυτα:
"Το ακριβώς αντίθετο του Αρχιδάμπουρα είναι ένα είδος ανθρώπου που γίνεται όλο και πιο σπάνιο. Ανθρωποι γενναίοι που ήξεραν τι σημαίνει σεβασμός στον αντίπαλο είτε τον ηττημένο είτε τον νικητή. Από έναν τέτοιο που «έφυγε» πρόσφατα ΚΑΝΕΙΣ (αρχιδάμπουρας) δεν διδάχτηκε τίποτα…"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου