Και όπως μου λέει και ο κολλητός μου τι κοινό έχουν τα πρωταθλήματα με τις τομάτες, είναι ότι ξεκινάνε πράσινα και καταλήγουν κόκκινα.
Αν και ΑΕΚτζής, πρέπει να συγχαρώ τον Ολυμπιακό καθώς και τον Παναθηναϊκό για τη φετινή τους πορεία και την τελική τους θέση, αλλά ειδικά την ΑΕΚ και πάνω απ' όλα τον κόσμο της και την διοίκηση της. Αυτοί θα είναι για μένα οι φετινοί πρωταθλητές στην καρδιά μου και αυτό το πρωτάθλημα το πιο ξεχωριστό από όσα θυμάμαι. Οι οπαδοί αυτής της ομάδας με έκαναν φέτος πιο περήφανό από ποτέ που είμαι ΑΕΚ.
Σε ευχαριστώ Ντέμη και Santos, καθώς και κάθε αγνό φίλαθλο που ενίσχυε φέτος αυτή την προσπάθεια με την παρουσία του και την συνδρομή του.
Και τώρα όλοι μαζί και πάλι να ενισχύσουμε την εθνική με Ουκρανία και Τουρκία και μετά με Βραζιλία!!!
Και τέλος σε ευχαριστώ Dudek που μου θύμισες αυτόν τον αξέχαστο τρελό Νοτιοαφρικανό τερματοφύλακα (Grobelaar) και όλους τους παίκτες μαζί που ανέβασαν και πάλι την Liverpool στην κορυφή της Ευρώπης, αποδεικνύοντας για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο – μετά την Εθνική μας - ότι στο ποδόσφαιρο έχουν όλοι δικαίωμα στο όνειρο.
"You 'll never walk alone..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου