Μαμά μαμά ... κάποιος χτυπάει την πόρτα μας!

Χθες το πρωί γύρω στις 9, στην διασταύρωση της Εθνικής στο ύψος του Λαϊνόπουλου, και μπαίνοντας προς Κηφισιά, διαπιστώνω μια μεγάλη ουρά και πολλά σταματημένα αυτοκίνητα με αλαρμ.
Και αρκετό κόσμο με κίτρινα φωσφοριζέ γιλέκα να κυκλοφορεί.

Κάνουν κανά μεγάλο μπλόκο σκέφτομαι... Μπορεί να πέσαν έξω από τις προβλέψεις τους για τα έσοδα του Πάσχα και βγήκαν όλοι μαζί θεαματικά μιας και το σημείο εκείνο είναι απο τα αγαπημένα της Τροχαίας για κλήσεις για κινητά, ζώνες και κράνη (όταν φυσικά δεν την στήνουν στο νέο δρόμο προς Ολυμπιακό Χωριό για να κόψουν κλήσεις για ταχύτητα - καθημερινό φαινόμενο τον τελευταίο εικοσαήμερο και ειδικά στο κατέβασμα).

Πλησιάζοντας διαπίστωσα ότι τελικά μόνο ένα περιπολικό υπάρχει και 3 αστυνομικοί που σταματάνε αυτοκίνητα για να λάβουν μέρος σε κάποια δημοσκόπηση, μιας και ήταν 4-5 νέοι και νέες με κίτρινα γιλέκα φωσφοριζέ που έκαναν ερωτήσεις στους οδηγούς των σταματημένων οχημάτων.

Εμένα δεν με σταματήσαν.
Σταμάτησαν όμως την γυναίκα μου το μεσημέρι.

Διεξήγαγαν μια δημοσκόπηση για την Αττικό Μετρό.

Σωστά! Και επειδή η Τροχαία δεν έχει άλλη δουλειά σημαντική να κάνει βοηθάει στην διεξαγωγή δημοσκοπήσεων.
Και αν θες μην σταματήσεις όταν σου κάνει νόημα ο αστυνομικός.

Ίσως έτσι εξηγείται γιατι η τροχαία δεν έρχεται όταν θέλεις να καταγγείλεις κάτι, όπως στην περίπτωση του Πάρι! Κάνουν γκάλοπ!

Λέτε σύντομα να δούμε την Αστυνομία και σε door to door δημοσκόπησεις?
Ίσως αυτό να είναι μια λύση, μπας και δούμε ποτέ την αστυνομία εκεί που θα έπρεπε κανονικά να κυκλοφορεί.... στις γειτονιές!

ps. Την προηγούμενη εβδομάδα οι γείτονες, μέρα μεσημέρι ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με διαρρήκτη ο οποίος είχε μπει στο σπίτι τους, χωρις να τον πάρουν χαμπάρι! Η αστυνομία απλά κλήθηκε για να καταγράψει το γεγονός!

Μια χαλαρή ημέρα στο ΤΣΜΕΔΕ.

Φτάνω την προηγούμενη Τετάρτη στις 8 και 30 το πρωί Σύνταγμα. Αδεια η Αθήνα....
Βρίσκω και παρκάρω σε μερος ελεγχόμενης στάθμευσης και βρίσκω και ψιλικατζίδικο απέξω ακριβώς με κάρτες στάθμευσης.
Καλός οιωνός σκέφτομαι. Θα ξεμπερδέψω σύντομα σκέφτομαι!

Πάω ΤΣΜΕΔΕ. Στο ισόγειο στα νοσήλεια δεν υπάρχει καν αναμονή. Πάω κατευθείαν στο γκισέ, ρωτάω σχετικά με τα χαρτιά απο τα νοσήλεια που είχα προσκομίσει στις 20 Μαρτίου αν έχει βγει η έγκριση του γιατρού από το ΤΣΜΕΔΕ για το ποσό που δικαιούμαι να πληρωθώ. Με στέλνουν στον ημιώροφο. Και εκεί καμία ουρά. Ρωτάω τον ευδιάθετο και ευγενή υπάλληλο. Ψάχνει για κανα πεντάλεπτο στα χαρτιά. Πουθενά η αίτησή μου.
Του λέω να πάω πάνω για μια άλλη δουλειά και όταν το βρείς συνεχίζουμε. Οκ, μου λέει και φεύγω.
Πάω στον πρώτο όροφο.
Εδώ κάτι γίνεται. Γεμάτη ήδη η αίθουσα. Παίρνω χαρτί προτεραιότητας για νέα βιβλιάρια. Πρέπει να γράψω στο ΤΣΜΕΔΕ το νέο μας μέλος.
714 νουμερο γράφει το χαρτάκι μου. 3 λεπτά αναμονή! Κοιτάζω πάνω στην οθονη... το 712 εξυπηρετείται εκείνη την στιγμή! Πάω να μπώ στην αίθουσα και με σταματάει μία καθισμένη ευτραφούλα φύλακας security. Πολύ ευγενικά με ρωτάει που πάω και τι θέλω. Της εξηγώ, μου λέει οκ, αλλά μου εξηγεί ότι θα χρειαστεί να περιμένετε έξω από την αίθουσα μέχρι να έρθει η σειρά σας. Εντωμεταξύ μέσα η αίθουσα-διάδρομος άδεια εκτός από ένα άτομο που εξυπηρετείται.
Σέβομαι τις νέες συνήθειες και περιμένω απεξω όρθιος. Εγώ και άλλος ένας. Τα τρία λεπτά αναμονής περάσαν. Και πέντε... και δέκα... στα είκοσιτρία λεπτά ήρθε η σειρά μου στον φωτεινό πίνακα.
Δίνω τα χαρτιά, συμπληρώνω και υπογράφω τις φόρμες που μου δίνουν και πάω στον τρίτο για Πρωτόκολλο. Ξαναεπιστρέφω εκτός σειράς αυτή την φορά και μετά από κανα τέταρτο η μία και μοναδική υπάλληλος που εξυπηρετεί το κοινό από τους συνολικά τρεις εκείνη την ημέρα στο τμήμα τελειώνει και μου δίνει τα νέα βιβλιάρια.
Και τώρα, θα πάτε να πάρετε χαρτάκι αναμονής για τις θεωρήσεις βιβλιαρίων από την άλλη αίθουσα.... Μα ... εκεί στις τοιχοκολλημένες οδηγίες της λέω δεν γράφει ότι θα χρειαστεί να πάρω και αναμονή για θεώρηση. Εσείς δεν βλέπετε online αν είναι θεωρημένα τα βιβλιάριά μου? Γελάει και μου λέει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα...

Εκεί παγωσα!
Κοιτάζω και βλέπω ότι ήδη γινόταν το αδιαχώρητο εκεί. Μετά από τόση ώρα και διέκρινα πολλές ίδιες φάτσες (πάνω από 30 άτομα) να περιμένουν υπομονετικά εκεί μέσα και καμιά 20ρια ακόμη να περιμένουν απέξω καπνίζοντας στις σκάλες.
Παίρνω το χαρτάκι. Ήμουν 70 άτομα μετά και μέσος όρος αναμονής προβλεπόταν τα 87 λεπτά!
Φεύγω. Πάω πάλι κάτω να δω αν βγήκανε τα νοσήλεια. Εκεί με ενημέρωσε ο νεαρός ότι δεν του είχαν στείλει ακόμη τίποτε οι γιατροί. Ξέρεις μου λέει... ήταν και το Πάσχα στη μέση... Από Εβδομάδα πάρε ένα τηλέφωνο να σε ενημερώσουμε.
Από τις 20 Μαρτίου μέχρι τις 20 Απριλίου που άρχιζε Μεγ. Εβδομάδα ο γιατρός τι έκανε είπα να του πω, αλλά δεν είπα τίποτα. Χώρια που εγώ πλήρωσα από τότε ένα σκασμό λεφτά και περιμένω να δω τι είναι διατεθειμένο να μου πληρώσει το ΤΣΜΕΔΕ.
Κανένας και τίποτε δεν ήθελα να μου χαλάσει εκείνη την ημέρα!
Πάω Κάνιγγος, επιστρέφω μετά από 50 λεπτά και είχαν προχωρήσει μόλις 26 άτομα στην σειρά των Θεωρήσεων.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Χωρίς γκρίνιες...με μπολικη θετική ενέργεια έφυγα και πήγα και πήρα την νέα μου μηχανή εκεί δίπλα στο Σύνταγμα!

Θα επιστρεψω από εβδομάδα στο ΤΣΜΕΔΕ... και ας ελπίσω ότι θα διατηρώ ακόμη την καλή μου σημερινή διάθεση αν ακόμη δεν έχουν βγει τα νοσήλεια και περιμένω 2-3 ώρες στις εγκρίσεις.
Ή μήπως να πάρω την καινούρια ψηφιακή μου μηχανή και να τραβάω τα χάλια τους?