15 Οκτ 2012

a day to remember...

Το "ξενυχτήσαμε" χθες...
Όλα ξεκίνησαν όταν γύρω στις 8 το βράδυ ο Γ. με ρώτησε πότε θα του δείξω το βίντεο αυτού του τρελλού που πήδηξε από το διαστημόπλοιο. 
- Μα δεν πήδηξε ακόμη..Αναβλήθηκε λόγω καιρού... 
- Και περιμένει ακόμη πάνω στο μπαλόνι μπαμπά.. .τόσες ημέρες;
- όχι αγόρι μου, δεν πέταξε ακόμη το μπαλόνι. 
Και τότε μου ήρθε η ιδέα να δω από το κινητό αν υπάρχουν νεότερα... Ανοίγοντας την οθόνη βλέπω στο twitter ένα retweet:


Δεν είπα τίποτα όμως στον Γ. για να μην ζητήσει να ξενυχτήσουμε για να δει την ελεύθερη πτώση.
- Και μπαμπά γιατι θα φοράει στολή αστροναύτη (που του είχα πει παλαιότερα); 
- Γιατί πρέπει να κρατάει σταθερή την πίεση, αλλιώς θα βράσει το αίμα του και θα εκραγεί...
- Ναι ξέρω και στην σελήνη και στους άλλους πλανήτες που δεν έχει αέρα πρέπει να φοράνε στολή αλλιως θα πεθάνουν ... αλλά αμά σε έναν πλανήτη υπάρχει αέρας; Θα την βγάλει;
Και ξεκίνησε ένας 15λεπτος διάλογος που του εξηγούσα για πλανήτες, για αποστάσεις (με βάση την απόσταση γης σελήνης)... πόσο τεράστιες είναι... για το ηλιακό μας σύστημα, το σύμπαν, τα ταξίδια στο διάστημα, την θεωρία της σχετικότητας, την ταχύτητα του φωτός.... και με άφηνε να τον πάω ακόμη πιο πέρα...
Τον πήγα τελικά στο δωμάτιο, τον έβαλα για ύπνο:
- Μπαμπά μου αρέσει να μαθαίνω πράγματα... Θέλω να ακουω αυτα που λες... και ας βαριέμαι καμια φορά όπως τώρα... που νυστάζω... αλλά θέλω να διαβάσω κάτι πριν κοιμηθώ...
Τον άφησα να διαβάσει μια ιστορία από ένα Κόμιξ για να αποκοιμηθεί
Μέσα στα επόμενα 10 λεπτά άνοιξε η καταπακτή της κάψουλας του Felix.
Κάτι με έτρωγε μέσα μου να πάω στο δωμάτιο του να του δείξω την live αναμετάδοση.
Κρατήθηκα... μήπως και κάτι δεν καταλήξει ομαλά...πως θα το πάρει...αλλά πάλι γιατί να χάσει ένα τέτοιο γεγονός; Εγώ ακόμη θυμάμαι την πρώτη εκτόξευση του Κολούμπια στην ασπρόμαυρη Nordtmende. Είναι ένα παιδί που αγαπάει την γνώση, εκτιμάει ήδη τα τεχνολογικά επιτεύγματα... συνειδητοποίησε πόσο παράτολμο και δύσκολο ήταν αυτό που επιχειρούσε ο Felix...
... θα μπορούσε κάποτε να σκεφτόταν πως ξεκίνησε η αγάπη του για το επάγγελμά του και να θυμόταν μια βραδιά σαν την χθεσινή...
...που λίγο πριν αποκοιμηθεί, είδε τον πατέρα του να έρχεται με το ipad, να κάθεται δίπλα του και να του δείχνει τα τελευταία λεπτά πριν ο Felix κάτσει στην ακρη της κάψουλας... αφήσει στο κενό το κορμί του... εξαφανιστεί σε 5''... στροβιλιστεί με 1000 χλμ την ώρα.... να νιώσει την αγωνία της ομάδας του... της οικογένειάς του... μέχρι να ανοίξει το αλεξίπτωτο... μέχρι να περπατήσει στην γη όρθιος.
Και να χειροκροτήσει μαζί με τον πατέρα του και να κάνουν hi 5... χαρούμενοι και ανακουφισμένοι και οι ίδιοι!

- ήταν πολύ τρελλός μπαμπά...
- ναι Γιώργο... αλλά κατάφερε κάτι που κανένας άλλος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα... ήταν μια πολύ σημαντική ημέρα για όλους...
- ναι μπαμπά... 
και γύρισε πλευρό και αποκοιμήθηκε σε δευτερόλεπτα. 

screenshot από το ipad μου

Και μπορεί να κατενθουσιάστηκα και να χάρηκα που είδα και μοιράστηκα τις εντυπώσεις μου από ένα τέτοιο ιστορικό γεγονός με το γιό μου στην άκρη του κρεβατιού του ... αλλά δεν ξέρω ακόμη αν  χάρηκα περισσότερο που με κέρδισε στο όνομα ζώο πράγμα... με το "Τύμπανο" και με πολλές ακόμη απίθανες απαντήσεις σε ερωτήσεις που εγώ δεν έβρισκα απάντηση ή με την απόδοσή του στο πρώτο του διαγώνισμα... ή την στιγμή που ένιωσα την ωρίμανσή του, που τον είδα να έχει στόχους, να δουλεύει για αυτούς, να γίνεται ανταγωνιστικός αναγνωρίζοντας την αξία της προσπάθειας και της εξάσκησης, ή με το γεγονός ότι πλέον αρχίζουμε να μιλάμε πιο φιλοσοφικά...
Ας πούμε ότι η χθεσινή ημέρα ήταν μια μέρα που αξίζει να θυμάμαι...

5 σχόλια:

KaPaworld είπε...

Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν...και ξαφνικά εκεί που είσαι αρρχηγός κάνεις λίγο πίσω και κάθε μέρα λίγο πιο πίσω μέχρι που περπατάτε δίπλα μέχρι που αλλάζουν οι ρόλοι...Τι καλά που τον ξύπνησες,φαίνετε να ήταν τόσο σημαντικό για εκείνον...και για εσένα, τελικά!!"... one small step for man, one giant leap for mankind." (εντάξη το παράκανα...για τη σχέση σας όμως είναι a giant leap).

Σοφία είπε...

Και εις ανώτερα σας εύχομαι :-)

Litsa είπε...

Phile μου, αυτό το βιντεάκι ήταν πράγματι λοιπόν καταπληκτικό. Συγκλονίστηκα όταν τον έβλεπα να κάνει βουτιά στο κενό και να πέφτει σαν μικρό σκουπιδάκι! Τον θαύμασα όταν ανέκτησε τον έλεγχο του κορμιού του και ο Φαίδωνας κοίταζε έκπληκτος! Ναι, ήταν μια ιστορική μέρα, που αξίζει να τη θυμόμαστε!
Όσο για τον γιο σου, πολύ καλά κάνεις και χαίρεσαι με τα κατορθώματά του! Άλλωστε αυτός είναι ο στόχος: να είναι τ' αγόρια μας καλύτερα από τους μπαμπάδες τους, γίνεται; Για φαντάσου!!
Καλή συνέχεια!

@ik_ είπε...

Και εγώ συγκινήθηκα όταν το έβλεπα ζωντανά. Όταν διάβασα το πόστ, σήμερα, 2012-11-07-Wed, συγκινήθηκα ξανά.

Ανώνυμος είπε...

-Online program procedure helps make the loan has a number of as long as they sensitive made available to you immediately. No witness is needed as well as an individual become the produce there are many like take of those methods can help the particular payday loan lenders can easily. Payday cash loans uk is able to providing you the client doesn't pay sufficient focus on the details. instant payday loans online Online program is far better than direct application because it provide you with a chance to study and make decide on.