Παντελώς αδιάφορο είναι πλέον...
Αλλά και πάλι πόσο αλλάξαμε;
Ο Ιταλός πρωθυπουργος Μόντυ είπε μια αλήθεια που εγώ γνώρισα από την πρώτη μέρα στην δουλειά μου στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να είσαι έτοιμος να αλλάξεις πολλές δουλειές στην καριέρα σου. Δεν υπάρχει μονιμότητα. Αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες σήμερα.
Είμαι φιλελεύθερος. Και δε νομίζω ότι ποτέ θα γίνω αριστερός ή κρατιστής ή κάποιο άλλο από τα υπόλοιπα παλαιο-συντηρητικά συστήματα που πρεσβεύουν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα αυτή την στιγμή στην Ελλάδα.
Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να αποφασίσω εύκολα για το αν θα έκανε καλό ή κακό στην Ελλάδα η επιστροφή στην δραχμή. Είμαι Ευρωπαίος. Νιώθω ότι η φυσική εντροπία των πραγμάτων είναι η Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη ολοκληρωμένη σε κάθε τομέα, με κοινό νόμισμα, με κοινά σύνορα, με κοινούς νόμους, με αλληλεγγύη.
Αλλά δυστυχώς ούτε μεις πιστέψαμε ποτέ σε αυτή την Ευρώπη και με λύπη μου βλέπω ότι τελευταία όχι μόνο οι Γερμανοί που πάντα βλέπανε την Ευρώπη ως μπίζνα αλλά και οι υπόλοιποι λαοί και πάλι δείχνουν να έχουν ξεχάσει την κοινή Ευρώπη αλλά να βλέπουν κρατικά μικρο-συμφέροντα μόνο (αν τα συγκρίνεις με τις εξελίξεις σε Ρωσία, Κίνα, Αμερική και Μέση Ανατολή).
Θέλω να μείνουμε στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη από το να βγούμε στην ουσία από την Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένοντας με τους ίδιους αυτους εκπληκτικούς πολιτικούς και πολιτικούς συνδυασμούς στο προσκήνιο, τους ίδιους που κατάφεραν αυτό που έμοιαζε αδιανόητο 3 χρόνια πριν!
It is better the evil you know than the evil you don't know.
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο evil we know είναι το ευρώ και όχι οι Έλληνες κραταιοί πολιτικοί (αυτοί είναι οι άχρηστοι we know) που καταφέραν να χρεωκοπήσουν μια χώρα μεσα στο πιο ισχυρό νόμισμα του κόσμου, και οι οποίοι με πέρισση ευκολία προσπαθούν να πείσουν ότι θα καταφέρουν να ορθοποδήσουν και πάλι την Ελλάδα με τη δραχμή.
Γιατί πιστεύει κανένας ότι θα αλλάξουν οι πολιτικοί μας; Αλλάξανε πριν και μετά την Κατοχή; την Χούντα; τα σκάνδαλα; για να αλλάξουν και αύριο;
Και όπως έχω προβλέψει καιρό τώρα ότι δεν θα πάμε σε εκλογές γιατί απλά ένας ακόμη κρυφός όρος του μνημονίου μπορεί να είναι να παραμείνει ο Παπαδήμος στην θέση του για κανα χρόνο ακόμη, η μόνη μου ένσταση είναι ότι χθες έπρεπε ο Παπαδήμος να κάνει ακόμη ένα διάγγελμα αυτή την φορά στα αγγλικά προς όλους τους Ευρωπαίους.
Να πει... ναι δεχόμαστε το μνημόνιο αλλά ακούστε και σεις μερικές αλήθειες .... τέρμα στο παραμύθι για τα λεφτά του ξένου φορολογούμενου που δανείζει απο το υστέρημα του στον Έλληνα... με τόκο δίνει εγγυήσεις ουσιαστικά και όχι ρευστό.
Το ρευστό του Έλληνα συνεχίζει και φεύγει προς τα έξω όπως έκανε χρόνια τώρα με εξοπλισμους, με υποβρύχια με ενίσχυση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Να ρωτήσει τους Ευρωπαίους αν θέλουν πραγματικά να παραμείνουνν όλοι στο ευρώ και ειδικά τους Γερμανούς. Να δεσμευτουν ότι δεν θα τα παρατήσουν σε κανα δύο χρόνια, συνεχίζοντας τα μνημόνια και με τα άλλα κράτη υπό πτώχευση,
Να εξηγήσει ότι ο κατώτατος μισθός δεν αφορά τόσο τον Έλληνα αλλά τον ξένο εργάτη, ο οποίος σε λίγο θα αναγάζεται να δουλευει για λιγότερα προκειμένου να μην του φάει την δουλειά ο Έλληνας μετανάστης. ότι όλα τα προβλήματα θα μπορούσαν να έχουν λυθεί αν όλα τα χρέη τα είχε εξαγοράσει η κεντρική τράπεζα τυπώνοντας νέο χρήμα.
Μια υποχρέωση μόνο έχουμε όλοι ανεξαρτήτως κρίση. Να μην ξοδεύουμε περισσότερα ως κράτη από όσα εισπράττουμε. Μόνο πλεονάσματα απο εδώ και μπρος. Να είμαστε πραγματικά ανεξάρτητα ως κράτη και ομοσπονδίες. Δεν μπορεί να νοείται ομοσπονδία το να υποδουλώνεται ένα ομόσπονδο κράτος σε ένα άλλο μεσω δανεισμού.
Τα λάθη τα κάνανε οι ηγέτες του κράτους. Αλλιώς ακόμη να κυνηγάμε όλους τους Γερμανούς ανεξαρτήτως αν υποστήριξαν τον Χίτλερ ή μη ακόμη και σήμερα.
Γιατί αλήθεια τι φταίνε τα παιδιά μας να πληρώνουν τα εφιαλτικά λάθη που έκαναν μερικές εκατοντάδες πολιτικοί στις μέρες μας.
Και ναι να υπογράψουμε γιατί πιστεύουμε ακόμη στην Ευρώπη.
Η Ενωμένη Ευρώπη είναι ότι καλύτερο πέτυχε η ανθρωπότητα σε όλη της την ιστορία. Μόλις μερικά χρόνια μετά από το χειρότερο Πόλεμο της ιστορίας ιο εχθροί δώσανε ουσιαστικά τα χέρια και οραματίστηκαν μια κοινωνια εθνών με βάση τις ωραιότερες και πιο ειρηνικές αρχές που επινόησε ποτέ η ανθρωπότητα.
Πιστεύουμε στην Ευρώπη. Θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη. Με αλληλεγγύη, με διαφάνεια, με κοινούς στόχους. Ας επιταχύνουμε κάθε είδους ενοποίηση κρατώντας τα πολιτιστικά μας χαρακτηριστικά αλώβητα. Αλλά κοινό μας συμφέρον το Ευρωπαϊκό συμφέρον και όχι το συμφέρον του Γερμανού, του Ολλανδού, του Βρεττανού ή του Έλληνα!
Χωρίς διαφορετικές ταχύτητες.
Με πρόγραμμα. Με επικοινωνία με όλους τους πολίτες για να αντιληφθούν τα οφέλη.
Αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι ενοποιημένη Ευρώπη. Δεν είναι δημοκρατία. Αλλά εμείς ακόμη πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει για αυτό και υπογράφουμε."
Και να μην ξεχάσουμε παράλληλα τις δικές μας πικρές αλήθειες.....Δύο χρόνια πριν όλα τα μαθηματικά έλεγαν ένα πράγμα. Αν δεν μειώσουμε το Δημόσιο Τομέα κατά 300-400 χιλιάδες πλεόνασμα δεν βλεπουμε. Συν γερό νοικοκύρεμα στους προϋπολογισμούς υπουργείων και σωστό φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Έπρεπε να μπει το μαχαίρι στο λαιμό και να χαθούν δύο χρόνια. Να απολυθούν πρώτα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι και να δούμε χιλιάδες άστεγους στο δρόμο για να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε και τώρα να ετοιμάζεται το αναπόφευκτο...να απολυθούν και εκατοντάδες χιλιάδες ΔΥ αλλά και η δημόσια περιουσία μας.
Αλλά και πάλι πόσο αλλάξαμε;
Likes μόνο σε ειρωνικά σχόλια και υπέρτατες αλήθειες, σε κείμενα που χτυπάνε μόνο στο φιλότιμο και στο άστρο της φυλής, άσπρο μαύρο στις διάφορες θέσεις φιλελεύθερων και αριστερών, χωρίς ίχνος διαλόγου και με τοποθετήσεις καθαρά δημαγωγικές,
Το κόμμα που περηφανευόταν ότι μας έβαλε στην Ευρώπη να θέλει εξοδο απο το ευρώ αλλά τελευταία στιγμή να διαγράφει όσους τολμουν και αμφισβητούν την υπέρτατη διαπραγμάτευση του απόλυτου Αρχηγού με σκοπό να παραμείνουμε στο Ευρώ, προκαλώντας τρελλή συγχυση στους δογματικούς ψηφοφόρους του (στοίχημα για ποσοστά γκάλοπ μετά το τριήμερο?), οι "αριστεροί" του πασόκ να θέλουν να παραμείνουμε στο ευρώ μαζί με τους ακροδεξιούς, ενώ μέχρι και οι αριστεροί να επικαλούνται τον πατριωτισμό των Ελλήνων, τον Κολοκοτρώνη και για μια ακόμη φορά να καλούν τον κόσμο ξεσηκωμό στο Σύνταγμα κάνοντας πάντα στην άκρη για να περάσουν οι μπαχαλάκηδες να εκτονωθούν αντί για αυτούς και να τα βάλουν με το ίδιο κράτος που ταΐζει ουκ ολίγους και απο αυτούς. Τώρα μαθαίνω ότι οι μπαχαλάκηδες καίνε και πάλι όλη την Αθήνα... Καίνε την χώρα τους. Τις περιουσίες των συμπολιτών τους. Πάλι με ευκαιρία το κάλεσμα για συγκέντρωση όλων των πολιτών. Καμία μεταμέλεια για τους νεκρούς της Μάρφιν.
Καμία μεταμέλεια για το γεγονός ότι από τέτοιες ενέργειες ο απλός Έλληνας που δεν ανήκει σε κανένα αριστερό στέκι τα τελευταία δύο χρόνια δεν βγαίνει να διαδηλώσει αν και θα το θελε.
Ναι η Αριστερά πάντα ως η υπέρτατη δύναμη συντήρησης τις τελευταίες δεκαετίες είναι η τελευταία που θα ήθελε να χαλάσει το σημερινό status quo. Μόλις και μετά βίας περναγε το 10% στις εθνικές εκλογές και στην ΑΔΕΔΥ πάντα είχε γύρω στο 20%... πράγμα που δείχνει και το πραγματικό αλισβερίσι μεταξύ των κομμάτων για τις θέσεις στο δημόσιο... αλλά και το πόσο ψεύτικες είναι όλες αυτές οι κόντρες μες την Βουλή μεταξύ των κομμάτων.
Δεν τα λέω συχνά αυτά γιατί δεν θέλω να μπαίνω σε κόντρες. Ας μου δείξει ένα σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης και πλεονάσματος και ευημερίας και πως θα πάρουμε πίσω τα λεφτά που μας έκοψε η τρόϊκα όποιος θέλει και εγώ παίρνω όλες τις κρίσεις μου πίσω.
Εδώ και χρόνια είναι πολλά αυτά που αδυνατώ να εμπιστευτώ και να ψηφίσω ένα κόμμα βουλής.
Και δεν είναι μια αγανάκτηση, απλά μια διαπίστωση.
Δεν έχω διάθεση να αγανακτώ. Η αγανάκτηση είναι για τους βολεμένους.
Ο Ιταλός πρωθυπουργος Μόντυ είπε μια αλήθεια που εγώ γνώρισα από την πρώτη μέρα στην δουλειά μου στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να είσαι έτοιμος να αλλάξεις πολλές δουλειές στην καριέρα σου. Δεν υπάρχει μονιμότητα. Αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες σήμερα.
Βγες δούλεψε στο εξωτερικό. Είναι αλήθειες που ισχύουν χρόνια τώρα. Το βόλεμα σκοτώνει την δημιουργικότητα και το ρίσκο. Και χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει πλούτος και ανάπτυξη. Στην Ελλάδα ακούγονται ως λόγια σκληρά. Στο εξωτερικό ως αλήθειες που αποδέχονται μέχρι και αριστεροί.
Δεν θα υπάρχουν δουλειές για υπαλλήλους τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Ξύπνα Πάνο και κάθε Πάνο (ο Πάνος είναι ένας φίλος).
Η οικονομία είναι παγκόσμια, υπέροχα σύγχρονα εργαλεία επιβάλλουν όλο και λιγότερη δουλειά γραφείου. Τωρα θέλουμε ιδέες, ανθρώπους σε διαζύγιο με την καρέκλα, με όραμα και έτοιμους να ρισκάρουν τις αλυσίδες τους.
Σήμερα που όλοι το ρίξανε στο εθνοπατριωτικό... εγω βλέπω ότι είτε μείνουμε είτε όχι στην ευρωζώνη, τις αλυσίδες που μας κρατάνε δέσμιους σε συμφέροντα αλλωνών δεν θα τις σπάσουμε.
Οι ίδιοι επιμένουμε να μας κυβερνούν, οι παθογένειες παραμένουν αναλλοίωτες, οι παλιές νοοτροπίες αξεπέραστες, συνήθειες που δεν κόβονται.
Όλοι στην εξέδρα για συνθήματα και κούνημα σημαίας. Αδιαφορώντας για το ματς που παίζεται κάτω, αν είναι καλό, αν αξίζουμε να κερδίσουμε, αδιαφορώντας ακόμη και για το ότι με τόσα δάνεια πουλήσαμε την έδρα μας χρόνια τώρα, και ήδη παίζουμε σε ξένη έδρα με ξένους διαιτητές. Αδιαφορώντας να αλλάξουμε παίκτες και προπονητές. Χωρίς τακτική. Παίζοντας ακόμη μπάλα στην αλάνα των χωραφιών. Πιστεύοντας ότι θα είναι απέξω η Μερσέντε με γεμάρο ρεζερβουάρ για χρόνια ακόμη να μας παει σπιτι το βράδυ αφου σταματήσουμε πρώτα στο ταβερνακι και το κλαμπάκι.
Λεφτά ακόμη έστω και συνεχώς μειούμενα ακόμη υπάρχουν.... για αυτό ακόμη σκεφτόμαστε έτσι.
Μόλις τελειώσουν και τα τελευταία από αυτά, τότε είτε θα αλλάξουμε μυαλά και θα επιβάλλουμε αλλαγές στη χώρα μας είτε θα ξανα-μανα-μεταναστεύσουμε.
Μέχρι τότε σημειώνω ένα αδιάφορο Χ και παρόλο που χαίρομαι που υπάρχουν πολλές ακόμη σταγόνες που ξεχωρίζουν εκεί στον ωκεανό, δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο από το να επιμένω να ζω εδώ και να σε διαβεβαιώσω ότι θα παραμείνω ότι και αν αποφασίσεις αγαπητέ συμπολίτη μου... γιατί δεν ξέρω αν στο είπανε... ποτέ στην ουσία δεν αποφάσιζες εσύ!
Χρόνια τώρα είχες βάλει (με την θέληση σου ή μη) υποθήκη τις αποφάσεις σου στα δανεικά που έπαιρναν όσοι ψήφιζες.
Προσπαθώ να σκεφτώ και να πράξω διαφορετικά. Εύχομαι αυτό να μου αρκεί. Αν το καταλάβεις και συ... ακόμη καλύτερα για αυτό που λέμε Ελλάδα και που όλοι λατρεύουμε να της δείχνουμε την αγάπη μας ... μόνο στις δηλώσεις μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου