28 Φεβ 2011

Μόνο οπαδοί!

Στενοχωρήθηκε ποτέ οπαδός αν η ομάδα του πήρε πρωτάθλημα με άκυρα γκολ, στημένα ματς ή στις αίθουσες ενός δικαστηρίου?
Τόλμησε ποτέ να διερωτηθεί οπαδός αν η ομάδα του ήταν η πιο ποιοτική στο πρωτάθλημα? Αυτή που θα χαιρόταν περισσότερο να βλέπει κάποιος φίλαθλος από μια ξένη χώρα που δεν θα τον συνέδεε μαζί της κάποια οπαδική ιδιότητα, όπως πιστεύω ότι όλοι στον κόσμο φέτος χαίρονται όταν βλέπουν την Μπαρτσελόνα να παίζει?

Πόσο δε μάλλον, κανένας οπαδός δεν τολμά να αμφισβητήσει την ποιότητα της ομάδος του, όταν αυτή παίρνει τίτλους.


Χθες ένιωσα ότι όλοι οι Έλληνες - σινεφίλ και μη - ένωσαν τις φωνές κι ευχήθηκαν κρυφά ή φανερά να πάρει το Όσκαρ ο Κυνόδοντας, να πάρει το Όσκαρ η Ελλάδα δηλαδή.
Χωρίς να έχουν δει απαραίτητα όλοι την ταινία. Όχι μόνο τώρα... αλλά και όταν πρωτοβγήκε! Χωρίς να ενθουσιάστηκαν κιόλας ή τουλάχιστον αυτό δείχνουν τα εισιτήρια στο σινεμά, αν θυμηθούμε τι έγινε με την Πολίτικη Κουζίνα.
Μπρος στο ενδεχόμενο να πάρει όσκαρ ελληνική ταινία, ούτε εκκλησία μίλησε, ούτε Άνθιμοι... κανένας, που σε άλλες περιπτώσεις το λιγότερο που θα είχαν κάνει θα ήταν να είχαν βαφτίσει ως ανθελληνική μία ταινία με άφθονες σκηνές ενάντια στην ελληνική ... αγνότητα! (Μπορεί να βγούνε τώρα που έχασε το όσκαρ)
Ελάχιστοι (ή σχεδόν κανείς) τόλμησαν απλά να κριτικάρουν (άδικα ή δίκαια) ή και να σατιρίσουν μια ταινία μπροστά στην προοπτική να πάρει ένα είδους παγκόσμιο μετάλλιο.



Πολύ ορθά λοιπόν το Υπουργείο Πολιτισμού αποφασίζει εξίσου για αθλητισμό και τέχνη στην Ελλάδα. Για ότι μπορεί να φέρει μετάλλιο και διακρίσεις! 

Γιατί η σύγχρονη ελληνική κουλτούρα μπορεί να παραλληλιστεί με την γνωστή ρήση του Ντεγκ Χσιάο Πινγκ "άσπρη γάτα μαύρη γάτα, δεν με νοιάζει, αρκεί να πιάνει ποντίκια
παραφρασμένη ως:
"Είτε είναι ποδοσφαιριστής, είτε είναι σκηνοθέτης δεν με νοιάζει... αρκεί να φέρνει κύπελλα στην Ελλάδα"

Δεν υπάρχουν σχόλια: