Και θυμήθηκα τις φωτογραφίες που έβγαλα πέρσι πηγαίνοντας να παρακολουθήσω και γω την βαφτιστήρα μου να παρελαύνει με το σχολείο της.
Περάσανε δεκάδες σχολεία, χιλιάδες παιδιά, άλλα στημένα ωραία, πολλά κάνοντας αγγαρεία, κάποια λίγα βρίσκοντας ευκαιρία για χαβαλέ
και άλλα για πασαρέλα...
Σιγά το νέο.
Δεν είχα ξαναπαρακολουθήσει παρέλαση και κάθισα μέχρι τέλους.
Δεν με ενθουσιάζουν οι παρελάσεις και χωρίς να το πολυ αναλύσω πιστεύω ότι δεν πετυχαίνουν το στόχο τους να τιμήσουν όσους αγωνίστηκαν για να απελευθερώσουν αυτό το έθνος.
Πολύ δε περισσότερο η επίδειξη των στρατιωτικών μας αποκτημάτων και το ετοιμοπόλεμο των στρατιωτών της χώρας... Σπατάλη και μνήμες από χούντες και φασιστικά και σταλινικά στρατιωτικά καθεστώτα του μεσοπολέμου.
Ζούμε σε μια συγκλονιστική εποχή, την εποχή της επανάστασης του διαδικτύου και μύριων άλλων εξελίξεων αλλά αδυνατούμε για ακόμη μια φορά να δούμε πιο μακρυά από τις "παραδόσεις" και να βρούμε ένα σύγχρονο τρόπο να τιμήσουμε όσους αγωνιστήκανε για την ελευθερία.
Και το 1821, και το 1940 και το 1973...
Ας εγκαινιάζει το κράτος κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ένα νέο σχολείο, μια βιβλιοθήκη, ένα νοσοκομείο, ένα πάρκο...
Ας διοργανώνει με όλα αυτά τα παιδιά και τους φαντάρους μια αναδάσωση...
Ας κάνει ένα διαγωνισμό για τέχνες (λογοτεχνία, ζωγραφική, γλυπτική, θέατρο) ή για ιδέες και καινοτομίες.
Ας κάνει πανελλήνιους μαθητικούς ή και φοιτητικούς αγώνες.
(έτσι ενδεικτικά είπα κάποιες ιδέες που μου ήρθανε στα γρήγορα)
Γενικά να διοργανώνει κάτι που να κάνει τους Έλληνες, να βρίσκονται μαζί, να δημιουργούνε μαζί, να δίνει το έναυσμα να ξεπεράσουν τον εαυτό τους με τρόπο σύγχρονο, με τρόπο που πραγματικά να προσφέρουν κάτι στην ιδέα της πατρίδας και του κράτους, του κοινού καλού γενικότερα.
Και αν είναι να ξαναδώ παρέλαση...
... να δω και πάλι αυτά τα πραγματικά σπέσιαλ παιδιά να παρελαύνουν προσδοκώντας αληθινά ένα δυνατό μας χειροκρότημα...
αυτοι είναι οι σύγχρονοι ήρωες, που δίνουν καθημερινό αγώνα ενάντια σε προκαταλήψεις και νοοτροπίες που έχουν μείνει κολλημένες σε τανκ και αμαλίες...
7 σχόλια:
Συμφωνώ...
;-)
Πολύ ενδιαφέρουσες οι προτάσεις σου. Συμφωνώ μαζί σου.. Θεωρώ και εγώ τις παρελάσεις συντηρητικό ιδεολογικό σύμβολο του παρελθόντος...
Κατά βάθος είμαστε λίγο πολεμοχαρείς ως λαός. Και ψάχνουμε και ψευτοψυχικές ανατάσεις.
Ας καταργηθούν, ελάχιστα προσφέρουν πλέον και μόνο έξοδα και ταλαιπωρία έχουν.
Ίσως με την κρίση έγινε η αρχή...
Καλησπέρα
Φίλτατε συνώνυμε,
βρίσκω τις εν τάχει προτάσεις σου εξαίσιες. Αλλά, αλλάζοντας αρκετά τα λόγια του Ντάγκλας Άνταμς, οποιονδήποτε δείχνει την πρόθεση και την ικανότητα να κάνει κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα, δεν πρέπει με τίποτα να τον βάλουμε σε θέση εξουσίας.
Το χτίσιμο της εθνικής συνείδησης με έργα και πράξεις που σκοπό έχουν ακριβώς αυτό το χτίσιμο, για κάποιο λόγο αποφεύγονται, και παραμένουμε προσκολλημένοι σε καταστάσεις του παρελθόντος. Καλά έκανε ο λαός μας και επαναστάτησε κατά μιας αυτοκρατορίας, καλά κάναμε και πολεμήσαμε κατά κάθε υποψήφιου δυνάστη, καλά τα κάναμε όλα αυτά άλλοτε. Ας κάνουμε κάτι και τώρα πέρα από τις μνήμες, ίσως όχι αντίστοιχης ηρωικής εμβέλειας, αλλά ουσιαστικής σημασίας. Αν δεν επενδύσουμε στο χτίσιμο συνείδησης (σκέτο) κατά την παιδική και εφηβική ηλικία των ανθρώπων, όταν ο ρομαντισμός και η όρεξη πιάνουν τις μέγιστες τιμές, δουλειά δεν πρόκειται να γίνει. Όχι άλλα παιδιά, γεννημένα πρόσφατα, που να σκέφτονται λες και είναι στο κουρμπέτι του ωχαδερφισμού για μισό αιώνα και βάλε.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε σώγαμπροι στον ίδιο πλανήτη, και ο σκοπός μας είναι να είμαστε περήφανοι ο καθένας για την κληρονομιά του (που δεν είναι επιλογή του) και ταυτόχρονα να συμβιώνουμε δημιουργικά.
Σκάω τώρα, και ξανά υποκλίνομαι στις σκέψεις σου.
Sophia Michalis Συμφωνουμε... μήπως αραγε είμαστε μειοψηφία? Ρητορικη ερωτηση!
KitsosMitsos, o κάθε λαός βασίζεται σε παραδόσεις και κάθε λαός για να φτάσει να επιβιώσεις ως τις μερες μας, έπρεπε να ειναι και ολίγον πολεμοχαρής. Απλά άλλαξε η κοινωνία και η γη παγκόσμια. Και αυτό δεν λενε να το καταλάβουν κάποιοι...
Φίλτατε συνώνυμε, ανταποδίδω την υπόκλιση στις σκέψεις σου! Μερικές φορές συμπληρώνεις απόλυτα τις σκέψεις μου στα κειμενα μου!
RT @ΤΖΩΤΖΙΟΥ λοιπον:
Το χτίσιμο της εθνικής συνείδησης με έργα και πράξεις που σκοπό έχουν ακριβώς αυτό το χτίσιμο, για κάποιο λόγο αποφεύγονται, και παραμένουμε προσκολλημένοι σε καταστάσεις του παρελθόντος. Καλά έκανε ο λαός μας και επαναστάτησε κατά μιας αυτοκρατορίας, καλά κάναμε και πολεμήσαμε κατά κάθε υποψήφιου δυνάστη, καλά τα κάναμε όλα αυτά άλλοτε. Ας κάνουμε κάτι και τώρα πέρα από τις μνήμες, ίσως όχι αντίστοιχης ηρωικής εμβέλειας, αλλά ουσιαστικής σημασίας. Αν δεν επενδύσουμε στο χτίσιμο συνείδησης (σκέτο) κατά την παιδική και εφηβική ηλικία των ανθρώπων, όταν ο ρομαντισμός και η όρεξη πιάνουν τις μέγιστες τιμές, δουλειά δεν πρόκειται να γίνει. Όχι άλλα παιδιά, γεννημένα πρόσφατα, που να σκέφτονται λες και είναι στο κουρμπέτι του ωχαδερφισμού για μισό αιώνα και βάλε.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε σώγαμπροι στον ίδιο πλανήτη, και ο σκοπός μας είναι να είμαστε περήφανοι ο καθένας για την κληρονομιά του (που δεν είναι επιλογή του) και ταυτόχρονα να συμβιώνουμε δημιουργικά.
Για το Post: Εμένα μου αρέσει που τουλάχιστον τα νέα παιδιά δεν είναι τόσο ψαρωμένα όσο εμείς! Θυμάμαι τις φωνές των γυμναστών για το ντύσιμο, την γραβάτα και άλλα..χαλαρά!
Για το blog: Mπηκα με τα απο καιρό και δεν είδα το καράβι σου!!! Επιτέλους!! Ωραίο θέμα, philικο!
Το ιστολόγιο “ΑΘΕΪΑ, η άρνηση της αλήθειας” εύχεται ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλο τον κόσμο.
http://eatheia.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου