7 Σεπ 2007

Πρωθυπουργός για μια ημέρα... The memetag!

Διάβαζα χθές στο blog της Μαρίας Κ. (μιας νέας δημοσιογράφου του ΕΤ η οποία παρατηρώ ότι επιλέγει ενδιαφέροντες πολίτες και πολύ ωραία θέματα για τις συνεντεύξεις της μαζί τους), την απάντηση που της έδωσε η γνωστή Ψιλικατζού στο κλασσικό ερώτημα: "Τι θα κάνατε αν για μία μέρα ήσασταν πρωθυπουργός;"

Η Κωσταντίνα Δελημήτρου (aka x-psilikatzoy) απαντάει αποφασιστικά και ουσιαστικά μέσα σto πολύ σύντομο κειμενάκι της. Στην ουσία λέει δύο πράγματα. Θα έφερνε την αληθινή δημοκρατία και ... μαζί με αυτήν και τα ... όστρακα! Τιμωρία ή καλύτερα έλεγχος και τιμωρία λοιπόν για όλους τους Κυβερνήτες αυτής της χώρας. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ! "Με λίγα λόγια, θα άφηνα τη Δημοκρατία να δουλέψει όπως γεννήθηκε: γυμνή, με κόστος. Κόστος χρειάζεται η πολιτική. Συνέπειες."

Καθώς διάβαζα το κείμενο σκέφτηκα ... Εγώ τι θα έκανα αν για μία ημέρα μόνο ήμουν Πρωθυπουργός ή για να το πω πιο ρεαλιστικά αν είχα την δύναμη του πρωθυπουργου να αλλάξω ένα πράγμα μόνο στο κράτος που ζούμε, τι θα άλλαζα ή τι θα δημιουργούσα ή τι θα παρείχα?

Χμμμμ....

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό....

Θα άλλαζα την θητεία μου από 1 ημέρα σε 8 χρόνια για να μπορώ να απολ... να κυβερνήσω με την ησυχία μου...


Εντάξει ένα αστείο είπα απλώς (θα την έκανα μόνο 2-3 μήνες να προλάβω να πάω κανα ταξιδάκι με όλες τις τιμές και τις χλιδές ενός εν ενεργεία πρωθυπουργού).

Για να σοβαρευτουμε και όπως όμως προείπε και η Ψιλικατζου και διαπιστώνει κανείς όλο και περισσότερο με όλη αυτή την κωμωδία που παίζεται τον τελευταίο καιρό, πέραν της ατιμωρησίας (η οποία δεν νομίζω ότι θα πρέπει να επιβάλλεται μόνο στους κυβερνώντες αλλά σε κάθε Δημόσιο Λειτουργό και Υπάλληλο) θα έβαζα και κάποια όρια στο πολιτεύεσθαι....

Για όλους.

Πρωθυπουργους, βουλευτες, νομαρχες, δημάρχους, συμβουλους, διοικητές οργανισμών. Απαντες να εκλέγονται και να διοικούν για το πολύ δύο εκλογικές αναμετρήσεις ΜΟΝΟ.

Όχι για 2 τετραετίες - μιας και η πράξη έχει αποδείξεί ότι ούτε καν αυτό δεν μπορούν να τηρήσουν οι επαγγελματίες πολιτικοί μας - μπας και καταφέρουμε ποτέ να τηρηθεί και να διεξάγονται οι εκλογές ανά τετραετία και μόνο!

Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα τον άφηνα όσο θέλουν τα κόμματα. Ουτως ή άλλως τα κόμματα καταντήσαν εντελώς διακοσμητικό τον ρόλο του και μόνο ως αφορμή για να επισπεύδουν την εκλογική διαδικασία.

Αααα .... και κάτι σοβαρότατο ακόμη.

Οι συγγενείς α' και β΄Βαθμου να αποκλείονται από κάθε εκλογική διαδικασία για τουλάχιστον 20 χρόνια από την τελευταία φορά που άσκησε εξουσία άμεσα συγγενικό τους προσώπο.

ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ. Ούτε στην πίπα που ακούμε τα τελευταία χρόνια ότι δεν υπάρχουν αντικαταστάτες και άξιοι. Οι καλύτεροι όλων πρώτα δουλεύουν, καταξιώνονται επαγγελματικά, δημιουργούν. Και κρίνονται όχι κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά καθημερινά και με πολύ αυστηρότερα κριτήρια, που δεν αφήνουν περιθώρια λάθους.

Πάντα υπήρξα Αντιβασιλικός (σε αντίθεση με την συχωρεμένη και λατρεμένη μου γιαγιά που λάτρευε καθε τι βασιλικό) και διαπιστώνω ότι αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι μία νέα μορφή Αριστοκρατίας.

.... Νέοι άνθρωποι να πιστεύουν σοβαρά και ακράδαντα ότι τους ανήκει η βουλευτική έδρα του πατέρα τους και να αναθρέφονται με αυτές τις φιλοδοξίες από μικρή ηλικία....

Νομίζω ότι πρέπει να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την ιδιάζουσα αριστοκρατία, που μας κυβερνά από τον πόλεμο και μετά. Δεν μας αξίζει.

Θα ήθελα να αλλάξω ή να φτιάξω πολλά ακόμη, όπως ένα σύστημα πραγματικά ανοιχτής δημοκρατίας, παρόμοιο με αυτό που είχε οραματιστεί και ο Σπύρος Ντόβας για το καταστατικό της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, αλλά δεν θα ήθελα να βαρύνω και να μεγαλώσω παραπάνω το κείμενο μου.

Άλλωστε σε μια ημέρα δεν θα είχα το χρόνο να κάνω και πολλά και παράλληλα να γυρίσω και να γνωρίσω όλο το Μαξίμου ...

Ακούω τώρα εσάς λοιπόν.

Αν για μία ημέρα μόνο ήσασταν Πρωθυπουργοί ή Πρωθυπουργίνες (για να το πω και λαϊκά), εσείς τι θα κάνατε?

Εγώ προτείνω αρχικά να ακούσουμε την γνώμη διαφόρων διαφορετικών ανθρώπων, που τους ενώνει όμως το πάθος τους για το blogging:

Για να δουμε τι θα έκανε μία αστείρευτη, μαχητική και πολυάσχολη blogger - αρχιτέκτονας

μία ποιητρια-ακτιβίστρια,

μία έμπειρη και με έντονες λογοτεχνικές ανησυχίες δημοσιογράφος,

ένας καταξιωμένος στιχουργός μερικών από των πιο αγαπημένων τραγουδιών μας,

ένας άνθρωπος των δικτύων,

ένας άνθρωπος του web 2.0

μία απλή κοπέλα με έντονες ανησυχίες από την Ρόδο,

μία φοιτήτρια ή ένας φοιτητής,

ένας μουσικός-γραφίστας,

ένας άνθρωπος του μαρκετιγκ,

ένας μόνιμος κάτοικος εξωτερικού,

μια παρέα με έντονες οικολογικές ανησυχίες,

ένας nanakos,

μία κοπέλλα με μεγάλη φαντασία και αγάπη για κόμιξ,

ένας μεγάλος σε όλα του OLDBOY

ο κολλητός μου και......

.... όποιος άλλος θέλει να γίνει κάτοικος του Μαξίμου για μία ημέρα. Μην ξεχνάτε ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα του εκλεγεσθαι...

Στο κάτω κάτω όποιος δεν κάνει σωστά την δουλειά του, στο τέλος της ημέρας.... θα φάει όστρακο!

40 σχόλια:

CyberEddie είπε...

εγώ βασικά θα καταργούσα την βουλή, έχω βαρεθεί να αποφασίζουν άλλοι πόσα θα μου αφαιρέσουν από τη τσέπη μου τα επόμενα χρόνια ΧΩΡΙΣ να μου παρέχουν ασφάλεια, πολιτισμό, διασκέδαση, ηρεμία, σταθερότητα και βασικά ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ.

DaNaH είπε...

Ωραίο το post σου Phile! Άρχισα να απαντάω εδώ στα comments σου, αλλά μου βγήκε μεγάλο, οπότε αποφάσισα να το κάνω post στο blog μου. Περιμένω να δω και αυτοί που προσκάλεσες τι θα απαντήσουν! :)

CyberEddie είπε...

Δανάη πατήσαμε το enter, την ίδια στιγμή!!

DaNaH είπε...

LOL απίστευτο! :)

Unknown είπε...

Aγαπητέ Φίλε, δεν βλέπω το ζήλο πολλών πρωθυπουργών μιας μέρας στο μπλογκ σου. Γιατί τάχα?

Εγώ πάντως αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα θα έκανα ότι ακριβώς κάνω και τις υπόλοιπες:

θα ξυπνούσα το πρωί (αγάλι αγάλι)αγκαλιά με το σύντροφό μου και θα πήγαινα στο γραφείο μου με τα πόδια.

Θα εργαζόμουν με ζήλο για όσους ζητούσαν τη βοήθειά μου. Ισως και λίγο περισσότερο από όσο συνιστά το γιατρός...Αμα μου έκαναν σχόλια γι αυτό (ιδίως οι άνδρες...) θα τους θύμιζα τι ωραία που είναι να ζεις από τη δουλειά σου και μόνον...Ανεξάρτητος και ελεύθερος.
Πότε πότε ενώ θα δούλευα τη δουλειά της ρουτίνας θα αναλογιζόμουν τα όνειρά μου τα εφηβικά, τα νεανικότερα, όσα ίσως πρόδωσα...
Θα αναρωτιόμουν γιατί να είναι οι πλούσιοι πιό κακοπληρωτές από τους φτωχούς... Θα φρόντιζα να εισπράξω τους λογαριασμούς για παρασχεθείσες εργασίες και μόνον ώστε να είμαι εντάξει με τους εργαζομένους που απασχολώ.
Θα διάβαζα...θα διάβαζα... θα διάβαζα...
Θα έπινα καφέ με τους συνεργάτες μου και θα γελούσα μαζύ τους. Θα ήθελα τη γνώμη τους για όλα. Θα μου άρεσε να είναι άξιοι και θα τους καμάρωνα γι'αυτό. Αμα ερχόταν κανένας άσχετος θα τον ...άφηνα με τρόπο να παραιτηθεί...
Θα ήμους αυστηρή με τη λούφα και την τεμπελιά και αμείλικτη με τα πασαλείμματα. Θα πιπίλιζα τα αυτιά των συνεργατών μου ότι η ζωή είναι μικρή για να είσαι λίγος. Οτι έχει ευθύνη στον εαυτό σου να είσαι κάτι για το οποίο να αισθάνεσαι υπερήφανος εσύ και μόνον εσύ!
θα σεβόμουν τους συναδέλφους μου όσο ενοχλητικοί και αν μου ήταν.
Θα πλήρωνα τα χρέη μου και τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ
θα πήγαινα για ψώνια όπως συνήθως ...
Θα πήγαινα στο δικαστήριο ευχόμενοι οι πελάτες μας να μην έχουν δίκες. Θα ονειρευόμουν μια καλύτερη δικαιοσύνη.
Θα μαγείρευα το φαγάκι μας το επιούσιο μεριμνώντας και για το σκύλο μας. Θα ευχαριστούσα την καλή μας αλβανίδα που μας βοηθά να μην βρωμίσουμε και μας κρατάει ανθρώπους, καθαρούς και νοικοκυρεμένους. Θα της αγόραζα και κανένα γλυκό σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Θα τηλεφωνούσα στους φίλους μου να δω αν είναι καλά. θα λυπόμουν που τους ξεχνώ πότε πότε. Θα ονειρευόμουν πάρτυ με όλους τους φίλους μαζεμένους.
Θα τσαντιζόμουν πολύ με όσους βρώμιζαν, έβριζαν, λάδωναν κοκ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ... Θα σκέπτόμουν με νοσταλγία μήπως έπρεπε να είχα ζήσει αλλού... Μετά θα προσγειωνόμουν.
Θα τηλεφωνούσα στη μάνα μου και θα κοίταζα να τη βοηθήσω σε ότι την απασχολεί αποδεχόμενη από αυτήν πότε πότε και αποκλειστικά καμιά σπανακόπιτα, παστίτσιο για το καλό.
Θα έβγαζα βόλτα το σκύλο μου, φροντίζοντας να μην λερώσει και να μην φαγωθεί από ζόρικους σκύλους ζόρικων αφεντάδων. Θα τον χάιδευα για όσα μου προσφέρει.
Θα άκουγα μουσική.
Θα πληγωνόμουν για τους χαμένους φίλους και τις άθλιες παρεξηγήσεις.
Θα με ενοχλούσε η προσποίηση και οι δήθεν συμπολίτες μου.
Θα έκλεινα άγαρμπα το τηλέφωνο σε όποιον μου τηλεφωνούσε για να πουλήσω πελάτη. Θα σκεπτόμουν τότε ότι καλύτερα που έχω και λίγα ευρώ στην μπάντα ώστε να μην ενδίδω σε εκβιασμούς.
Θα προβληματιζόμουν για το αν θέλω ή όχι παιδί...Μάλλον ναι θα κατέληγα αλλά θα φοβόμουν για πάρτη του και πάλι θα δύσταζα. Θα καμάρωνα τους φίλους μου που τόλμησαν όμως να το κάνουν ήδη.
Θα καμάρωνα και το κηπάκι της αυλής του γραφείου. Η γαζία είναι δύο μέτρα ...
Θα αναλογιζόμουν τα όνειρά μου τα νεανικά και θα έπεφτα στη δουλειά και πάλι την "εξωσχολική"
Θα προσπαθούσα να εξοικιωθώ με τις νέες τεχνολογίες.
Θα έκανα φίλους νεώτερους και γεροντότερους, φτωχότερους και πλουσιότερους.
Δεν θα "μάσαγα" στην κολακεία. Δεν θα κολάκευα κανέναν.
Θα έσκαγα από το κακό μου αν έχανα καμιά υπόθεση. Θα ήθελα να κερδίζω...
Θα ονειρευόμουν να βρω κάποιο τρόπο θεμιτής αθανασίας.
Θα προσπαθούσα να αδυνατίσω και να γυμνάζομαι διατηρώντας την ψυχοσωματική μου ισορροπία. Θα ήθελα να έχω ευχάριστη όψη και μια ευχάριστη ζωή.
Θα έβριζα και θα πολεμούσα εναντίον όποιου θίγει τους ανθρώπους και όσους εν γένει αγαπώ.
Μετά θα αναλογιζόμουν ότι πρέπει να δείχνω κατανόηση.
Θα τηλεφωνούσα στο γιό σου να δω τι κάνει. Τα πιπίνια πάντα μου άρεσαν όπως ξέρεις.
Θα διάβαζα το μπλογκ σου, του Κλέαρχου και άλλων φίλων. Θα πήγαινα και στα λαοπρόβλητα να δω τι παίζει.
Θα έβλεπα και λίγο τηλεόραση.
Θα εισέπραττα ένα σωρό μπελάδες και βρισιές γογγίζοντας και μετά θα ήθελα να είμαι πιό υπομονετική.
Το βράδυ θα έφευγα τελευταία από το γραφείο φροντίζοντας να μην έχω εκκρεμότητες. Θα ονειρευόμουν μια καλύτερη αυριανή μέρα όμως.Μετά θα μάλωνα τον εαυτό μου που είμαι πάντα ανικανοποίητη.
Θα πήγαινα κανένα σινεμά αν προλάβαινα σκεπτόμενη ότι θέλω από τον εαυτό μου περισσότερα γιατί η ζωή τελειώνει. Θα οδηγούσα μόνη μου και ποτέ με οδηγό σπορ αυτοκίνητο. Ναι! θα ντρεπόμουν λίγο αλλά μετά θα σκεπτόμουν ότι δικαιούμαι να έχώ άποψη. Μαύρη κούρσα δεν θα ήθελα ούτε για νεκροφόρα.
Θα καθόμουν αγκαλιά με το σύντροφό μου...
Τα υπόλοιπα δεν στα λέω...

Αρης Δαβαράκης είπε...

Χαζή ερώτηση υποψηφίου : Εδω ν΄απαντήσω ή απ΄το μπλόγκ μου;

Αρης Δαβαράκης είπε...

Πολύ χαζή ερώτηση. Απαντάω εδώ. Λοιπόν : Δεν ξέρω πως θα τα κατάφερνα αλλά θα έθετα την βάση για την αλλαγή του συντάγματος ώστε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται απ΄ευθείας απο τούς ψηφοφόρους. Θα συμφωνούσα με τούς Τούρκους να μειώσουμε τίς αμυντικές δαπάνες μας αμοιβαίως και οτι έβγαζα θα τόριχνα στην Παιδεία (υπολογιστές, καλοπληρωμένους δασκάλους και καθηγητές, κ.λ.π). Και το βράδυ θα έκανα ένα σούπερ πάρτυ με όλους μου τους φίλους και τούς εχθρούς στον Εθνικό Κήπο που θα φωτιζότανε ειδικά και θα ήταν ανοιχτός απ΄όλες τις εισόδους του, με τρομερό catering και ένδυμα casual! Μετά απ΄όλ΄αυτά, το ξημέρωμα, θα παρέδιδα στον επόμενο πρωθυπουργό με όλες τις τιμές - και θα πήγαινα για ύπνο!

Ανώνυμος είπε...

Δύο πρωταρχικές ενέργειες:

Πρώτη προτεραιότητα της Πρωθυπουργίας μου θα ήταν να χρησιμοποιήσω το κύρος της θέσης για μια γνωριμία με την Angelina Jolie. Αυτή η γνωριμία πρέπει να γίνει σε αυτή τη ζωή....

Δεύτερη (χρονικά) προτεραιότητα θα ήταν η Παιδεία - και μόνον.

Πιστεύω ότι ως λαός έχουμε χάσει το τραίνο. Έχουμε βγει όλοι από στραβό καλούπι και δεν σωζόμαστε με τίποτα.

Θα έριχνα το βάρος στη νέα γενιά. Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. θα διέλυα το σύστημα και θα το έχτιζα από το μηδέν.

Θα επέλυα όλους τους δασκάλους και θα τους ξαναπροσλάμβανα μόνο μετά από βασανιστικές διαδικασίες επιλογής με πολύ αυστηρά και υψηλού επιπέδου κριτήρια.

Για το θέμα του σχολείου θα γράψω και ποστ στο nylon, ελπίζω την επόμενη εβδομάδα γιατί μου έχουν γεννηθεί διάφορες σκέψεις.

Να σώσουμε τα παιδιά μας τουλάχιστον. Τίποτε άλλο....

philos είπε...

Ανδρεα, αγανακτισμένο σε ακούω και το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό, μιας και είσαι ελευθερος επαγγελματίας.

Ανώνυμος είπε...

Φιλε μου καλέ, σε βρισκω πανέτοιμο για την εξουσία. Κοιτα να βάλεις και κανα κοστουμι της προκοπής. Τερμα οι βερμουδίτσες και τα τοιαύτα. Εντάξει ;
φιλια
ριτς

ΥΓ θελει αρετή και τολμη η...δημοκρατία.

DaNaH είπε...

[ Nikos said: "Θα επέλυα όλους τους δασκάλους και θα τους ξαναπροσλάμβανα μόνο μετά από βασανιστικές διαδικασίες επιλογής με πολύ αυστηρά και υψηλού επιπέδου κριτήρια." ]

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου πάνω σε αυτό το θέμα!!!! :)

CyberEddie είπε...

Και βέβαια είμαι αγανακτισμένος! Υπάρχει Ελλην που να είναι? Και σε τι? Περίθαλψη? Ασφάλεια? Σχεδιασμό? Πρόνοια? Παιδεία? Πυροσβεστική? Αστυνομία? Νοσοκομεία? Παροχές? Τεχνολογία? Ανταγωνιστικότητα? Βλέμμα στο μέλλον ώστε να προωθούνται οι ικανοί? ΕίναΙ ΤΌΣΑ πολλά που σκέφτομαι ότι πάνε λάθος. Και το χειρότερο είναι ότι είμαι πεποισμένος του να μην περιμένω βοήθεια παρά μόνο από τον εαυτό μου. Αυτό είναι το χειρότερο: Η έλλειψη ελπίδας από τη μεριά της πολιτείας και το βιώνω -επίσης- από πολλούς γύρω μου...

Ο κόσμος δεν θέλει κάποιους αλλά δεν ξέρει και που να πάει...

arammos είπε...

Θα έκανα αντιπολίτευση στον εαυτό μου!!! :) Εγώ θα προσπαθούσα να φτιάξω την παιδεία. Το θεωρώ το Α και το Ω για κάθε σοβαρό κράτος. Τα πάντα ξεκινούν από εκεί.

philos είπε...

Άρχισα να απαντάω στα σχόλια αλλά κάποιες οικογενειακές ανάγκες, τις οποιες το τελευταίο διάστημα τις επωμίζομαι αποκλειστικά εγώ, με έκαναν να διακόψω. Θα εξηγήσω με αναλυτικό ποστ τους λόγους...

Δανάη, χαίρομαι που σε ενέπνευσα άμεσα να γράψεις κάτι. Τα σχόλιά μου θα σου τα κάνω απο εκεί.

philos είπε...

Ελένη, αυτό θα ήταν ένα πρώτης τάξεως ποστ στο μη δικηγορικό σου blog.
Με τίτλο βέβαια ... Οι λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής μου που με κάνουν ευτυχισμένη!

philos είπε...

VOTE FOR ARIS.
Και τώρα που το θυμήθηκα γιατί όλη την εβδομάδα έτρεχα σαν τρελλός και χρόνια πολλά για την ονομαστική σου εορτή πριν 3 ημερες.
Νομίζω ότι έχεις μπει στο πετσί του υποψηφίου παριστάνοντας τον χαζό!
Πάντως με διαφορά θα κέρδιζες τον τίτλο του πιο δημοφιλή και glamour υποψηφίου!

Φαντάζομαι λοιπόν τον εθνικό κήπο κάτι σαν Γιωτ κλαμπ από τα παλια... Μόνο που δεν θα ήταν after!
;)

philos είπε...

Και κάτι ακόμη Αρη και λοιποί φίλοι μου!
Ο καθένας σας μπορεί αν θέλει να γράψει αυτό που σκέφτεται στο δικό του Blog και να το διαδώσει...
Ετσι ωστε παραμονές εκλογών να δουμε και να διαπιστώσουμε τι είναι αυτά που πρωταρχικά απασχολουν τον κόσμο.
Είμαστε τόσοι πολλοί και τόσο διαφορετικοί εδώ μέσα που σίγουρα αποτελούμε ένα ικανοποιητικό δείγμα του τι πραγματικά αναζητά ο κόσμος να αλλάξει ή να δει να πραγματοποιείται στην Ελλάδα που ζούμε.

philos είπε...

Νίκο, στο πνεύμα μου είσαι κατ'αρχάς για την Αντζολίνα!
;D
Και θα συμφωνήσω ότι η παιδεία είναι κεφάλαιο για το μέλλον κάθε τόπου.
Και γω πάντως θα διέλυα το υπάρχον σύστημα.
Έτσι όπως είναι τώρα θεωρώ και γω ότι δεν διορθώνεται. Αλλά και πάλι επειδή είναι μια συνεχόμενη διαδικασία, έχει τρομερες δυσκολίες να διαλυθεί εντελώς...
Δύσκολο πρόβλημα αλλά όχι άλυτο!
Περιμένω το ποστ σου!

philos είπε...

Ριτς καλο ΣΚ σου ευχομαι και από Δευτέρα περιμένω την "Χίλαρυ" να φορέσει το πρωθυπουργικό της ταγεράκι και να κάνει τα δικά της διαγγέλματα.

Εγώ ως πρωθυπουργός θα προτιμήσω κάτι πιο κάζουαλ. Όχι βερμούδα αλλά ούτε και τα γαμπριάτικα κουστουμια που φοράνε οι πολιτικοί μας!

philos είπε...

arammos,
Αν έκανες αντιπολίτευση στον εαυτό σου, θα σε ψήφιζα με τυφλά μάτια! Και ας διαφέρουμε ιδεολογικά!
Θεωρείς και την παιδεία ως το νουμερο 1 θέμα...
Σίγουρα θα σε ψήφιζα!

Unknown είπε...

Φίλε διαμαρτύρομαι έντονα.
Ειλικρινά πιστεύω ότι αν ένας πρωθυπουργός λειτουργούσε όπως εγώ στην καθημερινή μου ζωή (ΟΚ δεν θα πήγαινε δικαστήριο, θα πήγαινε Μαξίμου... και λοιπόν? δουλειά είναι και αυτή!) πολλά θα ήταν αλλιώς.
Ιδίως αν αντί να έχει τους γονείς του για να τους διαδέχεται ή το σκύλο του για διαφήμιση η μαμά του περιοριζόταν στη σπανακόπιτα και ο σκύλος στην αφοσίωση... Εξάλλου και ο Σημίτης που πήγαινε στο γραφείο με τα πόδια έγινε θέμα! μην το ξεχνάς.
Σίγουρα αν καμάρωνε τη γαζία του δεν θα καιγότανε η χώρα. Η αν καιγόταν θα είχε ήδη αυτοκτονήσει.
Τέλος αν σε είχε φίλο θα ήταν τόσο σωστός άνθρωπος που δεν θα ήταν σίγουρα επιτυχημένος. Οι φίλοι λαμόγια μας κάψανε!!! Σκέψου να λένε όλοι ότι ο φίλος του/της πρωθυπουργού πάνε τσάρκα με τον Κλέαρχο και την Κατερίνα ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΙΖΑ!
Δεν θα τονίσω το θέμα του μπλογκ διότι ο άλλος ο δικός μας το ιντερνετ έμαθε και έγινε διεθνές ζήτημα.
Οσον αφορά τα προσωπικά που λες και πάλι διαφωνώ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ.
Κλείνω με μια λέξη για το γιό σου.
Αν δεν κάνω λάθος την τελευταία φορά που τον είδα όλοι μας πρόσφεραν δώρα και καμάρωναν αυτό το χαρούμενο πανέξυπνο παιδάκι!
Ξέρεις τι κότσια θέλει να βρίσκεσαι δίπλα σε έναν όμορφο και πανέξυπνο άνθρωπο και να μη ζηλεύεις που οι κάμερες δεν κοιτάζουν εσένα? Ε λοιπόν πρωθυπουργός σωστός είναι αυτός που πάει βόλτα αγκαλιά το γιό σου (ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΤΟΥ) και χαίρεται. Δεν ζηλεύει!
Φιλιά!

nanakos είπε...

Σε αυτό το ερώτημα είχα απαντήσει πέρυσι τον Ιούλιο και παραθέτω το αντίστοιχο απόσπασμα:

"Στον Κωστάκη αρέσουν οι διακοπές, η ξάπλα και το καλό φαί – για την ακρίβεια, το φαί! Περνάει τη μέρα του αλλάζοντας τσιμπιδάκια στα δίδυμα, κουτρουβαλιάζεται με τα σκυλιά του, βλέπει πολλές πολλές ταινίες, πηγαίνει βόλτες με όποιο ποδήλατο δεν βουλιάζει κάτω από τα εκατοντάδες κιλά του, κάνει μπάνιο τόπλες και χωρίς να ντρέπεται και στον ελεύθερο του χρόνο κόβει τις συντάξεις. Γαμώ!

Σ’ εμένα αρέσουν οι διακοπές, η ξάπλα και το πολύ φαί. Δίδυμα δεν έχω αλλά αν είναι να τα χαλάσουμε εκεί, δανείζομαι ένα ζευγάρι για να συναλλάζω κιόλας και να μην βαριέμαι. Λατρεύω το σινεμά, τις βόλτες με το ποβήλατο και μπορώ να είμαι όλη μέρα αγκαλιτσουλίνι με τον Λέννυ. Οι συντάξεις δεν μου φταίνε σε τίποτε και γενικά δεν μου φταίει οτιδήποτε δεν μου τρώει τη μπουκιά ή τον γκόμενο.

Θα μπορούσα φυσικά να καλώ τους υπουργούς ΜΟΥ στο Μαξίμου που είναι και δροσερό, να πίνουμε πίνα κολλάντα και να κουβεντιάζουμε τα πρότζεκτς ΜΟΥ:


1) Μια φορά τον μήνα θα αλλάζει το τραγούδι του κόμματος ανάλογα με τα κέφια ΜΟΥ.


2) Δεκαετής εξορία σε όποιον υπουργό δεν μαθαίνει καλά το αντίστοιχο χορευτικό.


3) Αφού στην Κουτσίκου αρέσουν τόσο πολύ οι καρφίτσες θα την ξηλώσω και στη θέση της θα βάλω τη Βιργινία Βεντουράκη.


4) Θα δώσω το κλειδί της χώρας στη Σακίρα.


5) Θα κλείσω τη Βουλή και θα την κάνω spa για τους κομμουνίστας.


6) Θα κάνω δικό μου κανάλι και θα παρουσιάζω όλες τις εκπομπές. Όταν δε, θα θέλω να περάσω κανένα

νομοσχέδιο, θα προτείνω 3 αντί για 1 και θα μπορεί ο πολίτης να στέλνει sms και στο τέλος της εκπομπής θα διαλέγουμε το καλύτερο.


7) Οι υπουργικές συσκέψεις θα γίνονται παρουσία ορκωτών νίντζα οι οποίοι θα κάθονται στα πλαινά μου σαν τα σκυλιά των Κάιζερ και θα πλακώνουν στο ξύλο όποιον λέει μαλακίες.


8) Θα ενημερώνω καθημερινά το μπλόγκ μου για το πώς περνάω τη μέρα μου.


9) Θα δημιουργήσω το φ-ο-β-ε-ρ-ό Υπουργείο Κουλεμανσόν/Σανσόν που θα ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με κουλαμάρες του τύπου ‘καρπούζι μαχαίρωσε μανάβη’, ‘ ο άντρας μου την έχει μικρή και ο εραστής μου μικρότερη’ κλπ


10) Το Δημόσιο θα λειτουργεί μόνο μια ώρα την ημέρα – γιατί καλύτερα να το ματώνεις από το ξύσιμο στο σπίτι σου παρά στο γραφείο και να ταλαιπωρείς και τη σφουγγαρίστρια.


11) Τις θυμάστε τις Θεσπρωτίες; Ε, θα τις μαντρώσω όλες σε άσυλο για να ανέβει ο τουρισμός!


Bonus: Θα καταργήσω την Εφημερίδα της Κυβέρνησης και θα κυκλοφορώ μηνιαία αποσπάσματα από το μπλόγκ μου + τα νέα τρέντς στα παρκετόπανα!


Αυτά μου έρχονται προς το παρόν, εδώ στο μπαλκονάκι μου στη ξενιτιά. Αν σκεφτώ κάτι άλλο δεν θα σας το πω γιατί θα μου κλέψετε τις καταπληκτικές μου ιδέες. "

Ανώνυμος είπε...

Philos.... μελλοντικές κοινωνίες ανθρώπων ; Πού ειναι αυτό το λινκ; το ειδα και τογραψες στον Αραμμος.. Εγώ δεν παίζω καθόλου ;
Περιμένω. Σουστειλα μηνυμα και στο φέισμπουκ. Τί ναναι αραγε αυτό ; Μάλλον για συμμαθητές κλπ... Αντε βρες τους τωρα στα γεραματα.
ριτς

Ανώνυμος είπε...

Και επειδή δεν θέλω να μην απαντήσω στην τιμή που μου κάνεις, θα έλεγα το εξης , αγαπημενε μου φίλε:
αν γινόμουν ποτέ πρωθυπουργινα θα πάσχιζα πρώτον να επαναφέρω σε λειτουργία το διχτυ εμπιστοσύνης πολιτικού προσωπικού και πολίτη και δεύτερον θα αγωνιζόμουν για τη διάχυση του σεβασμού από γενιά σε γενιά και από άνθρωπο σε άνθρωπο.
σε χαιρετώ
ελπίζω σπίτι ναναι ολα καλα
ριτς

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΔΑ ΣΤΟ βημα τον αρχηγό γιατρό. Σεμνός φαινεται. ειναι και ο Μαράτος ; τον ξερω καλα.
φιλια
ριτς

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΔΑ ΣΤΟ βημα τον αρχηγό γιατρό. Σεμνός φαινεται. ειναι και ο Μαράτος ; τον ξερω καλα.
φιλια
ριτς

bbchris είπε...

Αν ήμουν για μια μέρα πρωθυπουργός δεν θα έκανα τίποτα. Για 4 χρόνια το συζητάμε. :)

Ανώνυμος είπε...

Θα έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τρόπους να αποκλείσω τον επόμενο πρωθυπουργό από την εξουσία.
Για πιο λόγο; Αν δεν τον γνωρίζω εγώ σίγουρα το γνωρίζει αυτός και όλα τα λαμόγια που τον ψήφισαν για 4 χρόνια, ενώ εμένα μόνο για μια...μέρα. Δημοκρατία το λέτε εσείς αυτό;

philos είπε...

Είχα την εντύπωση ότι θα ήμουν πιο χαλαρός στην δουλειά αυτή την εβδομάδα αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο...
Πολύ δουλειά μέχρι αργα! Επείγοντα και ενδιαφέροντα.
Τολμώ να πω πιο ενδιαφέροντα και από αυτα των εκλογών αλλά με δεσμέυει το επαγγελματικό μου απόρρητο να σας πω λεπτομερειες.

Ελενη, μιλούσα χθες και με αγαπητό μου παιδικό φίλο και μου έλεγε πόσο η εξουσία φθείρει τους ανθρώπους...
Εγώ γιατί νομίζω ότι αυτοι που δειχνουν φθείρονται στην ουσία δεν φθείρονται, απλά εκδηλώνουν τις πραγματικές τους προθέσεις και δείχνουν τις πραγματικές τους προτιμήσεις και ενδιαφέροντα!
Δεν πιστεύω ότι θα αλλάξω ποτέ εγώ ή εσύ! Και πολλοί ακόμη, οι οποίοι όμως σπάνια θα τους δούμε σε κυβερνητικούς θώκους (μπλιαχ τι άθλια λέξη!) θέσεις ήθελα να πω!

Νομίζω είναι η κατάλληλη εποχή να δούμε όλοι την τελευταία ταινία του Ρόμπιν Ουίλλιαμς, "Ο Άνδρας της χρονιάς".

philos είπε...

Νανακος, είσαι πολύ μπροστά από την εποχή μας! Αν και περα από την πλάκα πιστεύω ότι θα είχες πολυ σοβαρές λύσεις να δώσεις σε πολλά θέματα.

Ρίτσα, θα περιμένεις λίγο για το κείμενο λόγω δουλειάς. Υπενθυμισε μου το αν το ξεχάσω.
Ο αρχηγός είναι σεμνός, υπερβολικα σεμνός θα έλεγα σε σχεση με το πως έχουμε συνηθίσει τους "αρχηγους".
Μόνο που για να καταφέρεις να επαναφέρεις σε λειτουργία το δίχτυ εμπιστοσύνης, θα χρειαστουν πολλά χρόνια και όχι μόνο 1 μέρα. Δύσκολους στόχους βάζεις!!!

Chris, ένα παρτάκι στον κήπο για τους φίλους δεν θα το έκανες? Με κανα live, ε ε ε ?

ipodcrates και ο επόμενος για μια ημέρα θα ήταν έτσι.
Φαντάζεσαι?
;D

Μαρία Κ. είπε...

Μπράβο Χρήστο!
Πολύ ωραία η ιδέα σου να αρχίσεις ένα καινούριο "παιχνίδι" μεταξύ των bloggers!

Μια σημείωση: είμαι τόσο νέα δημοσιογράφος, που δεν γνωρίζω αν και αύριο το πρωί θα κάθομαι στο ίδιο γραφείο!

philos είπε...

Μαρία σου εύχομαι και απο εδώ εκτός από Χρόνια Πολλά, αλλά και συντομα να στεριώσεις σε ένα γραφείο!
Είδες ωραίες απαντήσεις που έδωσαν διάφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους και εδώ αλλά και στα επιμέρους blogs τους?
;D

Ανώνυμος είπε...

Philos θα σου απαντήσουμε, και λίαν συντόμως, μέσα από το blog μας...και αυτό είναι δέσμευση!!!

paraxeno είπε...

ποιήτρια? ακτιβίστρια? χμμμμμ υπερβολικό σε βρίσκω ;)

το χω σκεφτεί συχνά, και θέλω να αλλάξω χίλια πράγματα και δυο χιλιάδες ένα...

εκείνο όμως που θα κανα αλήθεια πρώτο... θα φίμωνα τους ενήλικες, και θα άκουγα τα παιδιά, τα μικρά παιδιά εκείνα που δεν πήγαν σχολείο ακόμη, που η διδαχή μας δεν έχει μπολιάσει ακόμη τα μυαλά τους, που δεν γίναν άρπαγες ούτε μικρόμυαλοι πολίτες, τα παιδιά που δεν γνωρίζουν ιστορία, που έχουν την ιστορία στα κύτταρά τους, και ξέρουν το σωστό απ το λάθος... θα κοίταγα που κοιτάνε πιο συχνά με χαμόγελο, κι αυτό θα κρατούσα, θα κοίταγα τι τα κάνει να δακρύζουν κι αυτό θα κατάστρεφα... αφελές θα σκεφτείτε, αλλά οι μνήμες των κυττάρων θαρρώ είναι ο καλύτερος οδηγός... εκείνες που κάνει τον άνθρωπο ζώο που εντάσσεται και επιβιώνει χωρίς να καταστρέφει, απλά για να υπάρξει αρμονικά...

και πιο συγκεκριμένα, Παιδεία, Περιβάλλον, Αποκέντρωση... (κοινώς στα όρη στα άγρια βουνά όλοι, έτσι κι αλλιώς με τις κλιματικές αλλαγές κατά κει μας βλέπω αναγκαστικά, εκτός από όσους ξέρουν καλό κολύμπι)

σε ευχαριστώ που μου δίνεις πάντα κουράγια....

philos είπε...

Χριστίνα, τα πιστεύω αυτα που λέω, αλλά γενικότερα είσαι πολύπράγμων και πολυάσχολος άνθρωπος και σε αυτό όντως μοιαζουμε!

Νομίζω ότι η παιδεία ως προτεραιότητα κερδίζει τις περισσότερες ψήφους στο συγκεκριμένο ερώτημα!

ίσως την επόμενη φορά κάνω και ένα Poll.

Δυστυχώς αυτές οι εκλογές έτυχαν την πιο άτυχη στιγμή για εμένα. Με πολλή δουλειά, και έντονες οικογενειακές υποχρεώσεις, και δεν κινητοποιηθηκα όσο θα ήθελα.

Δεν πειράζει...
That was just the beginning!

philos είπε...

sid_iron

Χαίρομαι που λες ότι θα μου απαντήσετε σε πληθυντικό!
Θέλω να ακουστουν πολλές γνώμες!

Εύχομαι καλή επιτυχία στα μαθηματά σας πρώτα!
;D

paraxeno είπε...

αρκεί να κινείται η ψυχή φιλε μου, άσε που κινείσαι αρκετά όσο μπορώ να καταλαβω μεγαλώνοντας το γιό σου... αυτό που το βάζεις? η παιδεία από την οικογένεια αρχίζει και μετά την πιάνουν οι δάσκαλοι...

οι κινητοποιήσεις όλων των ειδών ποτέ δεν τελειώνουν.... κάπου θα συναντηθούμε ;)

να εισαι καλά....

Teo Maragakis είπε...

Ε όχι και νέοι άνθρωποι. Μη ξεχνάμε τη γεροντολαγνεία που μαστίζει την Ελλάδα ε;

philos είπε...

EREVOS, η φράση που είπα ακούστηκε από αντικειμενικά νέο άνθρωπο, που ακόμη δεν έχει βάλει υποψηφιότητα στην περιφέρεια που εκλεγόταν επί μακρόν ο πατήρ του!

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Όχι! Δε φεύγω!
Τι να τους κάνω εγώ που δε με θέλουν;
Κ ι άλλος ναρθεί τα ίδια θα κάνει και χειρότερα.
Δε φεύγω!-

Πού θα ξανάβρω εγώ τέτοιον λουφέ
και τέτοιες ρεβεράντζες;

Μόνο να συνεχίσω να μιλώ για ελευθερίες
δημοκρατίες και δικαιώματα,
και να τους λέω πως εγώ
φροντίζω για να μη τους λείψουν.

Δε φεύγω! Αφού ο λαός με ανέχεται
είμαι ο πρωθυπουργός που του αξίζει.

'Ύστερα, με τον Ομπάμα επάνω, ούτε στον ύπνο μου
(κολοαράπη λίγα θα ‘ναι τα ψωμιά σου…)
πρωθυπουργία δεν ξαναβλέπω.
Δε φεύγω!

Κι αν την Ελλάδα την ερήμαξα τελείως
ε και;
Καλά να είμ' εγώ και τα λεφτά μου μόνο.
Έξυπνος ήμουνα -προόδεψα-
πρέπει γι αυτό λόγο να δώσω;

Δε φεύγω!

Γ. Χ.