Με την πρώτη ματιά βλέποντας από απόσταση αυτό το σπίτι στο Ναυπλιο, σου κάνουν εντύπωση τα φρέσκα και ζωντανα του χρώματα.
Όμορφο. Ξεχωρίζει από τους γκρίζους τόνους του μπετόν στην γειτονική πλατεία aka πάρκιγκ.
Πλησιάζεις κοντά να βγάλεις φωτογραφία (εδώ κάνετε κλικ στην φωτογραφία για να μεγεθύνετε) και τότε και μόνο προσέχεις τις προχειρα γραμμένες στο χέρι (να πω καλύτερα στο πόδι για να ακριβολογώ) ταμπελίτσες μία με το όνομα της Πανσιον μόνο στα Αγγλικά και μία ακόμη πιο χαμηλά που δείχνει προς τα που είναι η ρεσεψιον.
Δυστυχώς η αγάπη για τις λεπτομέρειες είναι που κάνει ένα εκ πρώτης όψεως όμορφο σπιτι να απέχει ελάχιστα από το συγχρονο νεοελληνικό κιτς. Παρατηρώ ότι συχνά εμείς οι Έλληνες (και συμπεριλαμβάνω και μενα για λόγους που πρέπει να εξηγήσω σε άλλο ποστ) δεν δίνουμε σημασία στις λεπτομέρειες. Και χαλάμε την τελική προσπάθεια...
Αν βοηθούσε και ο δήμος και η ΔΕΗ και κρύβανε τις κεραίες κατά τα πρότυπα της Πλάκας και υπογειοποιούσανε τα καλώδια του ρεύματος, αυτό το χωρίς ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σπίτι θα ξεχώριζε ακόμη περισσότερο και θα συνέβαλε στο μέγιστο στο να φύγεις από το Ναύπλιο με ακόμη περισσότερες θετικές εντυπώσεις!
Και για να μην φανώ γκρινιάρης μόνο, θα ήθελα να ξεχωρίσω αρκετά μαγαζιά στο κέντρο του Ναυπλίου που μου έκαναν πολύ όμορφη εντύπωση με την διακόσμησή τους, εσωτερική και εξωτερική, τα οποία όμως δεν καταφερα να βγάλω φωτογραφία, μιας και κουβάλαγα στα χέρια το μισοκοιμισμένο μου γιο.
Σίγουρα θα ξαναπεράσω από το Ναύπλιο, είτε στην διάρκεια αυτών των διακοπών είτε κάποιο ΣΚ μέσα στον χρόνο και γιατί όχι και να ψωνίσω ένα μοναδικό χειροποιητο t-shirt από το "Don't kiss the frog" είτε κάποιο αντικείμενο για το σπίτι από τα πολύ ενδιαφέροντα ακόμη μαγαζάκια στο ίδιο στενό, είτε κάποιο μικρό περσικό χαλί ή κιλίμι από το μαγαζί που έμοιαζε με σκηνικό από την αγορά κάποιας αραβικής πόλης στην εποχή των παραμυθιών της Χαλιμάς, και του οποίου το όνομα μου διαφεύγει τώρα (ω τι πρωτότυπο για εμένα.... αν και είμαι σίγουρος ότι ξεκινούσε από Μ... παω να πάρω βιταμίνες μπας και θυμηθώ!)
5 σχόλια:
Τα καλώδια... μεγάλο θέμα! Σκέψου να ήτανε υπόγεια (ναι, οκ, ούτε να το ονειρεύομαι εδώ).
Σωστός ο φίλος. Και εμένα δεν μου αρέσουν κάτι τέτοια. Εάν πας ξανά στο Ναύπλιο να πάρεις κομπολόι (αν και κάτι μου λέει ότι πήρες). Αγαπημένος προορισμός και για εμένα.
Κατάλαβα και στην Δράμα τα ίδια περνάτε, citronella?
arammos, δεν πήρα τίποτα για να ξανα πάω. Και πιστεψε με είναι πολλά πέραν του κομπολογιου που θα αγόραζα ευχαρίστως! Ένα κομπολόι πάντως το έχω βάλει στο μάτι!
;D
Κι εμένα μ' αρέσει πολύ το Ναύπλιο, και δεν με ενοχλούν οι χειρόγραφες επιγραφές. Τις θεωρώ γραφικές. Τα καλώδια είναι άλλη ιστορία. Καλές διακοπές και καλά ψώνια ;-)
Και μένα δεν με ενοχλούν οι χειρόγραφες.Το αντιθετο. Αλλα να είναι όμορφα επιμελημένες και σε σωστα σημεία τοποθετημένες.
Σε ευχαριστώ και για τις δυο ευχές.
Δημοσίευση σχολίου