Ενδιαφέρουσες και Ευοίωνες εξελίξεις στο ελληνικό διαδίκτυο!
Το in.gr εγκαινίασε - για την κεντρική είδηση τουλάχιστον, από όσο είδα με μια γρήγορη ματιά που είχα σε ένα διάλειμμα που έκανα από τη δουλειά μου- την ύπαρξη σχολίων (comments στην γλώσσα των bloggers), σε ερώτηση - θέμα σχετικό με την εν λόγω είδηση.
Πηγαίνοντας στην σελίδα που διαβάζει κάποιος όλες τις απόψεις διαπίστωσα ότι μέσα σε 2¨30 ώρες, είχαν υποβληθεί 14 σελίδες από 5 σχόλια η κάθε μία, σύνολο 70 σχόλια!
Τι σημαίνει αυτό?
Με δυο λόγια (μιας και πρέπει να συνεχίσω την δουλειά μου) ότι ο κόσμος θέλει να εκφραστεί. Θέλει βήμα έκφρασης.
Πριν καλά καλά ανθίσουν τα blogs στην Ελλάδα, το in.gr κάνει μια μεγάλη καινοτομία. Εγώ απλά να συγχαρώ τους ιθύνοντες (Νίκο Βασιλάκο, εσύ το σκέφτηκες?) και περιμένω να δω με αγωνία τις επόμενες εξελίξεις.
Γιατί οι εξελίξεις δεν είναι πάντα ευοίωνες, όπως διαπίστωσα εδώ και μερικές ημέρες π.χ. με το blog του Ελεύθερου Τύπου, το οποίο και εξαφανίστηκε από τις οθόνες μας...
7 σχόλια:
Ας ελπίσουμε, μόνο, να το υποστηρίξουν και τεχνικά το θέμα -- γιατί με τους λογαριασμούς e-mail τα έχουν κάνει μπάχαλο...
Το θέμα των email δεν το κατέχω καθόλου, γιατί ποτέ δεν είχα λογαριασμό εκεί. Απλά φαίνεται ότι είναι μια πειραματική ιδέα, που δείχνει να περπατάει.
Από τον αριθμό των απαντήσεων φαίνεται ότι όλοι κατηγορούν τα «παράθυρα» των δελτίων αλλά όλοι θέλουν να βγουν σε αυτά!!!!!
Αναρωτιέμαι... Τι θα γίνει με τα υβριστικά σχόλια?
Chris, όλοι επιθυμούν διακαώς τα δικά τους 5 δευτερόλεπτα δημοσιότητας. Δες τι γίνεται με τα μηνύματα σε τηλεοπτικές εκπομπές και ραδιόφωνα.
Αν το 1/10 από όλους αυτούς έγραφαν τις απόψεις τους σε ένα Blog και αντέχαν σε διάλογο, κάτι θα γινόταν. Τώρα απλά πετάνε μια γνώμη και φεύγουν.
Τα υβριστικά σχόλια είναι αναπόφευκτα. όπως και η βλακεία που κυκλοφορεί γύρω μας. Αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν γύρω μας, είναι μέρος της κοινωνίας μας. Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν αυτού του τρόπου την επικοινωνία είναι η αδιαφορία.
Στην τελική χέστηκα για το τι θα πει κάποιος ο οποίος εκφράζεται μόνο μέσα από την οργή του. 200 χρόνια πριν θα ανησυχούσα, μήπως αυτή η οργή μεταδοθεί και δημιουργήσει όχλο, τώρα απλά δεν ασχολούμαι. Αξία τους δίνουμε.
Αποτελεί Φίλε μου μια προσομοίωση δημοκρατίας. Είναι όμως και η μόδα που το επιβάλει. Ο μιμητισμός. Κάθε τι που γίνεται όμως με τη γλώσσα είναι εν τέλει θετικό.
Θα αποφύγω κάθε πονηρό συνειρμό που μου έφερε η απάντησή σου Eleni...,
και θα ρίξω το σύνθημα:
Γλωσσοκοπανάτε τους!
;))
Δημοσίευση σχολίου