Το εν λόγω άρθρο δίνει πολύ καλές συμβουλές για να μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί χωρίς όμως τρελαινόμαστε και πανικοβαλλόμαστε στην δουλειά.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι πολλές φορές ερχόμαστε στη δουλειά απλά για να γεμίσουμε τα γραφεία για ένα 8ωρο, 10ωρο και χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική απόδοση της πολύωρης παρουσίας μας εκεί. Καθημερινά ακούω σχόλια για κάποιον που συνηθίζει να λείπει ή αργεί να έρθει στη δουλειά από τους υπόλοιπους επιμελείς ή μη συναδέρφους, αλλά ποτέ για κάποιον ο οποίος δεν παράγει σωστά αποτελέσματα. Τους δε διοικούντες τους νοιάζει μόνο η παρουσία μας σε έναν απλά ικανοποιητικό βαθμό δίπλα τους για να τους βοηθήσουμε να πετύχουν αυτά που επιθυμούν οι ίδιοι, χωρίς να ενδιαφέρονται εάν η εταιρεία μας έχει προσλάβει συχνά για να πετύχουμε άλλους στόχους.
Συχνά πάλι ακούω να επιβραβεύουν την γρήγορη ανταπόκριση συναδέρφων σε μια δουλειά και σπάνια την αποτελεσματικότητα ή την δημιουργικότητα που μπορεί κάποιοι από αυτούς να επιδεικνύουν. Αποτέλεσμα, η ισοπέδωση, η έλλειψη κίνητρου και η μείωση παραγωγικότητας.
Διαβάζοντας το παραπάνω άρθρο μου γεννήθηκε η σκέψη ότι μια σύγχρονη εταιρεία που εμπιστεύεται τους υπαλλήλους και τους διοικούντες της, θα άφηνε ελεύθερα τα στελέχη της να δουλέψουν όποτε και όσο και όπου αυτά θέλουν, κρίνοντας καθαρά αντικειμενικά τα αποτελέσματα και την επίτευξη στόχων.
Τίποτε άλλο.
Τι κερδίζει αυτή την στιγμή η εταιρεία μου που ελλείψει δουλειάς με έχει αφήσει στο γραφείο μου να κάθομαι 6 στις 8 ώρες κάθε μέρα. Ούτε αυτή κερδίζει ούτε εγώ. Οι περισσότεροι μέσα στις εταιρείες και τα γραφεία (εκτός από τα λογιστήρια και τα γραφεία παροχής υπηρεσιών) κάνουμε πνευματική δουλειά. Για αυτή πληρωνόμαστε.
Αμ' έλα που οι πιο δημιουργικές μου ιδέες μου έρχονται σπίτι, όταν ασχολούμαι με κάτι άσχετο όπως σκούπισμα, μαγείρεμα ή όταν οδηγάω και ακούω δική μου μουσική ή όταν κάνω ντους. Και αυτές οι στιγμές είναι για τις οποίες αξίζει το 90% του μισθού μου. Τις οποίες ιδέες γεννάω κατά 90% εκτός εργασιακού χώρου.
Στον εργασιακό μου χώρο νιώθω ότι πληρώνομαι μόνο και μόνο για να γεμίζω το σκηνικό αυτής της παράλογης θεατρικής παράστασης που λαμβάνει χώρα καθημερινά, να κάνω θελήματα διαφόρων και να εξασκούμαι στις Δημόσιες Σχέσεις.
Για αυτό και τελευταία – χωρίς πλάκα - έχω αρχίσει και ντύνομαι καλύτερα από τους συναδέρφους γύρω μου για να αποδείξω στα αφεντικά μου ότι με έχουν τοποθετήσει σε λάθος μέρος του σκηνικού της παράστασης που έχουν στήσει. Να τους δείξω ότι πρέπει να τοποθετηθώ σε σκηνικό δικού μου κλειστού γραφείου, με μια γραμματέα απέξω να φτιάχνει καφέ φρέντο (γιατί όλα τα υπόλοιπα που κάνει μια γραμματέας, έχω μάθει χρόνια τώρα να τα κάνω μόνος μου πιο γρήγορα) και μέσα σε ένα αμάξι μισθωμένο με leasing.
ILLUSTRATION BY JAMES NOEL SMITH
Φυσικά και επειδή διαφωνώ με όλα τα προαναφερθέντα προνόμια των ανώτατων υπαλλήλων εδώ που εργάζομαι, αλλά και επειδή αν τυχόν και καταφέρω να τους πείσω μόνο λόγω εμφάνισης και όχι των ικανοτήτων που τους έχω επιδείξει απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια, βλέπω οι φιλοδοξίες και οι στόχοι μου σύντομα να με σπρώχνουν να γίνω αφεντικό του εαυτού μου.
Το πως ?
Το δουλεύω εδώ και λίγο καιρό.
Και μην με ρωτήσει κανένας που? Μέσα στο σκηνικό που εργάζομαι φυσικά και στις άφθονες και ανέμελες ώρες που περνάω τελευταία στο σπίτι με την οικογένεια μου!
Ενδιαφέροντα links με συμβουλές για την επιχειρηματικότητα είναι τα παρακάτω:
Seven Rules of Motivation
Going Solo: How to get from corporate minion to freelance monarch
Συμβουλές για επιχειρηματικότητα από τον LifehackerAυτό το site το ανακάλυψα πρόσφατα και έχει πολύ καλές ιδέες και άρθρα για πάρα πολλά πράγματα που με ενδιαφέρουν. Πέρα από αυτό είναι πολύ καλογραμμένο και πολύ ελκυστικό και εύκολοδιάβαστο. Απο εκεί ξεχώρισα τα δυό παρακάτω άρθρα:Getting To Done: Don’t be an employeeKeep your job. Start a company.Και μέσω links από τα παραπάνω δύο εξαιρετικά άρθρα για την περίπτωσή μου:
Full-time freelancing: 10 more things in 360 days
και το κορυφαίο:5 ways to start a company (without quitting your day job)
Στο τέλος όμως ο καθένας από όσους θέλει να κάνει το γενναίο βήμα και να στήσει μια επιχείρηση, πρέπει να κοιτάξει κατάματα τον εαυτό του και να βρει τα δικά του κλειδιά που θα τον βοηθήσουν να αναπτύξει τις προσωπικές του ιδιαίτερες συμβουλές που θα ακολουθήσει στη νέα του καριέρα.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι πολλές φορές ερχόμαστε στη δουλειά απλά για να γεμίσουμε τα γραφεία για ένα 8ωρο, 10ωρο και χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική απόδοση της πολύωρης παρουσίας μας εκεί. Καθημερινά ακούω σχόλια για κάποιον που συνηθίζει να λείπει ή αργεί να έρθει στη δουλειά από τους υπόλοιπους επιμελείς ή μη συναδέρφους, αλλά ποτέ για κάποιον ο οποίος δεν παράγει σωστά αποτελέσματα. Τους δε διοικούντες τους νοιάζει μόνο η παρουσία μας σε έναν απλά ικανοποιητικό βαθμό δίπλα τους για να τους βοηθήσουμε να πετύχουν αυτά που επιθυμούν οι ίδιοι, χωρίς να ενδιαφέρονται εάν η εταιρεία μας έχει προσλάβει συχνά για να πετύχουμε άλλους στόχους.
Συχνά πάλι ακούω να επιβραβεύουν την γρήγορη ανταπόκριση συναδέρφων σε μια δουλειά και σπάνια την αποτελεσματικότητα ή την δημιουργικότητα που μπορεί κάποιοι από αυτούς να επιδεικνύουν. Αποτέλεσμα, η ισοπέδωση, η έλλειψη κίνητρου και η μείωση παραγωγικότητας.
Διαβάζοντας το παραπάνω άρθρο μου γεννήθηκε η σκέψη ότι μια σύγχρονη εταιρεία που εμπιστεύεται τους υπαλλήλους και τους διοικούντες της, θα άφηνε ελεύθερα τα στελέχη της να δουλέψουν όποτε και όσο και όπου αυτά θέλουν, κρίνοντας καθαρά αντικειμενικά τα αποτελέσματα και την επίτευξη στόχων.
Τίποτε άλλο.
Τι κερδίζει αυτή την στιγμή η εταιρεία μου που ελλείψει δουλειάς με έχει αφήσει στο γραφείο μου να κάθομαι 6 στις 8 ώρες κάθε μέρα. Ούτε αυτή κερδίζει ούτε εγώ. Οι περισσότεροι μέσα στις εταιρείες και τα γραφεία (εκτός από τα λογιστήρια και τα γραφεία παροχής υπηρεσιών) κάνουμε πνευματική δουλειά. Για αυτή πληρωνόμαστε.
Αμ' έλα που οι πιο δημιουργικές μου ιδέες μου έρχονται σπίτι, όταν ασχολούμαι με κάτι άσχετο όπως σκούπισμα, μαγείρεμα ή όταν οδηγάω και ακούω δική μου μουσική ή όταν κάνω ντους. Και αυτές οι στιγμές είναι για τις οποίες αξίζει το 90% του μισθού μου. Τις οποίες ιδέες γεννάω κατά 90% εκτός εργασιακού χώρου.
Στον εργασιακό μου χώρο νιώθω ότι πληρώνομαι μόνο και μόνο για να γεμίζω το σκηνικό αυτής της παράλογης θεατρικής παράστασης που λαμβάνει χώρα καθημερινά, να κάνω θελήματα διαφόρων και να εξασκούμαι στις Δημόσιες Σχέσεις.
Για αυτό και τελευταία – χωρίς πλάκα - έχω αρχίσει και ντύνομαι καλύτερα από τους συναδέρφους γύρω μου για να αποδείξω στα αφεντικά μου ότι με έχουν τοποθετήσει σε λάθος μέρος του σκηνικού της παράστασης που έχουν στήσει. Να τους δείξω ότι πρέπει να τοποθετηθώ σε σκηνικό δικού μου κλειστού γραφείου, με μια γραμματέα απέξω να φτιάχνει καφέ φρέντο (γιατί όλα τα υπόλοιπα που κάνει μια γραμματέας, έχω μάθει χρόνια τώρα να τα κάνω μόνος μου πιο γρήγορα) και μέσα σε ένα αμάξι μισθωμένο με leasing.
ILLUSTRATION BY JAMES NOEL SMITH
Φυσικά και επειδή διαφωνώ με όλα τα προαναφερθέντα προνόμια των ανώτατων υπαλλήλων εδώ που εργάζομαι, αλλά και επειδή αν τυχόν και καταφέρω να τους πείσω μόνο λόγω εμφάνισης και όχι των ικανοτήτων που τους έχω επιδείξει απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια, βλέπω οι φιλοδοξίες και οι στόχοι μου σύντομα να με σπρώχνουν να γίνω αφεντικό του εαυτού μου.
Το πως ?
Το δουλεύω εδώ και λίγο καιρό.
Και μην με ρωτήσει κανένας που? Μέσα στο σκηνικό που εργάζομαι φυσικά και στις άφθονες και ανέμελες ώρες που περνάω τελευταία στο σπίτι με την οικογένεια μου!
Ενδιαφέροντα links με συμβουλές για την επιχειρηματικότητα είναι τα παρακάτω:
Seven Rules of Motivation
Going Solo: How to get from corporate minion to freelance monarch
Συμβουλές για επιχειρηματικότητα από τον LifehackerAυτό το site το ανακάλυψα πρόσφατα και έχει πολύ καλές ιδέες και άρθρα για πάρα πολλά πράγματα που με ενδιαφέρουν. Πέρα από αυτό είναι πολύ καλογραμμένο και πολύ ελκυστικό και εύκολοδιάβαστο. Απο εκεί ξεχώρισα τα δυό παρακάτω άρθρα:Getting To Done: Don’t be an employeeKeep your job. Start a company.Και μέσω links από τα παραπάνω δύο εξαιρετικά άρθρα για την περίπτωσή μου:
Full-time freelancing: 10 more things in 360 days
και το κορυφαίο:5 ways to start a company (without quitting your day job)
Στο τέλος όμως ο καθένας από όσους θέλει να κάνει το γενναίο βήμα και να στήσει μια επιχείρηση, πρέπει να κοιτάξει κατάματα τον εαυτό του και να βρει τα δικά του κλειδιά που θα τον βοηθήσουν να αναπτύξει τις προσωπικές του ιδιαίτερες συμβουλές που θα ακολουθήσει στη νέα του καριέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου