9 Μαΐ 2006

Μπας και επιτέλους υπερβήκαν τα όρια και ήχησε το καμπανάκι?

Στην ¨Κ" της 07.05.2006, αναδημοσιεύτηκε ένα ενδιαφέρον άρθρο των ΝΥΤ, με τίτλο "Ένα τρίτο, ενεργειακό αμερικανικό κόμμα". Είναι αυτό που λέμε ο ορισμός ενός αιρετικού άρθρου.

Για να πάρει κάποιος μια πρώτη ιδέα καταγράφω την εισαγωγή αυτούσια:

"Τι θα έκανε ο ΟΠΕΚ εάν επιθυμούσε οι ΗΠΑ να παραμείνουν εξαρτημένες από το πετρέλαιο; Η απάντηση είναι εύκολη. Θα καλούσε το αμερικανικό Κογκρέσο να αντιμετωπίσει την άνοδο της τιμής του πετρελαίου είτε υιοθετώντας την πρόταση των Ρεπουμπλικανών, να δοθούν 100 δολάρια σε κάθε πολίτη για να συνεχίσει να οδηγεί το ενεργοβόρο αυτοκίνητό του, είτε να προτιμήσει την πρόταση των Δημοκρατικών, να αρθεί, για περίοδο 60 ημερών, ο ομοσπονδιακός φόρος επί του πετρελαίου. Και στις δύο περιπτώσεις ο ΟΠΕΚ θα ήταν ευχαριστημένος. Οπότε, για να συνοψίσουμε, το Κογκρέσο προτείνει να πράξουμε ακριβώς αυτό που θα ήθελαν οι χειρότεροι εχθροί μας. Δηλαδή να επιδοτήσουμε την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο, σπάζοντας τους κουμπαράδες των παιδιών μας, προκειμένου να μπορέσουμε να πληρώσουμε την τιμή που μας ζητάνε οι «προαγωγοί» του πετρελαίου και, τελικά, εμείς να παραμείνουμε εξαρτημένοι και αυτοί να συνεχίσουν να κολυμπάνε στα δολάρια. Με τέτοιο Κογκρέσο, ποιος χρειάζεται την Αλ Κάιντα."

Και τελειώνει το άρθρο:

"
Οντως, το αμερικανικό σύστημα είναι σχεδιασμένο για δύο κόμματα. Ομως, προαισθάνομαι ότι κάποια ημέρα, σύντομα, ένας πολιτικός, ίσως επειδή θα θέλει να είναι διαφορετικός, ίσως μόνο και μόνο για το αστείο του πράγματος, θα αποτολμήσει να πει την αλήθεια στους Αμερικανούς. Ο κατάλληλος υποψήφιος με το κατάλληλο μήνυμα όσον αφορά το ενεργειακό ίσως κατορθώσει να κυριαρχήσει στην αμερικανική πολιτική σκηνή –θα χάσει την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά– αλλά, ίσως, να καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές."

Το άκουγα χρόνια από πολύ κόσμο, ότι ο Αμερικανός θα εξεγερθεί μόνο εάν του θίξουν το δικαίωμα στη φτηνή βενζίνη. Φαίνεται ότι τελικά ο Αμερικανός πολίτης θίχτηκε από τους τελευταίους ενοίκους του Λ. Οίκου, οι οποίοι από την υπερβολική τους σιγουριά, αλαζονεία και ανικανότητα να εκτιμήσουν τα σύγχρονα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα, υπερέβησαν τα όρια και έκαναν το μοιραίο λάθος. Δυστυχώς αυτό το λάθος δεν θα το πληρώσουν μόνο οι Ρεπουμπλικάνοι στις επερχόμενες εκλογές, αλλά το πληρώνει ήδη και ο πληθυσμός ενός ολόκληρου πλανήτη.
Το μόνο που εύχομαι είναι να μην προσπαθήσουν να διορθώσουν το λάθος τους με άλλα χειρότερα και πιο μοιραία λάθη.

2 σχόλια:

Katerina ante portas είπε...

Θυμήθηκα ένα άρθρο που διάβασα προ καιρού σε αυτό το blog, με την αναφορά σου στο ενεργειακό.

Εγώ θα ήθελα να τονίσω ένα άλλο σημείο του άρθρου της Καθημερινής:

Το τρίτο κόμμα πρέπει να είναι μεγάλο, με στρατηγικό στόχο, κεντρώο και ανοιχτόμυαλο· ένα κόμμα που θα θεωρήσει το ενεργειακό ζήτημα ζωτικό για την αποκατάσταση της δύναμης και του πλούτου των ΗΠΑ. Πραγματικά η ενέργεια αποτελεί το «κλειδί» για την αναγέννηση των ΗΠΑ – από την παρακίνηση περισσότερων νέων να σπουδάσουν μαθηματικά και επιστήμες γενικότερα, μέχρι τον περιορισμό του εμπορικού ελλείμματος μέσω της μείωσης της εξάρτησής μας από εισαγόμενο πετρέλαιο και τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος διά της αύξησης των φόρων στο πετρέλαιο.

Για να δούμε. Είναι και η "στρατηγική" εμφάνιση του Πάουελ με πολιτικό περιεχόμενο..

philos είπε...

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι! Δεν έμεινες μόνο στην γενική θεώρηση, αλλά προσπάθησες να αναλύσεις και την πολιτική σκηνή της Αμερικής. Σίγουρα κάποιον ή κάποιους είχε στο μυαλό του ο αρθρογραφος (αν και από την έλλειψη ονόματος φαίνεται το σχόλιο να είναι της σύνταξης).
Γενικά όλο το άρθρο είναι εξαίρετο.
Για να δούμε.