Λίγα λόγια για μένα.

Είμαι 34 ετών, μηχανικός σε μια κατασκευαστική εταιρεία και ζω στην Ελλάδα του EURO , των Ολυμπιακών αγώνων και λίαν εσχάτως της Έλενας Παπαρίζου. Σε μια Ελλάδα που ψάχνει αναγνώριση και καταξίωση μέσα από πρακτικές και λογικές πρώην σοσιαλιστικών καθεστώτων! Που τη νοιάζει μόνο να είναι πρώτη στα σπόρ και τα θεάματα. Και που συνεχώς γουστάρει να γκρινιάζει για τον ακριβό της καφέ και τις ακριβές ντομάτες και λαχανάκια στην λαϊκή.
Ζω στη χώρα, που έχει πάψει να σκέφτεται. Όπου οι πολίτες έχουν αναθέσει στους παρουσιαστές των ειδήσεων των 8 να σκέφτονται και να αναλύουν την δική τους καθημερινότητα, ανήμποροι να αντιληφθούν τον παραλογισμό των επιχειρημάτων τους και τον αληθινό στόχο του πολιτικού τους μαρκετιγκ.
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το διαδικτυακό ημερολόγιο με στόχο να ξυπνήσω αυτό το τμήμα του εγκεφάλου μου που τείνει τα τελευταία χρόνια να αποκοιμηθεί και να δομήσω και πάλι τις απόψεις μου για όσα μου συμβαίνουν εμένα προσωπικά αλλά και γύρω μου.
Είναι 8:50, καιρός για επιστροφή στη δουλειά.