Σηκώνεσαι σιγααα σιγά να μην ξυπνήσεις κανέναν, βαζεις καφέ, κάθεσαι στο λάπτοπ χωρίς να ανοίξεις τηλεόραση/μουσική, μες την απόλυτη ησυχία και τότε έρχεται και κάθεται δίπλα σου στον καναπέ ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι ξύπνησες, όχι γιατί εκείνος έχει ξυπνήσει αλλά γιατί θέλει να είναι δίπλα σου. Και ας τον μάλωσες χθες βράδυ. Και ας είναι ακόμη τρελλά κουρασμένος και νυσταγμένος. Του λείπεις.
Και συνειδητοποιείς ότι οι Κυριακές σου καιρό τώρα έχουν αποκτήσει μια συνήθεια καινούργια, λατρεμένη που δεν θες να χάνεις ούτε ένα επεισόδιο.
Θα βρεθούν και στιγμές που θα περάσεις μόνος. Όλη την υπόλοιπη εβδομάδα την περνάς μόνος. Χωρίς να νιώσεις ποτέ αυτή την λαχτάρα για αγκαλιά κάθε ώρα της ημέρας.
Καλή Κυριακή!
Και συνειδητοποιείς ότι οι Κυριακές σου καιρό τώρα έχουν αποκτήσει μια συνήθεια καινούργια, λατρεμένη που δεν θες να χάνεις ούτε ένα επεισόδιο.Θα βρεθούν και στιγμές που θα περάσεις μόνος. Όλη την υπόλοιπη εβδομάδα την περνάς μόνος. Χωρίς να νιώσεις ποτέ αυτή την λαχτάρα για αγκαλιά κάθε ώρα της ημέρας.
Καλή Κυριακή!
9 σχόλια:
Λατρεμένα κυριακάτικα πρωινά plile μου!
Νωχελικά, με άρωμα καφέ, την πιο όμορφη παρέα κι αυτό το καφεκίτρινο χρώμα του Φθινοπώρου.
Σου εύχομαι πολλά ακόμη τέτοια πρωινά!
Καλημέρα!
"phile"
"Της Κυριακής τα πρωινά θα τα βρούμε ξανά αγκαλιά στο κρεββάτι ..." τραγουδάει η Άλκηστις. Και είναι πανέμορφα να ξυπνάς αγκαλιασμένος από 2, 3 ή 4 ζευγάρια χέρια, όπως εγώ κάθε Κυριακή :-)
Καλημέρα, Χρήστο.
τα αγαπώ κι εγώ αυτά τα Κυριακάτικα πρωινα.. καλή σου μέρα..
Τέλεια Κυριακάτικα πρωινά...Τι ωραίες στιγμές!
:) Να κάνεις τα πάντα για να ξεκλέψεις λίγο χρόνο μόνος και μόλις ακούγονται τα πατουσάκια που σε πλησιάζουν και πάλι να λιώνεις! Αυτό είναι μαγεία!
Αν βάλεις και μουτράκια από το προηγούμενο βράδυ...απλά γίνεσαι "βούτυρο"
Καλησπέρα Χρήστο
Σαν να πιάνω αυτή την τόσο κοινή αίσθηση..."κι ας τον μάλωσες χθες βράδυ...", τι πραγματική ευλογία αυτά τα Κυριακάτικα πρωινά...Υπέροχη φωτο!!!
Ναι, είναι υπέροχες αυτές οι πρωινές επισκέψεις. Οι εποχές που τα παιδιά διψούν για την αγκαλιά μας είναι εκείνες που νομίζω θα μας λείψουν πιο πολύ, όταν μετά από χρόνια θα τα παίρνουμε τηλέφωνο γιατί δεν τα έχουμε ακούσει αρκετά… και δεν θα το καταλαβαίνουν, όπως ίσως δεν το καταλαβαίναμε εμείς.
Ποιος είπε πως η ζωή είναι δίκαιη;-)
Δημοσίευση σχολίου