Προεκλογικά...

Όχι ότι είχε λείψει σε κανέναν αυτή η περίοδος εκτός από τους συμβούλους των υποψηφίων, αλλά θέλοντας και μη όλοι ασχολούμαστε.
Και κυρίως γκρινιάζουμε.
Ασχολούμαστε με πρόσωπα, με παρελθόντα, με κομματικές ταυτότητες, με κουτσομπολιά, με τις γενικολογίες του τίποτα δεν κάνανε, και αν είσαι και λίγο πιο κομματόσκυλος άντε να γκρινιάξεις για τους τηλεοπτικούς χρόνους, για την εκστρατεία των μισητών αντιπάλων, για το που βρήκε τα λεφτά, ποιανού παιδί είναι, ποιανού γκόμενα είναι κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ....
Και αναρωτιέμαι γιατί δεν έχουμε βαρεθεί ακόμη.

Μα λάθος ο περισσότερος κόσμος βαριέται, απλά τώρα που και γω έχω αρχίσει να μην έχω ελπίδα ότι ο υποψήφιος που θα πω ότι θα τον στηρίξω δεν θα με απογοητεύσει την επόμενη κιόλας μέρα, έχω αρχίσει και βαριέμαι...
Βαριέμαι να μπω σε συζητήσεις, να παρακολουθήσω υποψηφίους, που το μόνο που τους ρωτάνε και ξέρουν να απαντήσουν είναι γιατί τους στήριξε το Α ή Β κόμμα.

Οι ίδιοι και ίδιοι "πετυχημένοι" της πολιτικής, κοινωνικής, αθλητικής ζωής του τόπου διαγωνίζονται σε ένα διαγωνισμό λαοφιλίας.

Οι γκρίνιες για τα πεζοδρόμια, τα σκουπίδια, τα χρέη, τα τέλη, τους μετανάστες, την εγκληματικότητα, την ανεργία... παραχωρούν την θέση τους στα οράματα και προγράμματα...

Προγράμματα και οράματα χωρίς προϋπολογισμούς.
χωρίς καν ονόματα δρόμων ή γειτονιών,
χωρίς χρόνους υλοποίησης,
χωρίς πρόγραμμα διαχείρισης του δημοτικού μηχανισμού,

το μόνο που μετράει είναι η διάθεση για όραμα και αγώνα!

Αγώνα του υποψηφίου
...για να δώσει το κράτος λεφτά, περισσότερα λεφτά, να τα πάρει από εμάς και να τα δώσει σε υπαλλήλους δικούς του, σε εργολάβους που θα φτιάξουν νέα δημαρχεία, θα ασφαλτοστρώσουν...
... πλέον αγώνα για να συνεχίσουν οι τράπεζες να τους δανείζουν μέχρι να έρθει η ημερομηνία της αναπόφευκτης πτώχευσης...

υποψήφιοι που επιλέγονται παραμονές εκλογών, που θα ρετουσαριστούν και θα πατροναριστούν από διαφημιστικές και PR και άπειρα γραφεία συμβούλων και που θα βρούνε φωνή από τα social media για τους επόμενους δύο μήνες...

και μετά η απόλυτη σιωπή... ούτε καν αν κάνουν ανασχηματισμό των αντιδημάρχων δεν μαθαίνουμε... αλλά που ποιος ξέρει μπορεί ξαφνικά να ανακαλύψουμε κατά τον ερχόμενο Γενάρη όπως και φέτος ότι χρωστάνε πολλά που ούτε το ΔΝΤ δεν τους σώζει...

... μια χώρα παιδική χαρά, που αρνείται να ενηλικιωθεί, να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και τις παθογένειες της, το μέλλον της...

ps. Επειδή είμαι άνθρωπος της πράξης και όχι σκόρπιων λόγων για την αποκομιδή likes, θα πω με 2 απλά λόγια τι θέλω από έναν υποψήφιο δήμαρχο.
Θέλω...
- να μου πει τι χαρακτήρα θέλει να έχει ο δήμος του? Εμπορικό, τουριστικό, ήσυχο προάστιο, καλλιτεχνικό, αθλητικό?
- να μου δείξει το οικονομικό του πρόγραμμα. Να μου δείξει τι έσοδα και τι έξοδα έχει προϋπολογίσει
- να μου δείξει χάρτη με τις γειτονιές και να μου πει ακριβώς τι έχει σκοπό να κάνει για να τις βελτιώσει. Να δω ότι έχει ήδη περπατήσει κάθε μέτρο του Δήμου που θέλει να κυβερνήσει και εχει χαρτογραφήσει αλλά και μελετήσει λύσεις στα προβλήματα ή έχει να προτείνει βελτιώσεις.
- να μου παρουσιάσει τους συνυποψηφίους δημοτικούς συμβουλους του, και πως θέλει να αξιοποιήσει τον καθε ένα. Σε τι θέση, τι αρμοδιοτητες αν κερδίσει τον Δήμο.
- τι του αρέσει στον Δήμο που είναι? Τι είναι αυτό που αγαπάει περισσότερο? Τι είναι αυτό που τον ενοχλεί?
-  μια ανοιχτή παραίτηση σε περίπτωση που αφήσει υπόνοια σκανδάλου αυτός ή κάποιος από τους συμβουλους του
- ένα διαδικτυακό ημερολόγιο με όλες του τις κινήσεις κατά την προεκλογική περίοδο και μια δέσμευση ότι το ίδιο θα τηρήσει και μετά.
τέλος μετά την λήξη των εκλογών, έναν οικονομικό ισολογισμό με ότι χρησιμοποίησε (υλικά, κόσμος, χώρους, ιστοσελίδες, κλπ) και τι αξίας χορηγίες (από ορκωτό εκτιμητή) ή έξοδα είχε.

με δυο λέξεις... διαφάνεια και ρεαλισμό θέλω.

Και δεν με νοιάζει αν δεν έχει εμπειρία. Είδα και αυτους που απέκτησαν εμπειρία ως δήμαρχοι πόσο "καλά" τα πήγανε... Αν δω όλα τα παραπάνω θα μπορώ να εκτιμήσω πολύ καλύτερα ποιος έχει πιθανότητες να είναι πετυχημένος Δήμαρχος και να ασχοληθώ και πάλι με το τι θα ψηφίσω!