και εδώ να ευχαριστήσω και τους διάτρητους για τα καλά τους λόγια αλλά κυρίως για τον ενθουσιασμό που έδειξαν κατά την παρουσίαση του road-cast...
Δεν πρόλαβα να σας ακουσω για πολλή ώρα, αλλά στο λίγο που άκουσα είχατε μια ζωντάνια και έναν κεφάτο αυθορμητισμό που πρέπει να αποτελεί μπουσουλα και για τα υπόλοιπα ελληνικά podcasts.Τελικά η χροιά της φωνής σε ένα σχόλιο μπορεί να πει πολλά περισσότερα από ότι ένα πλήρες κείμενο. Μπορεί να γράψω σε δέκα ποστς τα ίδια λόγια ενθουσιασμού και συγχαρητηρίων, αλλά σε ένα σχόλιο ηχητικό, θα φανεί πoιο από τα δέκα ποστ με ενθουσίασε κομματάκι παραπάνω...
2 σχόλια:
χα, ακουω τη φωνή σου και τις απορίες σου...
Έχει πλάκα όντως!
Ρίτσα, παρεπιπτόντως να σου ζητήσω συγνώμη που δεν σου απαντάω στο fb αλλά μπαίνω σπάνια πλέον εκεί.
Είμεθα όλοι καλά, αλλά η δουλειά μου έχει ξεφύγει προ πολλού στο ωράριο της. Χθες έφυγα μία το βράδυ. Ελπίζω να χαλαρώσω λίγο προς το τέλος Νοεμβρίου.
Δημοσίευση σχολίου