Η χθεσινή μου ημέρα κινήθηκε μέσα στους εξωφρενικούς ρυθμούς για την κινητοποίηση για την Αμαλία και δυστυχώς προς το τέλος της για μένα και σε μια έκτακτη κινητοποίηση στην δουλειά μου ...
Το Google notebook, έχει πλημμυρίσει από δεκάδες σημειώσεις και σκέψεις που μου γεννήθηκαν χθες. Όταν ηρεμήσω και βρω ικανό χρόνο για full time blogging, θα της μεταφέρω και σε κάποιο ποστ.
ίσως πάλι και όχι.
Το σίγουρο είναι ότι η χθεσινή ημέρα ήταν ένα τεστ. Για μένα, για φίλους, για εκατοντάδες bloggers, για δημοσιογράφους, κανάλια, απλούς αναγνώστες και άλλους...
Σε πολλά επίπεδα.
Άλλα γίνανε εμφανή σε όλους, αλλά όχι.
Το σίγουρο είναι ότι η χθεσινή κινητοποίηση για την Αμαλία ΠΕΤΥΧΕ.
Για μια πρώτη γεύση με αριθμούς αλλά και με όλες τις κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα, κανείς μπορεί να επισκέπτεται τις επόμενες ημέρες το blog για την Αμαλία, το οποίο ανανεώνεται κάθε λεπτό από τους δεκάδες contributors και σχολιαστές που συμμετάσχουν.
Πολλοί θα σπεύσουν (έχουν ήδη σπεύσει μάλλον) να πουν ότι θα πρέπει κάποιος να είναι ουτοπιστής για να πιστεύει ότι χθες πετύχαμε να αλλάξει ο θεσμός για το φακελάκι ή να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στο χώρο της υγείας.
Όχι βέβαια. Για να αλλάξουν όλα αυτά σε βαθμό ικανοποιητικό και , πρέπει να αλλάξει ο καθένας μόνος μας πρώτα.
Μπορεί χθες να άλλαξαν συμπεριφορά 3, 2, έστω και 1 γιατρός και 5 συμπολίτες μας.
Και βέβαια λοιπόν άξιζε αυτή κινητοποίηση αν με αυτή την κίνηση στο άμεσο μέλλον βοηθήσει να σωθεί έστω και μία ζωή.
Αλλά εξίσου σημαντικό είναι και το άλλο.
ότι χθες συντονίσαμε τις φωνές μας.
Εκατοντάδες φωνές. Διαφορετικές καμιά φορά, ή με άλλη χροιά αναμεταξύ τους.
Αλλά συντονιστήκανε.
Και ακουστήκανε δυνατά.
Και αναδείξανε ένα νέο τρόπο διαμαρτυρίας ή διαδήλωσης αν θέλετε.
Η αρχή έγινε.
Με λάθη, με παραλείψεις? Μπορεί.
Εδώ είμαστε όλοι να ασκήσουμε σοβαρή και εποικοδομητική κριτική και να βελτιωθούμε.
Είναι τόσα πολλά αυτά που έχουμε ακόμη να διαμαρτυρηθούμε, να διαδηλώσουμε, να διεκδικήσουμε.
Δεν μεμψιμοιρούμε.
Δεν το βάζουμε κάτω και συνεχίζουμε.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
p.s. Ευχαριστώ όλους όσους βοήθησαν αυτές τις ημέρες, και ιδιαίτερα όλους αυτούς που ανώνυμα και χωρίς προβολή, βοήθησαν να διαδοθεί το μήνυμα είτε στέλνοντας μαζικά emails, είτε μοιράζοντας φυλλάδια έξω από νοσοκομεία και σταθμούς Μετρό.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα και πολύ αναλυτικά. Δυστυχώς έχω να πάω δουλειά σήμερα και έχω αργήσει!
24 σχόλια:
Έγινε αυτό; Μοιράστηκαν φυλλάδια έξω από Νοσοκομεία και Μετρό; Εεε τότε κάτι αλλάζει σίγουρα.
Από εδώ και πέρα αγαπητέ μου φίλε, αξίζει μια στρατηγική, πως θα το χειριστούμε για να μην ξεφουσκώσει και να το θυμόμαστε χωρίς να το εκμεταλλευόμαστε..
Μπράβο σου, μπράβο σας!
Μπράβο Φίλε! Μακάρι να μουν πιο κοντά ...
Yπάρχει και ραδιοφωνική εκπομπή blogger του angelito στη Δράμα, εδώ
καλημέρα παιδιά, κουραση μεν γλυκύτατη δε, δεν ξερω με τι συγκινήθηκα περισσότερο αυτές τις μέρες, με τη μαζικότητα που καταφέραμε όλοι να δώσουμε στο θεμα, με την ανιδιοτέλεια ορισμένων που εμένα προσωπικά με παραξένεψε... με την δειλία των αρχόντων που βάλαν την ουρά στα σκέλια? με το ξεμπρόστιασμα των ιδιωτικών καναλιών που αδιαφόρησαν μια και κανείς μας δεν πήρε το βήμα του γυαλιού για να τους κάνει τη χάρη σε νουμεράκια (ουστ νούμερα)
ή με το ότι μετά από πολλα χρονια που είχα να το νιώσω... ένιωσα μέλος μιας ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ειδα εκείνο που για μένα ειναι αυτονόητο, δηλαδή το οτι το κοινό καλό ειναι και προσωπικό κσλό κι όχι το αντίθετο, να ειναι σημαια και άλλων και χάρηκα, ξύπνησε ελπίδα μεσα μου τη στιγμή που όσοι με γνωρίζουν με λένε ρομαντική και χαζή με τις ιδέες που κουβαλάω...
είδα πολίτες, κοινωνούς, όχι ιδιώτες σε αυτή την προσπάθεια και ενιωσα το μεγαλείο του ανθρώπου που εξιδανικεύοντας πίστευα όταν ημουν παιδί... είδα τη στόφα των ελλήνων που δημιουργούν και μάχονται.... και μαλλον το χουμε ακόμη...
ας αναπαύεται γαλήνια η ψυσή του κοριτσιού που μας ανακίνησε όλα αυτά μεσα μας, που μας θύμισε πρωτίστως ότι ο ανθρωπος ειναι κοινωνικό ον και μας ξαναμαθε την αξιοπρέπεια και το κουράγιο... και απέδειξε εκείνο που όλοι λίγο πολύ
πιστεύουμε με όσα γίνονται τελευταία ότι αν μαζευτούμε πολλοί σαν ενας μπορούμε να εχουμε δύναμη, μπορούμε να επηρεάσουμε, δεν ειμαστε εντελώς αμοιροι των δικαιωμάτων μας... αρκεί να το πιστεύουμε... κι ας μοιάζει ουτοπία
δεν ξέρω αν πρέπει να πω ευχαριστώ ή μπράβο... το μόνο που εύχομαι σαν Χριστίνα ειναι αυτή μας τη δύναμη να την πιστεψουμε και να μην ξεχάσουμε ότι την έχουμε... το πρόβλημα δεν λυθηκε ούτε θα λυθεί σύντομα, αλλα θα τους το θυμίζουμε συχνά, ότι απαιτούμε να σέβονται την εμπιστοσύνη μας... και την υπαρξή μας...
συγνώμη για την πολυλογία αλλά can't help it χοχ
μια πρώτη ιδέα για συνέχεια που χα το χάραμα είναι σε δικό του χρόνο ο καθένας μας να στέλνει την επιστολή μας στους ελληνες τουλάχιστον πολιτικούς και φορείς οχι με τον τίτλο για την αμαλία γιατί σιγουρα θα εχει περάσει στα φίλτρα μετά το χθεσινό αλλά με αλλους τίτλους
εγώ θα βάζω... κύριε υπουργέ μας θυμάστε? ή δεν πιστεύω να μας ξεχάσατε...
ή οτι τέλος παντων μου ρθει που να περνάει λολ
μαι φορά τη βδομάδα δεκα μειλς δεν ειναι κόπος για κανέναν μας νομίζω να μας γίνει συνήθεια ενα πράμα ... πως σας φαινεται για αρχή της συνέχειας??
Γράψε αν θες λίγα λόγια για το τι άλλο έγινε στην Ελλάδα. Για τα φυλλάδια ας πούμε εγώ δεν το ήξερα. Το είπαν οι ειδήσεις; Το έγραψαν οι εφημερίδες; Το έμαθε ο πολύς κόσμος (εκτός bloggers); Έκανε κάποια ανακοίνωση το αρμόδιο υπουργείο;
Καλημέρα σε όλους,
Δυστυχώς έχω τρελλή δουλειά και πέρασα για λίγο, για να μην νομίζετε ότι σας αγνοώ.
Πολλά ωραία γίνανε το προηγούμενο τριήμερο. Αυτό είναι σίγουρο. Και πολλοί το μάθανε. Και το όλο θέμα αλλά και τα Blogs.
Συνεχίζουμε όλοι. Ήρεμα όπως πριν. Και σχεδιάζουμε και σκεφτόμαστε όχι για το πως θα πετύχει ακόμα περισσότερα η επόμενη κινητοποίηση, αλλά πως θα πετύχουμε να έχουμε καλύτερο και πιο δίκαιο σύστημα υγείας!
Θα επανέλθω απατώντας στον καθένα σας προσωπικά. Συγγνώμη που έχω χαθεί σε μια τέτοια στιγμή...
Μην ζητάς συγγνώμη. Φυσικά και δεν μπορείς να αφήσεις τη δουλειά και να ασχολείσαι με το blog.
Όποτε ευκαιρήσεις, απαντάς. Εμείς εδώ θα είμαστε.
σοφία ακόμη και καποιοι μπλογκερς φτύσαν τα παιδιά που λιώσαν σολίτσες να μοιράζουν φυλλάδια, δυο κορίτσια στη Σαλονίκη, το κατερινάκι εδώ, δεν ξέρω ποιος άλλος, οσοι αγαπησαν την ουσία δεν βγήκαν να κομπάσουν για αυτό που κανανε... κι εγώ ήθελα να βγω εξω αλλα με εφαγε ο κωδικας :(
αν ξέρετε καποιον αλλον που μοίρασε φυλλάδια πειτε μου βρε παιδιά, να μαζέψω εστω τα ονόματά τους σε μια σειρά να τους πω ενα ευχαριστώ κι ενα στην ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ
φίλε μου σε χιλιοευχαριστώ και μπλογκοδημοσίως για την υποστήριξη :) ξέρεις εσύ .... ουχ ελπίζω μη φαω ξύλο
i didnt translate this post... i do it tomorrow... my head hurts... my cardio hurts... sometimes the gods play with us... specialy to me these days... kalinihta...
Bonjour αρχηγε:D καλη δουλεια κανατε...τα εμαθα εγω...!!!:)
Συγχαρητηρια σε ολους βεβαια!!!:)
Φιλεεεεεεεεεεεεε σε χάσαμε! Πες κανα λογάκι καλέ! Μετά την Αμαλία το έκλεισες το μαγαζι??
Γειάααααα σας!
Πριν λίγο γύρισα από την δουλειά, όπως συμβαίνει γενικότερα το τελευταίο διάστημα!
Αυτές τις ημέρες και πολύ πιθανόν για μεγάλο διάστημα μες το καλοκαίρι, θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Πρόκειται για μία δουλειά που ξεκίνησε πριν 5 χρόνια και δει΄χνει - ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ - να φτάνει τώρα στο τέλος της. Είναι μία δουλειά που επηρρέασε πολύ έντονα την ζωή μου και τις εργασιακές μου εξελίξεις και πρέπει τώρα στο τέλος να κάνω το καλύτερο δυνατό για να έχει αίσιο τέλος. Δεν θα πω περισσότερα. ήδη είπα πάρα πολλά.
Και πάμε σε επόμενο comment, να τα πούμε πιο αναλυτικά.
Από ότι κατάλαβα εντυπωσίασε το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι κουνηθήκαν από την καρέκλα τους και βγήκαν να δώσουν φυλλάδια. Και μάλιστα σε νοσοκομεία!
Η Κατερίνα, η Σόφη με την αδερφή της, η Δέσποινα, η Μίρκα με τις φίλες της στην Θεσσαλονίκη.
Όλες bloggers όπως ανακαλυψα αργότερα. Κάποιοι άλλοι που δεν είχαμε χρόνο αφήσαμε φυλλάδια σε stands εφημερίδων σε starbucks και αλλού...
Εμένα αλλά και πάρα πολλών άλλων δύο λογαριασμοί gmail φτάσανε στα όριά τους.
Ναι! ανακαλύψαμε ότι υπάρχει όριο στο gmail στα email Που μπορεί να στείλει κάποιος σε μία ημέρα.
Μεγάλη επιτυχία είχαν και τα βίντεο που ετοίμασε ο Γιώργος Κρόγιας και ανέβασε στο youtube.
Αλλά μεγαλύτερη ακόμη επιτυχία ήταν ότι όλοι σύσσωμοι είπαν όχι στις προσκλήσεις NET, ALTER, ΣΚΑΙ και MEGA για μία θέση σε τηλεπαράθυρο ή ρεπορτάζ. Και όχι μόνο οι συντονιστές της κίνησης, αλλά ο κάθε blogger ή μη που συμμετείχε. Γιατί βγήκε σε comment τουλάχιστον η μία τέτοια πρόσκληση.
Να τώρα που σας γράφω, βγήκε και ο Λαζόπουλος και ασχολήθηκε με την Αμαλία, θέτοντας τα δικά του γιατί...
Αν κάποιος ψάχνει στα εκατοντάδες comments στο blog giatinamalia ή στο malpractice θα ανακαλύψει και άλλα πολλά που γίνανε.
Δεν τα παρακολούθησα όλα,λόγω δουλειάς.
όπως είπε και η ΝΕΤ 400.000 συμμετείχαν σε αυτή την κινητοποίηση.
Καλό νούμερο! Αν σκεφτεί κανείς ότι φτάνουν 300 άνθρωποι να ακινητοποιήσουν το κέντρο της Αθήνας για ψύλλου πήδημα.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι φωνάξαν ολοι μαζί συντονισμένα.
Ήταν μία νέου τύπου διαμαρτυρία.
Με αρνητικά? Με αρνητικά.
Με γενικεύσεις? Ναι με γενικεύσεις.
Με κορώνες? Ναι με κορώνες.
Αλλά και ευαισθητοποιώντας χιλιάδες άλλους συνανθρώπους μας. Ενεργοποιώντας χιλιάδες σκέψεις και αντιδράσεις. όχι απαραίτητα προς την ίδια κατεύθυνση. Αλλά κουνηθήκαν τα λιμνάζοντα ύδατα.
Εκτός από το να γράφουμε σκέψεις και σκέψεις και σκέψεις, κάναμε και λίγο δράση. Και χωρίς να κάψουμε κανα αυτοκίνητο ή να πετάξουμε μολότωφ.
Συνεχίζεται...
Σας κάλυψα? έχετε άλλες ερωτήσεις?
Διαφωνείτε (κάποιοι καλοί φίλοι το γράψανε στα ποστς τους και πολύ εκτίμησα που είχαν το θάρρος να φωνάξουν ενάντια στο ρεύμα)?
Ανατολή τελειώσανε οι εξετάσεις σου?
Πωωωως πήγαμε?
Ανδρέα, βλέπεις ότι ξεκλέβω λίγο χρόνο και βλέπω τα καινούρια σου γκατζετάκια!
Hi, Sheila.
This post and especially the previous two ones were dedicated to a young girl that died last week after a long period fight with a cancer disease. The death of Amalia became the vaulting horse for a vast protest (the first one in our country) of the greek bloggers community requesting a better and more effective health system with less corruption.
Read for more details (in english) here and you can see also a video in youtube.
I wish that today you will feel much better than yesterday!
Beijos
Σοφία, καλά τα έστειλα τα φιλιά?
Για πες μου και κανα καλημέρα, καληνύχτα, για να γράφω στην Βραζιλιάνα φίλη μας!
Μια χαρά τα είπες ;-)
Γεια = Oi (στην αρχή), tchau (στο τέλος)
Καλημέρα/καλό βράδυ/καληνύχτα = Bom dia/boa tarde/boa noite
Ελπίζω να αισθάνεσαι καλύτερα = Espero que se sinta melhor
Πήγε κανείς να δώσει φυλλάδια έξω από τις Ιατρικές σχολές;
Δεν τελειωσα ακομα...Την Πεμπτη τελειωνω και επιτελους ερχομαι Ελλαδα!Δεν τα πηγα και ασχημα ως τωρα παντως!Εχω σκοπο να κατσω ολο το καλοκαιρι κατω ...ελπιζω να μην με ανεβαζουνε για resit τον Αυγουστο!:p
Αυτο που μου εκανε εντυπωση παντως ηταν οτι το θλιβερο συμβαν του θανατου της Αμαλιας και ολον αυτον το αγωνα τα γνωριζω εγω μεσω των Blogs αλλα οι περισσοτεροι γνωστοι μου απο Ελλαδα δεν ξερουν τιποτα...!Παρα του οτι εχουν κινητοποιηθει και καναλια!!!Πως γινεται αυτο???!!!
να παίρνεις μάτι τα gadget άκια αγόρι κάνει καλό! Χτες είχα αυπνίες και πήγα στο site της Αμαλίας και ... ξαναέκλαψα! Είναι σαν να πηγαίνεις πλέον σε έναν μυστηριακό χώρο...
Σοφία, κάτι πήρε το μάτι μου για τις Ιατρικές σχολές. Κάποιοι φοιτητές κινητοποιηθήκαν.
Ανατολή, θέλει πολύ δουλειά για να κινητοποιήσεις την πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Και πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα τύχει να μην πάρουν χαμπάρι ένα γεγονός. Εγώ δεν προλαβαίνουμε να δούμε τα ποστς όλων μας των φίλων!
Ανδρέα, προχωράμε και κοιτάμε μπροστά.
Δημοσίευση σχολίου