Χριστιανικά είδωλα!

Αντιγράφω από το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως:

Ακολούθως ο κ.Αρχηγός στην ομιλία του τόνισε:
....
«…γνωρίζουμε πόσο συγκλονίστηκαν και πόνεσαν οι κάτοικοι της περιοχής και όχι μόνο…γιατί έχασαν το φύλακα και οδηγό τους, το συμπαραστάτη τους στις πιο δύσκολες και ιδιαίτερες στιγμές της ζωής τους».

Εάν κάποιος δεν παρακολούθησε τα γεγονότα τις τελευταίες ημέρες να υπενθυμίσω ότι αυτό στο οποίο αναφέρεται ο κ. Αρχηγός, είναι μια εικόνα. Μια εικόνα της Παναγίας. Μια χρυσοποίκιλτη εικόνα της Παναγίας.

Δεν αναφέρεται στην προσωπικότητα της Παναγίας, η οποία δεν μπορεί να χαθεί ποτέ, αλλά σε μια εικόνα της από τις χιλιάδες που έχουν φτιαχτεί και υπάρχουν σε όλη την Ελληνική περιφέρεια, "διαβασμένες και μη".

Και τώρα ή θα πρέπει να πιστέψω ότι ζω σε μια ειδωλολατρική χώρα, όπου οι άνθρωποι πιστεύουν σε εικόνες και χρυσά είδωλα, ή/και ότι μες την κοινολογία και κενολογία των λόγων των δημοσίων προσώπων, τα συγκεκριμένα λόγια αποτέλεσαν μια ακόμη τυπική περίπτωση.

Ο κ. Αρχηγός και ο Υπουργός έχασαν μια χρυσή ευκαιρία να τους πούμε πραγματικά μάγκες αν έλεγαν τα πράγματα με το όνομα τους. Δηλαδή ότι με το να βρουν την εικόνα έσωσαν τις δουλειές και τον τουρισμό της περιοχής, τον θρησκευτικό τουρισμό της περιοχής. Ο οποίος βασίζεται στους δεκάδες ανθρώπους που καθημερινά και όλο τον χρόνο, ξεκινάνε με πούλμαν από τον τόπο διαμονής τους, για να πάνε να βρουν τις top 10 θαυματουργές εικόνες σε όλη την Ελλάδα, να τις φιλήσουν, να κάνουν 50 μετάνοιες και μετά βγαίνοντας έξω από τον περίβολο της κάθε εκκλησίας, να αγοράσουν φυλακτά και πετσετάκια με στάμπα την Παναγιά ή τον Αη Γιώργη με τον δράκο και να ξεκινήσουν πάλι προς τα πίσω, μην παραλείποντας να σταματήσουν στο Καζινό στο Λουτράκι για καλαμάκια ή στα Καμένα Βούρλα για λουκουμάδες...

Και άντε να δεχτείς ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος της κουλτούρας μας, που έχει μια φολκλόρ χροιά και που μες τα επόμενα χρόνια θα αρχίσει να εκλείπει σε μεγάλο βαθμό - ελπίζω – και ποιος ξέρει μπορεί κάποτε να αναπολούμε νοσταλγικά, αλλά αυτό που με πείραξε πιο πολύ βλέποντας τις εικόνες αυτές χθες σε όλα τα δελτία ειδήσεων ήταν ότι κυριακάτικα, μαζέψανε όλους τους ΜΕΓΑΛΟ-γαλονάδες της ΕΛΑΣ, προεξαρχόντος του Υπουργού, για μια χουντικο-βασιλικού τύπου φιέστα. Ξεστομίζοντας απίστευτες παπαρολογίες και κάνοντας απίστευτες γραφικότητες και το κυριότερο αδικαιολόγητα έξοδα. Για μετρήστε πηλίκια στην ουρά πίσω από την εικόνα και για ζυγίστε με το μάτι πόσα κιλά χρυσό μπορεί να έχουν πάνω τους όλες αυτές οι μητροπολιτικές μήτρες...

Ή μήπως το κάνανε για διαφήμιση?

Μήπως ήθελαν να πούνε σε όλους τους προσκυνητάδες, "Ανοίξαμε πάλι και σας περιμένουμε".

Με όλα αυτά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι Μητροπολίτες και οι παρατρεχάμενοι τους δεν πρέπει να πιστεύουν στον Χριστό. Δεν μπορεί να πιστεύουν στον άνθρωπο που δίδαξε την ταπείνωση και την ταπεινότητα ως βασικό χαρακτηριστικό του τρόπου ζωής των Χριστιανών. Δεν τους νοιάζει τι ψυχή θα παραδώσουν. Κάνουν απλά Business ακριβώς όπως κάνει Business και ο κάθε τηλε-κήρυκας στα συνδρομητικά κανάλια στην Αμερική.

Δεν μπορεί να πιστεύουν πραγματικά και από την άλλη να ντύνονται μες τα χρυσά και να κάνουν φιέστες χωρίς αιδώ, χωρίς να νοιάζονται για την δυστυχία των ανθρώπων στον κόσμο, παρά μόνο δίνοντας μια ισχνή παρουσία (για τα πραγματικά μεγέθη της Εκκλησίας) σε καταστάσεις φυσικών καταστροφών για να κλείνουν τα στόματα των πολεμιών τους.

Ο Θεός που πιστεύουμε, όσοι πιστεύουμε, κρύβεται μέσα μας. Δεν κρύβεται σε καμία εικόνα ή αντικείμενο. Ούτε θυσίες απαιτεί ούτε τάματα. Το μόνο που απαιτεί είναι την αγάπη μας, κι αυτό όχι για τον ίδιο, αλλά για του συνανθρώπους μας. Και για τους φίλους και για τους εχθρούς μας.

Και αυτό για να περνάμε εμείς καλύτερα ... όχι γιατί το έχει ανάγκη ο Ίδιος.

Τέλος, για να σας χαλαρώσω λίγο, προτείνω να διαβάσετε τις δηλώσεις του Πολύδωρα στο συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου. Εγώ πάντως μόνο για γέλια της βρήκα. Αν και το πιο ωραίο και πιο κωμικό της χθεσινής φιέστας ήταν η δήλωση του Μητροπολίτη:

«Σήμερα είμαστε παρόντες σε ένα θαύμα, το θαύμα που έκανε η Παναγία, και βρέθηκε και πάλι η εικόνα της»

Αυτό ναι, για την Ελληνική Αστυνομία ήταν ένα θαύμα!

Δεν ξέρω πόσο κόστισε ..., αλλά ήταν θαύμα.