Ορισμός της τέχνης από τον Spinoza

Στο σημερινό μου χάζεμα, ανακάλυψα το παρακάτω στο SanFransiscodailyphoto :

One definition of art: "Any human creation which contains an idea other than its utilitarian purpose." (Spinoza)

Για κάποιον που ασχολείται με την τέχνη καθημερινά, μπορεί να φαίνεται ως κάτι θεμελιώδες και βασικό, αλλά για μένα που γαλουχήθηκα με την λογική ότι την τέχνη για να την παρακολουθήσεις προϋποθέτει ότι πρέπει να πας σε κάποιο μουσείο ή τέλος πάντων σε κάποιο προκαθορισμένο χώρο, όπως μια γκαλερί, αυτή η άποψη αναθεωρεί και ανατρέπει πλήρως την καθεστηκυία κοσμοθεωρία, όχι μόνο την δική μου, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας.
Το έψαξα λίγο με σκοπό να προσθέσω και κάποια links, και βρήκα στη Wikipedia, μια πολύ καλή ανάλυση του definition of Art.
Επειδή το ζήτημα είναι άκρως φιλοσοφικό, και δεν είναι τυχαίο ότι ασχολήθηκαν αρκετοί αρχαίοι και νεότεροι φιλόσοφοι, εγώ θα καταθέσω την άποψη που με εκφράζει περισσότερο, όπως λιτά περιγράφει η εγκυκλοπαίδεια:

"Communicating emotion

Art appeals to human emotions. It can arouse aesthetic or moral feelings, and can be understood as a way of communicating these feelings. artists have to express themselves so that their public is aroused, but they do not have to do so consciously. Art explores what is commonly termed as the human condition; that is, essentially, what it is to be human, and art of a superior kind often brings about some new insight concerning humanity (not always positive) or demonstrates a level of skill so fine as to push forward the boundaries of collective human ability.

This is not to say that technical skill is a necessary prerequisite of art, but rather that a high degree of skill goes some way in conferring a judgement of high standard upon an artist or artwork."

Συμφωνώ απόλυτα.
Προχθές αγόρασα ένα βιβλίο ψυχολογίας: "ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥΣ", στο οποίο μαθαίνει κάποιος να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα που στέλνουν τα παιδιά, τα συναισθήματα που αντανακλούν μέσα από τις ζωγραφιές τους. Μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι έδειχνε μια ζωγραφιά με δύο παιδάκια, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Το αγοράκι δεν είχε χέρια σε αντίθεση με το κοριτσάκι. Η δικαιολογία που έδωσε το κοριτσάκι που ζωγράφισε αυτήν και τον αδερφό της, ήταν ότι ο αδερφός της δεν χρειαζόταν χέρια, γιατί συνεχώς της έπαιρνε τα δικά της πράγματα!!!!
Ο γιος μου χωρίς κανένας να του έχει δείξει ή να έχει μιμηθεί κάποια εικόνα στην τηλεόραση ή από κάπου αλλού, από 5-6 μηνών όταν ακούει μουσική κουνιέται ρυθμικά (χέρια και πόδια) ενώ την ίδια στιγμή διαβάζει ένα βιβλίο ή παίζει ένα παιχνίδι όρθιος!

Επομένως η τέχνη είναι μέσα στα κύτταρα μας, είναι ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας.

Και ακόμη και κάποια γκράφιτι, που μπορεί αισθητικά να μην μας αρέσουν ή να μην συνάδουν με το περιβάλλοντα χώρο, σίγουρα κάτι θέλουν να μας πουν. Σίγουρα είναι τέχνη. Απλά δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μας αρέσει, όπως δεν μας αρέσει η κάθε γνώμη ή άποψη που ακούμε οποιαδήποτε ώρα και στιγμή της ημέρας.