Πρόσθεσα ακόμα μια γραμμή στο Βιογραφικό μου.

Και πλέον δηλώνω και εγώ ως hobby την ενασχόληση μου με παιχνίδια στρατηγικής και management.
Ο λόγος δύο χθεσινά γεγονότα.
Πρώτον διάβασα χθες στα Νέα ότι ένας μηχανικός το 2004 έκανε αίτηση για "a senior management position in engineering" στην Yahoo και προσλήφθηκε έχοντας ως προσόν ότι ήταν "one of the top guild masters in the online role-playing game World of Warcraft"
Δεν μου έκανε τόσο εντύπωση το γεγονός αυτό καθ'αυτό γιατί οι περισσότεροι φίλοι μου (και εγώ μέχρι πριν δυο χρόνια) που ασχολούνται εντατικά με αυτού του είδους παιχνίδια, έχουν πολύ καλύτερη και σωστότερη αντίληψη περί management και ηγεσίας από ένα σωρό μεγαλόσχημους και με τίτλους σπουδών managers και διευθυντές που έχω γνωρίσει. Αρκετοί δε από αυτούς είναι ήδη πετυχημένοι managers. Το γεγονός είναι ότι το αυτονόητο το ανακάλυψαν οι πανεπιστημιακοί συντάκτες του Wired και το δημοσίευσαν τα Νέα, πράγμα που σημαίνει ότι σιγά σιγά η κοινωνία εκσυγχρονίζεται.
Το δεύτερο γεγονός - που ήρθε και έδεσε την κομπόστα - είναι ότι χθες, για πρώτη φορά στον ένα χρόνο που τρέχει σε συνεντεύξεις για δουλειά η γυναίκα μου, την ρώτησαν τι ακριβώς σημαίνει αυτή η ενασχόληση της με τα παιχνίδια στρατηγικής που είχε συμπεριλάβει στα ενδιαφέροντα της. Και μάλιστα δηλώσαν και ενθουσιασμένοι με το γεγονός αυτό, όταν κατάλαβαν τι εννοούσε - ο κύριος που της πήρε την συνέντευξη ήξερε μάλιστα και το Risk!!!.

Εδώ και χρόνια πιστεύω ακράδαντα ότι το μέλλον βρίσκεται στα παιχνίδια. Στρατηγικής, ρόλων, διαχείρισης αλλά και Trivia, cards, κ.α.
Όπως πολύ σωστά επισημαίνουν οι συγγραφείς του άρθρου:

"Virtual environments are safe platforms for trial and error. The chance of failure is high, but the cost is low and the lessons learned are immediate."

Η εκπαίδευση μέσω των παιχνιδιών είναι παρούσα και σύντομα θα γίνει απαραίτητη αλλά και trendy!

"The savviest employers will get the message."