Η ματαιοδοξία μου φέρνει θλίψη.
Διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο, ένιωσα μια απέραντη θλίψη για όλα αυτά που έχω ζήσει εγώ, φίλοι και φίλες μου και που ευτυχώς πλέον μου φαίνονται τόσο μακριά και ξένα. Έπαψα να νιώθω ματαιόδοξος, να κυνηγώ μόνο για τη χαρά του κυνηγιού και όχι από την ανάγκη του να πιάσω το θήραμα για να επιβιώσω. Επιβεβαιώνω τη μεγάλη ρήση της Μελίνας, ότι δεν βγαίνω πιά, γιατί δεν νιώθω πλέον την ανάγκη να φλερτάρω.
Α Woman in this city �: Aποτυχημενα κρεβατια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου