tag:blogger.com,1999:blog-13111254.post4567003102665205189..comments2024-03-05T16:11:17.417+02:00Comments on Σκέφτομαι, ... άρα υπάρχω.: Ακτίνα Ελπίδας!philoshttp://www.blogger.com/profile/17498498576384164772noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-13111254.post-84911766476404700982007-03-26T19:07:00.000+03:002007-03-26T19:07:00.000+03:00Χρήστο όταν πρωτοδιάβασα το κείμενο του Δημητριάδη...Χρήστο όταν πρωτοδιάβασα το κείμενο του Δημητριάδη, πίστεψα ότι θα άνοιγα πόλεμο παραθέτοντάς το, γιατί παρ ότι είναι σχετικά λιτά δοσμένο είναι και πολ΄τυ οξύ, τουλάχιστον για κάποιον που διατηρεί μια αίσθηση αξιών...<BR/><BR/>ομολογώ πως χαίρομαι που σε βρίσκει σύμφωνο σε ορισμένα σημεία, και αναρρωτιέμαι αν πέρναγα σήμερα από "εξετάσεις" θα το έπαιρνα το πιστοποιητικό? <BR/><BR/>το κακό είναι ότι σχετίζεται με κάμποσα θέματα της επικαιρότητας, και αυτό με φοβίζει... <BR/><BR/>θα δούμε που θα μας βγάλει τούτη η εποχή...paraxenohttps://www.blogger.com/profile/16638070790461397387noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-13111254.post-90840739757395157942007-03-26T15:40:00.000+03:002007-03-26T15:40:00.000+03:00Χριστίνα,διάβασα με προσοχή το άρθρο του Δημητριάδ...Χριστίνα,διάβασα με προσοχή το άρθρο του Δημητριάδη, το οποίο αν και δύσκολο στην ανάγνωση, συμφωνώ σε αρκετές βασικές του ιδέες. Thanks!<BR/>Όσοι γεννηθήκαν σε έναν τόπο, αυτοί οφείλουν να τον αγαπήσουν και να τον αφομοιώσουν και να δώσουν "εξετάσεις" για να πάρουν πιστοποιητικό εθνικότητας.<BR/><BR/>Σοφία σε ευχαριστώ και χαίρομαι που κατάλαβες τους λόγους που δεν τράβηξα φωτογραφία. Το ζεις κάθε ημέρα!!!<BR/><BR/>Γιάννη, νομίζω ότι και σήμερα σε αντίστοιχη φάση, πάλι δεν θα τράβαγα φωτογραφία ή αν το έκανα θα το έκανα αθόρυβα και από πίσω ή μακρυά. Να μην ενοχλήσω! Να μην παρεισφρήσω!philoshttps://www.blogger.com/profile/17498498576384164772noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-13111254.post-920985351652475082007-03-26T01:41:00.000+03:002007-03-26T01:41:00.000+03:00θεωρώ πως αυτές οι γυναίκες και τα πιτσιρίκια δικα...θεωρώ πως αυτές οι γυναίκες και τα πιτσιρίκια δικαιοδοτούνται πολύ περισσότερο από πολλούς εξ ημών να λέγονται Ελληνες, (κι ας είναι ξένοι) και τα παιδιά αυτά ίσως είναι οι κληρονόμοι που περιγράφει ο φίλος που μου έστειλε τουτο το κείμενο... <BR/><BR/><A HREF="http://paraxenies2.blogspot.com/2007/02/blog-post_22.html" REL="nofollow">Ο Κληρονόμος</A><BR/><BR/>μήπως τούτο το κείμενο ταιριάζει και στις "εθνικές" μας γιορτές? <BR/><BR/>Καλή εβδομάδα φίλε μου :)paraxenohttps://www.blogger.com/profile/16638070790461397387noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-13111254.post-88778545125870844622007-03-24T00:07:00.000+02:002007-03-24T00:07:00.000+02:00Πολύ όμορφο ποστ. Και καλύτερα που δεν τράβηξες τη...Πολύ όμορφο ποστ. Και καλύτερα που δεν τράβηξες την φωτογραφία. Τέτοιες κινήσεις έχουν μεγαλύτερη αξία όταν *δεν* προκαλούν σχόλιο, όταν *δεν* φαίνεται περίεργο που ο "ξένος" έχει υιοθετήσει τη νέα πατρίδα, τις γιορτές της και τις συνήθειές της.<BR/>Έτσι όμορφα αισθάνομαι κι εγώ όταν λέω στους συναδέλφους μου "δεν βλέπω να πηγαίνουμε καλά στο ράγκμπυ" και δεν μου απαντάνε "μα η Ελλάδα δεν παίζει ράγκμπυ" ;-)Σοφίαhttps://www.blogger.com/profile/12705500011663415389noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-13111254.post-20122361094621397942007-03-23T16:04:00.000+02:002007-03-23T16:04:00.000+02:00Κρίμα που δεν έβγαλες την φωτογραφία! Αν και περιέ...Κρίμα που δεν έβγαλες την φωτογραφία! Αν και περιέγραψες την σκηνή πολύ γλαφυρά. Και εγώ πάντως θα είχα τα ίδια συναισθήματα μπροστά σε αυτές τις δυο γυναίκες. Και ταιριάζει το όλο σκηνικό με τη βδομάδα κατά του ρατσισμού.Anonymousnoreply@blogger.com